تا همین اواخر، مودی که انتخابات سال ۲۰۱۴ را با یک پیروزی قاطع پشت سر گذاشته بود، جزو شانس‌های نخست پیروزی انتخابات اخیر به حساب می‌آمد، چرا که اپوزیسیون مطرحی نیز مقابل وی وجود نداشت، اما این وسط چیزهایی تغییر کرده و سوال‌هایی نیز درخصوص عملکرد وی پیش آمده است. اگرچه هند در سال‌های اخیر به رشد قابل‌توجه خود ادامه داده است اما هنوز بسیاری از افراد جوان در این کشور تقلا می‌کنند که کار پیدا کنند. در مناطق روستایی هند، شواهدی از آشفتگی در بین بلوک بزرگ رای‌دهندگان کشاورز دیده می‌شود.

مودی در ماه فوریه موضع‌گیری شدیدی علیه همتای پاکستانی‌اش داشت اما سوال اینجاست که قرار است بین دو قدرت اتمی چه اتفاقات دیگری رخ دهد. همین امر در دوران انتخابات نقش مهمی ایفا خواهد کرد. به‌رغم این موارد اما باید نگاهی دقیق‌تر به بزرگ‌ترین تمرین دموکراسی در جهان داشت. مودی از سال ۲۰۱۴ که توانست در یک نمایش قوی، انتخابات را پیروز شود، دستاوردهای زیادی داشته است. او ۵ سال پیش انتخابات را با نام خود گره زده بود و گفته بود در صورت پیروزی برای اقتصاد کارهای بزرگی خواهد کرد. اصلاحاتی در اوایل دهه ۱۹۹۰ در هند به‌راه افتاد و باعث شد که اقتصاد این کشور بیشتر در بازارهای جهانی دیده شود و سطح بالایی از رشد نیز در این مدت از خود نشان داده است. با این اصلاحات موج جدیدی از رونق به راه افتاد. اما دولت در سال‌های گذشته تقلای بسیاری کرده است تا بتواند برای خیل جمعیت خود شغل ایجاد کند. این یک چالش بزرگ برای مودی است. بیش از نیمی از هندی‌ها زیر ۲۵سال هستند و هر سال ۱۲ میلیون نفر وارد بازار کار می‌شوند. در این زمینه مودی قول داده بود که به رشد اقتصادی ادامه خواهد داد و موقعیت شغلی بیشتری نیز برای جوانان فراهم خواهد کرد.

مودی در تجمع انتخاباتی سال ۲۰۱۴ خطاب به جمعیت گفته بود: کشور با چنین اقیانوسی از سرمایه جوان روبه‌رو است اما همچنان به‌دنبال ایجاد شغل است... این چه وضعیتی است؟ کارشناسان اما می‌گویند که در حال حاضر وضعیت بدتر از گذشته هم شده است. یک موسسه تحقیقاتی مستقل به نام مرکز رصد اقتصاد هندوستان (CMIE) گفته است که بیکاری در حال رشد بیشتر است. موضوع زمانی حاد می‌شود که شمار افراد شاغل درحال کاهش است و به‌تعداد افرادی که جویای کار هستند، افزوده می‌شود. بنا به گفته CMIE نرخ بیکاری در هندوستان در ماه فوریه ۲/ ۷ درصد بوده، این درحالی است که این رقم در ماه فوریه سال ۲۰۱۷، در حدود ۵ درصد بوده است. افزون بر این در ماه‌های اخیر به تعداد اعتراض‌های کشاورزان هندی افزوده شده چراکه درآمد این قشر به شدت کاهش یافته است. این موارد می‌تواند مودی را به دردسر بیندازد. در ماه دسامبر حزب مودی در انتخاباتی که برگزار شد، ایالت‌های کلیدی را از دست داد و تحلیلگران این موارد را نشانه‌های مهمی از افول حزب مودی برای انتخابات پیش رو قلمداد کردند.

از سوی دیگر معضلات امنیتی نیز مزید بر علت شده است. تنش یکباره بین هند و پاکستان در ماه فوریه، درست چند هفته پیش از انتخابات سراسری در هندوستان، مسائل امنیتی را ناخواسته وارد رقابت‌های انتخاباتی کرده است. جرقه این مسائل امنیتی با حمله گروه‌های افراطی به بخشی از کشمیر که تحت سلطه هند است، زده شد. در واکنش به این حمله، مودی دستور حمله به پایگاه گروه جیش محمد که مسوولیت حمله به پلیس‌های هندی را بر عهده گرفته بود، داد. این گروه در کشمیر در منطقه تحت کنترل پاکستان فعالیت دارد. پاکستان نیز در واکنش به این حمله، یکی از جنگنده‌های هندی را ساقط کرد و خلبان آن را به اسارت گرفت. هر چند که آزادی این خلبان تا حدی از تنش‌ها کاست. مودی اما اعلام کرد که با حمله هندوستان به پایگاه جیش محمد، ۲۵۰ نفر از این اعضای گروه را کشته است. این ادعا هر چند باعث می‌شود تا رای دست‌راستی‌های هندو به سبد وی و حزبش ریخته شود اما اپوزیسیون این رقم را باور ندارد و این ادعا را زیر سوال برده است.

به‌رغم اینکه مودی با سختی‌های زیادی برای انتخابات روبه‌روست، که مهم‌ترین آن، بیکاری جوانان است اما مودی با یک اپوزیسیون ضعیف هم روبه‌رو است که ممکن است داستان انتخابات را به سود وی تمام کند.