آمریکا به عصر نبرد ایدئولوژی‌ها بازگشت
نفوذ سوسیالیسم به قلب کاپیتالیسم
آمریکا به عصر نبرد ایدئولوژی‌ها بازگشته است
اعضای جوان DSA
زمانی سوسیالیسم یک واژه «کثیف» در سیاست ایالات‌متحده به‌حساب می‌آمد اما حالا برخی از جوانان پیشرو می‌گویند که آن، آینده حزب دموکرات است. مجله ویک، در گزارشی از خیزش سوسیالیست‌ها در حزب دموکرات خبر داده و در این‌باره پرسیده است: آیا نوبت به سوسیالیست‌ها رسیده است؟ درحالی‌که دموکرات‌ها قصد دارند از روی خاکستر خود به‌دلیل سوختی که در انتخابات الکترال داشته‌اند، برخیزند، برخی پیشروهای حزب می‌گویند حزب می‌تواند مجددا برگردد اما به‌شرط آنکه به طبقات کارگر و متوسط نزدیک شود و این تنها از طریق چرخش به چپ امکان‌پذیر است. این جنش الهام‌بخش از سال ۲۰۱۶ و با کاندیداتوری برنی سندرز که از جناح سوسیالیست‌های حزب است، به‌وجود آمد و او در کارزار انتخاباتی‌اش به وال‌استریت و به مرکزیت کسب‌وکارهایی که به هیلاری کلینتون نزدیک بود نیز حمله و آنها را رد کرد. در همین شرایط یکی از طرفداران ۲۸ ساله برنی سندرز به نام آلکساندریا اساسیوکورتز ماه گذشته توانست در منطقه نیویورک در انتخابات مقدماتی دموکرات‌ها با شعارهای تامین‌اجتماعی برای همه، کالج رایگان عمومی و حق سقط جنین و تضمین کار و خانه‌داری همزمان برای زنان پیروز میدان شود. اساسیو می‌گوید: در دنیای مدرن و جامعه اخلاقی و ثروتمند هیچ شخصی نباید فقیرانه زندگی کند. تام پرز، رئیس کمیته ملی دموکرات‌ها می‌گوید که اساسیو کورتز و سایر نامزدهای سوسیالیست می‌توانند آینده این حزب را تشکیل دهند.
سوسیالیسم دموکراتیک دقیقا چیست؟
این سوال بستگی به آن دارد که پاسخ آن را چه کسی بدهد. سندرز می‌گوید که برند سوسیالیسم وی با مارکسیسم فرق دارد، زیرا مارکسیست‌ها خواستار مالکیت دولتی و مدیریت بر تمام صنایع خصوصی هستند. او خواستار سوسیالیسمی از نوع سوسیالیسم اسکاندیناوی است و می‌گوید که ایالات‌متحده باید از سوسیالیسم‌های جاری در نروژ یا دانمارک که یک سیستم تامین‌اجتماعی قدرتمند دارد و همزمان نیز از بازار آزاد حمایت به‌عمل می‌آورد، پیروی کند. در این شرایط سندرز ممکن است برای تامین هزینه تامین‌اجتماعی فراگیر، از جمله مراقبت‌های پزشکی رایگان برای همه یا تحصیلات عمومی رایگان افزون بر یک تریلیون دلار افزایش بر مالیات‌های درآمدی و افراد و شرکت‌ها در نظر بگیرد. اما کسانی که پرچم‌دار سوسیالیست‌های دموکرات در درون این حزب شده‌اند شاید به این مقدار هم قانع نباشند و افزون‌تر حرکت کنند. برای مثال اساسیو کورتز گفته است که ایمان دارد کاپیتالیسم روزی در دنیا وجود نخواهد داشت. سوسیال دموکرات‌ها «Democratic socialists of America» که به اختصار آنها را «DSA» می‌خوانند به وزن قابل‌توجهی در درون حزب دموکرات رسیده‌اند.
«DSA» چیست؟
این یک سازمان سیاسی ملی است که ریشه‌های آن به اوایل قرن بیستم میلادی و حزب سوسیالیست به رهبری «یوجین دبز» بازمی‌گردد. در سال ۲۰۱۵ تنها ۵ هزار نفر حامی مالی «DSA» بودند، اما اینک حامیان مالی آن به ۴۵ هزار نفر رسیده و در بیش از ۱۸۰ ناحیه حضور دارند. این شاخه سوسیالیسم می‌گوید که باید بساط کاپیتالیسم را برچید و بیمه‌های درمانی در سطح ملی گسترده شود و در برنامه‌های اقتصادی‌شان گفته‌اند که باید تاثیرگذاری پول در سیاست از بین برود و زیر ساخت‌های فرهنگی و جنسیتی باید از نو تعریف شود و به سمت مساوات‌طلبی حرکت کند. بسیاری از اعضای «DSA» می‌گویند که آنها از طرفداران زیادی در این هزاره برخوردار هستند. آنها می‌گویند نماینده صدایی هستند که هنوز با مشکلات عصر «رکود بزرگ» دست و پنجه نرم می‌کنند. هنوز در این عصر کسانی پیدا می‌شوند که نتوانسته‌اند بدهی خود را به کالج‌ها پرداخت کنند یا مجبورند با دستمزد کم زندگی خود را بگذرانند. این شاخه سرمایه‌داری را یک شاخه کلبی مسلک می‌بیند که به دروغ وعده «رویای آمریکایی» می‌دهد. در یک نظرسنجی که از سوی گالوپ انجام شد، ۵۵ درصد از افراد بین ۱۸ تا ۲۹ سال گفته بودند که دیدی مثبت به سوسیالیسم دارند. «امی زاخ‌می‌یر» یکی از مدیران شاخه «DSA» در هیستون می‌گوید: من از اول هم سوسیالیست بودم اما نمی‌دانستم که این همه سوسیالیسم طرفدار دارد، تا اینکه برنی سندرز آن را عادی جلوه داد و گفت که می‌شود هم دموکرات بود، هم سوسیالیست.
«DSA» چقدر محبوب است؟
چهار نامزد «DSA» توانسته‌اند در انتخابات مقدماتی قانون‌گذاران در پنسیلوانیا پیروز شوند و اعضای این جناح می‌گویند که آنها تا ۳۵کرسی را به‌دست خواهند آورد. اما بیشتر آنها در مناطقی حضور دارند که لیبرال‌ها در شهرها و شهرستان‌هایش حضوری قوی دارند. در انتخابات سال ۲۰۱۶، برنی سندرز اگرچه برای هیلاری کلینتون به یک چالش تبدیل شد اما نشان نداد که او می‌تواند هم دل لیبرال‌ها را همپای پیشروها به‌دست آورد (در نظرسنجی‌های به‌عمل آمده ۲۵ درصد مردم آمریکا گفته‌اند که لیبرال هستند). اگر اساسیو کورتز بتواند در انتخابات عمومی ماه نوامبر پیروز شود، در این‌صورت در کنگره شاهد حضور تنها دو نماینده سوسیالیست خواهیم بود. همپای اساسیو، بازیگر سریال‌های مشهور تلویزیونی به نام سینتیا نیکسون نیز در انتخابات مقدماتی به خود برچسب دموکرات - سوسیال زده است. رقیب او آندرو گومو است که دارای عقاید لیبرالی است و نیکسون برای به چالش کشیدن وی راه طول و درازی دارد. او درحال‌حاضر در نظرسنجی‌ها تنها ۳۵ درصد از نظر رای‌دهندگان را به سوی خود جلب کرده است. در کالیفرنیا هم یک سوسیال‌دموکرات که برای فرمانداری کاندیدا شده بود در نهایت کار خود را با رای ۴ درصدی تمام کرد.
هزینه‌های سوسیالیسم چقدر خواهد بود؟
چند موردی که سوسیالیست‌های دموکرات به‌دنبال آن هستند هزینه‌های جدی خواهد بود. فقط در مورد تامین‌اجتماعی فراگیر که برنی سندرز به‌دنبال آن است صنایع بیمه خصوصی نابود خواهند شد. سندرز تخمین زده است که هزینه این طرح به تنهایی ۴/ ۱ تریلیون دلار خواهد بود که به گفته کارشناسان حتی بیشتر از این رقم است. یک گروه غیرحزبی در مورد طرح برنی سندرز گفته است که این‌طرح به تنهایی می‌تواند هزینه ۵/ ۲ تریلیون دلاری به دولت تحمیل کند، این درحالی است که بودجه جاری آمریکا ۸/ ۳ تریلیون دلار است. سندرز و طرفدارانش البته می‌گویند می‌توان با برخی تمهیدات از جمله کم‌کردن هزینه‌های پزشکی و داروها این رقم را پایین آورد اما در بهترین حالت نیز بار مالیات مضاعفی به همه آمریکایی‌ها وارد خواهد شد. در این طرح سندرز خواهان افزایش ۴ درصدی در حوزه مالیات بردرآمد، ۵/ ۷ درصد بر مالیات کارمندان و افزایش بی‌سابقه مالیات بر درآمد کسانی است که در یک سال افزون بر ۲۵۰هزار دلار درآمد دارند. در این طرح قرار است مالیات ۳۷درصدی این افراد به ۵۲درصد برسد.
آیا سوسیالیسم آینده دموکرات‌ها را تشکیل خواهد داد؟
به لطف موفقیت برنی سندرز، حزب احتمالا درگیر مباحثی مانند حداقل دستمزد، آزاد کردن ماری‌جوانا و تامین‌اجتماعی فراگیر خواهد شد. اما عمده دموکرات‌ها دوست ندارند که به آنها برچسب «سوسیالیست» خورده شود. نانسی پلوسی، رهبر دموکرات‌ها که در مجلس نمایندگان در اقلیت هستند اخیرا گفته است که اساسیو کورتز شاید توانسته باشد از منطقه‌ای که نامزد شده است رای به دست آورد اما در سایر مناطق آمریکا اوضاع به سود سوسیالیست‌های حزب دموکرات نخواهد بود. او می‌گوید: منطقه ما بسیار متفاوت است. در این شرایط براساس نظرسنجی انجام شده از سوی اکونومیست و YouGov ۲۹ درصد از دموکرات‌ها می‌گویند ایدئولوژی حزب به اندازه کافی لیبرال نیست. «لینایی اریکسن‌هاتالسکی» از موسسه «راه سوم» که یک اتاق فکر دموکرات است و از سیاست‌های مرکزیت حزب دموکرات حمایت می‌کند، اخیرا تحقیقی از رای‌دهندگان به باراک اوباما انجام داده و گفته است رای‌دهندگان اوباما در این دوره به دونالد ترامپ رای داده‌اند و متوجه شده است که ایدئولوژی گروه پیشرو در بین آنها طرفدار چندانی ندارد و این گروه را به‌عنوان گروهی ضدتجارت دیده‌اند که تنها راهکارشان اعانه دادن است. هاتالسکی می‌گوید: اگر حزب دموکرات به سمت پیشروها و سوسیالیست‌ها بچرخد برای ۱۰ تا ۲۰سال آینده به یک حزب اقلیت تبدیل خواهد شد.
جمهوری‌خواهان چه می‌گویند؟
مجله ویک در گزیده‌ای کوتاه به یادداشت جان‌هارت در «RealClearPolitics» در باب خیزش سوسیالست‌ها پرداخته است و در این زمینه می‌نویسد: جمهوری‌خواهان بهتر است که سوسیالیست‌های دموکرات را به‌عنوان یک مساله حاشیه‌ای نبینند. او می‌افزاید: سوسیالیست‌ها می‌توانند نه‌تنها دموکرات‌ها بلکه آینده آمریکا را شکل دهند. سناتور برنی سندرز و آلکساندریا اساسیو کورتز نامزد پیشروی دموکرات‌ها از نیویورک، حضور قوی آنها در کانزاس که یک ایالت از اساس قرمز (جمهوری‌خواه) محسوب می‌شود، زنگ‌های خطر را به صدا درآورده است. محافظه‌کارانی که هم‌اینک به این فرقه سوسیالیست‌ها می‌خندند و آنها را اقلیت حساب می‌کنند باید تاریخ بخوانند و بدانند که چگونه اقلیت «تی‌پارتی» در آمریکا تبدیل به یک جریان قوی و قدرتمند در آمریکا شد، به‌گونه‌ای که محافظه‌کاران بدون تایید تی‌پارتی نمی‌توانند رای بیاورند. سوسیال دموکرات‌ها دست روی نقطه درستی گذاشته‌اند و آنها در مورد مسائل مهمی مانند حداقل دستمزد و فقر صحبت می‌کنند و محافظه‌کاران به جای چشم‌پوشی و فرار از دست این مسائل باید وارد این مباحث شوند. ایالات‌متحده وارد درگیری‌های بین‌نسلی و جهان‌بینی شده است و سوسیالیست‌ها از این فرصت ممکن است استفاده کنند و آینده را به سود خود تغییر دهند.
ارسال نظر