پیروزی غیرمنتظره جانسون

در روز اول سه نامزد، مارک هارپر، آندرا لدسم و ایستر مک‌وی به‌دلیل رای کمتر از ۱۶نماینده، از دور رقابت‌ها کنار رفتند. براساس نتایج به‌دست آمده از شمارش آرا، نامزدهای ریاست این حزب آرای زیر را به‌دست آورده‌اند: بوریس جانسون ۱۱۴ رای؛ جرمی ‌هانت ۴۳ رای؛ مایکل گوو ۳۷ رای؛ دومینیک راب ۲۷ رای؛ ساجد جاوید ۲۳ رای؛ مت هنکوک ۲۰ رای؛ لوری استوارت ۱۹ رای؛ آندرا لیدسام ۱۱ رای؛ مارک هارپر ۱۰ رای و ایستر‌ مک‌وی ۹ رای.

اگر – آن‌گونه که احتمالا به نظر می‌رسد- جانسون سطح فعلی حمایت از خود را در دورهای دیگر رای‌گیری حفظ کند، جایگاه خود در فهرست نهایی دو نامزد اصلی را تضمین خواهد کرد که در نهایت یکی از آنها از سوی اعضای حزب محافظه‌کار برگزیده خواهد شد. به نوشته گزارشگر نیویورک‌تایمز، این جانسون را در موقعیتی بسیار قدرتمند برای جانشینی خانم می ‌قرار خواهد داد. با توجه به اینکه او در میان کنشگران محافظه‌کار محبوب است، این جایگاه باعث می‌شود او در کنفرانس‌های حزبی مورد استقبال قرار بگیرد و موضع سخت او در قبال برگزیت را تقویت کند. موضع تند بوریس جانسون در برخورد با اتحادیه اروپا در میان اعضای حزب محافظه‌کار که طرفدار برگزیت هستند محبوبیت فراوانی دارد. برای این بخش از اعضای حزب محافظه‌کار برگزیت مهم‌ترین موضوع است.

مت هنکاک وزیر بهداشت، دومینیک راب وزیر پیشین برگزیت، آندرا لیدسام رهبر پیشین مجلس عوام، بوریس جانسون وزیر امورخارجه پیشین، جرمی ‌هانت وزیر امورخارجه کنونی، لوری استوارت وزیر توسعه بین‌الملل، ایستر مک‌وی وزیر پیشین کار، مارک هارپر وزیر پیشین مهاجرت، ساجد جاوید وزیر کشور و مایکل گوو، وزیر محیط‌زیست برای جانشینی ترزا می ‌نامزد شدند. می‌ سه بار برای به سرانجام رساندن یک توافق جدایی از اتحادیه اروپا در پارلمان ناکام ماند. شهردار پیشین لندن در کمپین انتخاباتی‌اش اعلام کرد که وی خواهان خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا بدون توافق است. برخی تحلیلگران بر این باورند که به‌دست آوردن این نتیجه از انتظار مشاوران بوریس جانسون بیشتر بود و بدون تردید او یکی از دو نامزد اصلی مقام رهبری حزب محافظه‌کار خواهد بود که در هفته‌های آینده با رای مستقیم ۱۶۰ هزار عضو این حزب انتخاب خواهد شد.

موضوع محوری این رقابت‌ها نحوه خروج بریتانیا از اتحادیه اروپاست و تمامی نامزدها وعده می‌دهند که بریتانیا را از اتحادیه اروپا خارج خواهند کرد. ترزا می، نخست‌وزیر بریتانیا که با وجود تلاش‌های مکرر نتوانست طرح خود برای برگزیت را در پارلمان به تصویب برساند هفته گذشته از رهبری حزب محافظه‌کار استعفا داد. تاریخ اصلی نهایی شدن برگزیت ۳۱ مارس امسال بود ولی با توجه به بن‌بست سیاسی در بریتانیا اتحادیه اروپا این تاریخ را تا ۳۱ اکتبر امسال به تعویق انداخت. به نوشته کاستل، گزارشگر نیویورک‌تایمز، بیشتر تحلیلگران بر این باورند که مسابقه بر سر باختن جانسون است و شاید او با در نظر داشتن این مساله در ذهن از مصاحبه‌های تلویزیونی پرهیز کرده و فقط یک کنفرانس خبری داشته که طی آن فقط به ۶ سوال جواب داد. ظاهرا روز پنج‌شنبه این تاکتیک‌ها کارآیی خود را از دست داد و ثابت کرد که او جایگاه قوی دارد و گزینه‌ای مطلوب است و رای‌گیری هفته گذشته را به رقابتی برای راست‌ها جهت پیوستن به او در فهرست کوتاه دو نفره تبدیل کرد. در هر حال، رای بالای جانسون که حامی و الهام‌بخش «برگزیت سخت»، یعنی بدون توافق با اتحادیه اروپا است، می‌تواند چشم‌انداز بحران خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا را نیز روشن‌تر از قبل کند. وی در صورت جایگزینی می ‌در راس هرم حزب محافظه‌کار جای نخست‌وزیر کنونی را هم تا انتخابات پیش رو خواهد گرفت.

به نوشته نیویورک‌تایمز، موقعیت فرد پیشگام به لحاظ تاریخی در رقابت‌های رهبری حزب محافظه‌کار موقعیتی خطرناک و بعضا خیانت‌آمیز است زیرا طی دهه‌ها موجب نگرانی افراد پیروز شده است. مخالفان جانسون می‌گویند که او با موشکافی‌های مردمی زیر فشار بیشتری قرار خواهد گرفت و ممکن است پیش از اینکه گزینه نهایی تعیین شود عطای نخست‌وزیری را به لقایش ببخشد. با این حال، هنوز معلوم نیست چه کسی قرار است در هفته آینده نامش به‌عنوان رقیب جانسون مطرح شود. «جان» به در بردگان از دور اول می‌توانند رقبایی مهم باشند زیرا مجریان تلویزیونی در حال برنامه ‌ریزی برای مناظره میان نامزدهای باقی مانده هستند که به آنها فرصتی برای جلب آرای شنوندگان و بینندگان را می‌دهد و امکان دیگری در آینده را پیش روی آنها می‌نهد. به نوشته نیویورک‌تایمز، جانسون وعده مشارکت در این بحث‌ها را نداده زیرا ممکن است حداقل دستاورد را از آنها داشته باشد. «گوو» رقیب جدی جانسون شناخته می‌شد اما این شانس زمانی به شدت خدشه‌دار شد که او پذیرفت دو دهه گذشته کوکائین مصرف می‌کرده است و او به ریاکاری در برخورد جدی با مصرف موادمخدر متهم شد. نامزدها برای پیروزی در دور بعدی نیازمند کسب حداقل ۳۳ رای هستند.

با این حال، جانسون از یک امتیاز نسبت به سایر رقبا برخوردار است: او دو دوره شهردار لندن بوده و به همین دلیل- به نوشته گزارشگر نیویورک‌تایمز- از کا‌ریزمای خوبی برخوردار است. اما او هم در سال‌های اخیر به‌عنوان چهره‌ای مردد و متناقض رخ نموده که ابتدا رهبری کمپین خروج را برای همه‌پرسی برگزیت در سال ۲۰۱۶ بر عهده داشت و سپس در زمره مدافعان «برگزیت سخت» در آمد. افزون بر این، این سابقه با گاف‌های او در مورد مسائل جنسی در هم آمیخت و باعث شد او نتواند در دوران وزارت‌خارجه خود نقش و تاثیر مهمی داشته باشد.

بوریس جانسون، معتقد است که مذاکرات برگزیت نهایتا این کشور را به «مستعمره اروپا» تبدیل خواهد کرد. وی در یکی از توییت‌های خود نوشت: «مسلما در پایان مذاکرات به یک توافق دست خواهیم یافت، اما این توافق همچنان بریتانیا را تحت سلطه اتحادیه اروپا نگاه خواهد داشت چرا که بریتانیا در بازار مشترک اروپایی می‌ماند و بازارهای بریتانیا ناگزیر از قوانین اتحادیه اروپا تبعیت خواهند کرد.» جانسون همچنین نوشت: «مردمی که به خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا رای دادند نمی‌خواهند برده و مستعمره اتحادیه اروپا باقی بمانند. باید حرف این مردم را شنید.» با این حال، استفن کاستل، گزارشگر نیویورک‌تایمز می‌افزاید جانسون اعلام کرده که بریتانیا آمادگی خروج «بدون معامله» را دارد. او حتی وعده تعلیق پارلمان را هم داده است. برخی کارشناسان بریتانیایی تعلیق پارلمان از سوی جانسون را به اقدامات چارلز اول تشبیه می‌کنند که مقدم بر جنگ داخلی انگلیس در قرن ۱۷ بود و در نهایت منجر به گردن زدن این پادشاه شد.

 با این حال، کارشناسان می‌گویند اگر جانسون در کسوت نخست‌وزیر به تعلیق پارلمان بپردازد، قانون‌گذاران در ساختمانی نزدیک گرد هم خواهند آمد.