روزنامه آلمانی فرانکفورتر آلگماینه در تاریخ ۱۸ ژانویه گزارشی در این باره منتشر کرده است. به گفته برونو کال، منازعه میان نظام‌های اقتدارگرای سرکوبگر و از نظر اقتصادی موفق از یکسو و دموکراسی‌های لیبرال غربی از دیگرسو، این ظرفیت را دارد که جانشین چالش استراتژیک کنونی، یعنی تهدیدهای نامتقارن مانند تروریسم بین‌الملل و منازعات دینی شود.

درحال‌حاضر رویارویی ایدئولوژیک میان دموکراسی‌های قانون‌مدار ارزش‌باور از یکسو و الگوهای حکومتی اقتدارگرا ولی از نظر اقتصادی موفق از دیگرسو در جریان است. این الگوهای آخری، از گیرایی و جذابیت برخوردارند، زیرا با ثبات، از نظر نظامی قدرتمند و از نظر اقتصادی بسیار موفق‌اند. چنین نظام‌هایی با جوامع غربی مرزبندی می‌کنند و بر «برتری» خود نسبت به غرب انگشت می‌گذارند. آنها علت برتری خود نسبت به جوامع غربی را با انتقاداتی چون «بی‌ثباتی» غرب (با اشاره به بحران مالی)، «ازدیاد بیگانگان» (با اشاره به مشکل مهاجرت)، «انحطاط» (نداشتن ارزش‌های متعهدکننده‌) و نیز «فروپاشی» (در نمونه برگزیت) مستدل می‌کنند. برونو کال درباره‌ رقابت نظام‌های سیاسی می‌گوید برای نمونه چینی‌ها با ساختن یک فرودگاه عظیم در پکن در عرض کوتاه‌ترین مدت، همه را تحت تاثیر قرار دادند. اما چینی‌ها از همین موفقیت نیز برای فشار سیاسی استفاده می‌کنند.