تاریخ شفاهی-علینقی عالیخانی (۱۲۰)
اسرائیل را شناسایی کامل نکرده بودیم
اگر اجازه بدهید، بپردازیم به مساله اسرائیل. به نظرتان در آن دوره چه زمینه‌هایی باعث شد ایران و اسرائیل بتوانند شرکای اقتصادی باشند؟ آن هم در شرایطی که هرگونه اشتباهی می‌توانست لااقل برای ایران در منطقه خیلی گران تمام بشود.
بگذارید از اول بگویم که چه شکلی من با مساله اسرائیل آشنا شدم. یک روز[تیمور] بختیار به من تلفن کرد و گفت بیا اینجا کارت دارم. رفتم، گفت ما باید با هم برویم اسرائیل و این سفر هم خیلی خیلی محرمانه است. خودت را آماده کن که چند روز بعد باید برویم به این سفر. گفتم خب هدف از این سفر چیست؟ گفت می‌خواهیم با اسرائیل رابطه خیلی نزدیک‌تر و گسترده‌تری داشته باشیم و به خاطر همین آنجا حتما یک مقدار کارهای اقتصادی داریم. برویم ببینیم چه کار باید بکنیم. گفتم خیلی خب. ما اسرائیل را شناسایی کامل نکرده بودیم؛ یعنی ما اسرائیل را غیررسمی شناخته بودیم و به اصطلاح حقوق بین‌المللی، رسمی نشناخته بودیم. خب در آن چند روز من از فرصت استفاده کردم که یک مقدار بیشتری ببینم پتانسیل اقتصادی اسرائیل و این‌طور چیزهایش چقدر است و خودمان چه مسائلی داریم. بدون اینکه دلیلی بیاورم، تلفنی یک مقدار اطلاعات از دوستان خودم در سازمان برنامه و وزارت کشاورزی و جاهای دیگر گرفتم که مثلا در آب و بذر، ما وضعمان چطور است.
