براساس این گزارش در سال ۲۰۱۵ شمار مهاجران بین‌المللی به ۲۴۴میلیون نفر و مهاجران داخلی به ۷۶۳ میلیون نفر رسید. در میان مهاجران بین‌المللی حدود ۵۸ درصد به کشورهای توسعه‌یافته مهاجرت کردند، مهاجرانی که ۸۵ میلیون نفر از آنها از کشورهای در حال توسعه بودند. همچنین در سال ۲۰۱۵ تعداد مهاجرانی که به اجبار خانه‌های خود را ترک کردند با رسیدن به رکوردی تازه به ۴/ ۶۵ میلیون نفر رسید. در سال ۲۰۱۵ مهاجران سهمی ۹/ ۶ هزار میلیارد دلاری (۴/ ۹ درصدی) از تولید ناخالص داخلی جهان داشتند.

بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵ نرخ رشد مهاجرت ۴/ ۲ درصد بوده است، نرخی بسیار بالاتر از نرخ رشد ۲/ ۱ درصدی جمعیت. براساس آمارهای سال ۲۰۱۵ کشورهای آمریکا، آلمان و روسیه سه مقصد اصلی مهاجران بین‌المللی بوده‌اند. همچنین در میان شهرهای جهان، دبی بالاترین جمعیت متولدین خارج را با ۸۳ درصد از کل جمعیت داشته است. «مجمع جهانی اقتصاد» در بخشی از گزارش خود چالش‌ها و فرصت‌هایی را که مهاجران برای شهرها دارند، معرفی کرده است. فراهم کردن مسکن اجتماعی و ارزان که جوابگوی نیازهای کوتاه‌مدت و بلندمدت مهاجران است، طراحی و تامین مالی برنامه‌های آموزشی برای آموختن مهارت‌های زبانی و بازار نیروی کار، فراهم کردن خدمات درمانی ارزان و کاهش نرخ بیماری و مرگ‌ومیر ناشی از مهاجرت سخت، و توسعه زیرساخت‌های حمل و نقلی به مناطقی که مهاجران در آن مستقر هستند برخی از مهم‌ترین چالش‌های پیش‌روی شهرهای مهاجرپذیر است.

همچنین تغییر کاربری خانه‌هایی که بلااستفاده مانده‌اند برای سکونت موقت مهاجران، به‌کارگیری شیوه‌های نوین و مواد اولین جایگزین در ساخت مسکن امن و ارزان برای مهاجران، طراحی سیستم آموزش غیر رسمی، استفاده از کارآفرینان و نیروی‌ کار ماهر، توسعه خدمات پزشکی به‌منظور پوشش افراد مهاجر و مشارکت بخش خصوصی برای تامین مالی پروژه‌های زیرساختی حمل‌ونقل از جمله فرصت‌هایی است که مهاجران برای شهرهای مقصد می‌آفرینند. «مجمع جهانی اقتصاد» همچنین به‌منظور یکپارچگی جمعیتی نقشه راهی برای مدیران شهری ترسیم کرده است، نقشه راهی که شامل ۴ مرحله است: تعامل با گروه‌های مهاجر برای استفاده از برنامه‌های چندزبانه، جمع‌آوری آمارهای مربوط به سکونت مهاجران و اندازه‌گیری میزان یکپارچکی اجتماعی و اقتصادی آنها، تشکیل کمیته یا شورای مشاوره‌ای متشکل از بخش خصوصی و نهادهای بین‌المللی برای همکاری در زمینه یکپارچگی مهاجران و اولویت‌دار کردن یکپارچگی مهاجران.