هزینه‌های پنهان خودروهای برقی
در سال ۲۰۲۰ وزارت انرژی آمریکا DOE نتایج تحقیقی را منتشر کرد که نسبت به پژوهش‌های قبلی جامع‌تر بود. بر اساس یافته‌های این مطالعه، متوسط قیمت شارژ خودرو به ازای هر کیلووات ۱۵/ ۰ دلار است. یعنی اگر کسی به‌طور متوسط ۱۵ سال از خودروی برقی استفاده کند، ۵/ ۱۴ دلار پس‌انداز خواهد کرد. بر اساس همین مطالعه، هزینه‌های تعمیر و نگهداری خودروهای برقی به ازای هر مایل، ۰۴/ ۰ دلار ارزان‌تر از خودروهای بنزینی است. به بیان دیگر، اگر با خودروی برقی ۲۰۰ هزار مایل پیمایش صورت پذیرد، هشت هزار دلار هزینه تعمیر و نگهداری کمتری نسبت به خودروی مشابه بنزینی خواهد داشت. حالا قضاوت با شما. درست است که خودروی برقی را گران‌تر می‌خرید، اما در بلندمدت، بخش زیادی از همان پولی که پرداخته‌اید به شما باز می‌گردد. تازه این حساب‌کتاب، بدون در نظر گرفتن مشوق‌ها، معافیت‌های مالیاتی و تخفیف‌های ایالتی و فدرالی در آمریکا است. اما در اکتبر ۲۰۲۱ نتایج مطالعات جدیدی منتشر شد که یافته‌های آن خیلی متفاوت است.
بر اساس مطالعات گروه اقتصادی اندرسن (یک شرکت مشاوره‌ای معتبر با چند دهه تجربه در صنعت خودرو) که ۶ ماه طول کشیده و همچنان در حال اندازه‌گیری و به‌روز‌سازی اطلاعات است، متغیرهای بیشتری اندازه‌گیری شده است. برای مثال حتی تفاوت استفاده از خودرو در شهر و روستا نیز از یکدیگر تفکیک شده است. همچنین در این مطالعه سگمنت‌های مختلف خودرو مقایسه و قیمت هم در این مطالعه به عنوان یک متغیر مهم لحاظ شده است.
نام این پژوهش، مقایسه هزینه‌های جهانی واقعی شارژ خودروهای برقی در مقایسه با سوخت خودروهای درون‌سوز است. نتایج این تحقیق تا حدودی باعث شگفتی و شوکه شدن خواننده می‌شود. بر اساس نتایج این تحقیق، شارژ خودروهای برقی می‌تواند به مراتب گران‌تر از خودروهای بنزینی همتای خود باشد.
برای اندازه‌گیری موضوعی به این مهمی، کار به سادگی اندازه‌گیری برق و بنزین نیست. بر اساس گفته وزارت انرژی آمریکا که می‌گوید هزینه برق خودرو به ازای هر مایل ۰۴/ ۰ دلار است، با پیمایش مثلا ۲۰۰ مایل، هزینه شارژ آن ۹ دلار می‌شود. براساس اطلاعات انجمن صنعت خودروی آمریکا به ازای هر مایل هزینه بنزین بین ۰۷/ ۰تا ۱۰/ ۰ دلار است. اما در مطالعات گروه اقتصادی اندرسن، شارژ خودروهای برقی ۴ هزینه پنهان دارد. «خرید تجهیزات شارژ خودرو برای گاراژ یا پارکینگ منزل یا محل کار»، «افزایش قیمت شارژ برق در جایگاه‌های عمومی با تورم»، «پیمودن مسافت‌های اضافی برای رسیدن به جایگاه شارژ که خیلی کمتر از جایگاه بنزین است» و «مالیات‌های پنهانی که مالکان خودروهای برقی به خاطر نپرداختن مالیات بنزین ملزم به پرداخت می‌شوند»، این چهار هزینه پنهان را تشکیل می‌دهند. این تحقیق یک موضوع اندازه‌گیری نشده دیگر را هم مطرح کرده است: زمان هدر رفته صاحبان خودروهای برقی. چون حداقل نیم تا یک ساعت وقت لازم است که یک خودرو از ۲۰ درصد تا ۸۰ درصد شارژ شود.
تحقیقات سنتی مثل آنچه وزارت انرژی آمریکا انجام داده، بسیاری از عوامل مهم و موثر را نادیده می‌گیرد که باید به درستی لحاظ شوند. فقط کافی است فرق بین شارژ در منزل با شارژ در جایگاه‌های تجاری و عمومی با هم مقایسه شود. معمولا تحقیقات وزارت انرژی بر اساس شارژ در گاراژ است نه شارژ در جایگاه عمومی. هر چقدر بیشتر عوامل موثر لحاظ می‌شوند، وضع شارژ خودروهای برقی نسبت به پرکردن باک بنزین وخیم‌تر به نظر می‌آید. برای مثال، این موارد از تحقیقات گروه اندرسن مشخص شده است: نرخ شارژ خودروهای برقی در جایگاه‌های تجاری عمومی ۲ تا ۴ برابر نرخ شارژ در گاراژ یا پارکینگ منزل است. نصب تجهیزات شارژ در گاراژ برای سطح یک شارژ ۶۰۰ دلار هزینه دارد و برای شارژ کامل یک خودرو به ۲۰ ساعت وقت نیاز است. نصب تجهیزات شارژ سطح ۲ خیلی سریع‌تر است، اما هزینه نصب آن هزار و ۶۰۰ دلار است.
«شارژ کامل» یک اصطلاح گمراه‌کننده است، چون بعد از ۹۰درصد، شارژ این باتری‌ها خیلی کند می‌شود. بنابراین پیمایش خودروها به ازای هر بار شارژ خیلی کمتر از آن چیزی است که تبلیغ می‌شود. این در حالی است که هر خودروی بنزینی عادی به ازای هر باک حداقل ۳۰۰ تا ۴۰۰ مایل [۵۰۰ تا ۶۵۰ کیلومتر] می‌پیماید. نتیجه اینکه یک خودروی بنزینی با یک گالن بنزین با قیمت ۸۱/ ۲ دلار ۱۰۰ مایل می‌پیماید، در حالی که یک خودروی برقی نیسان لیف یا شورولت بولت برای پیمایش ۱۰۰ مایل ۹۵/ ۱۲ دلار هزینه دارد.
هزینه‌های پنهان خودروهای برقی، اما در حالی است که تغییر به سمت وسایل نقلیه الکتریکی در حال افزایش است. فراتر از پیشگام و رهبر خودروهای برقی در بازار یعنی شرکت تسلا، تقریبا همه تولیدکنندگان بزرگ خودرو برای چرخاندن سوئیچ خودروهای الکتریکی صف بسته‌اند و این فقط یک معامله بزرگ برای مصرف‌کنندگان نیست، بلکه هزاران نمایندگی فروش اتومبیل در سراسر دنیا در آن سهیم هستند و همگی نیازمند پذیرش این آینده برقی هستند. بر این اساس، سدان‌ها، وانت‌ها و خودروهای شاسی‌بلند مجهز به باتری‌های قدرتمند می‌توانند جایگزین خودروهای بنزین‌سوز یا گازسوز شده و موجب کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای شوند.
