«دنیای اقتصاد» موفقیت شرکت‌های بزرگ ریلی جهان را بررسی می‌کند
خطوط پرسرعت در سرزمین اژدها
براساس گزارش‌های منتشر شده، راه‌آهن این کشور در سال ۲۰۱۵، بالغ بر ۱۲۱هزار کیلومتر خط ریلی داشته است که حدود ۲۲هزار کیلومتر از آن، خطوط پرسرعت بوده است. ساخت خطوط با سرعت بالا اولین بار از پکن به گوانگژو در سال ۲۰۰۷ آغاز شده است. خط سریع‌السیر ۲هزار و۲۹۸ کیلومتری پکن به گوانگژو، طولانی‌ترین خط راه‌آهن با سرعت بالا در جهان است. ضمن اینکه چین در همین سال کمپینی باعنوان «سرعت بخشیدن» ملی را آغاز کرد و نخستین خط قطار گلوله‌ای خود را برای اتصال پکن به تیانجین افتتاح و به تدریج خود را برای المپیک تابستانی ۲۰۰۸ آماده کرد. با ورود این خطوط به راه‌آهن چین، سرعت شبکه ریلی از سال ۲۰۰۸ به‌طور متوسط ۳۰ درصد در سال افزایش یافته است. همچنین تخمین زده می‌شود که تا امروز حدود ۴/ ۲تریلیون یوآن (۴۹۲ میلیارد دلار) صرف ساخت ۲۲هزار کیلومتر خطوط پرسرعت شده باشد که بیش از تمام سرمایه‌گذاری‌های صورت گرفته در بخش ریلی از زمان ایجاد جمهوری خلق چین (۱۹۴۹) محسوب می‌شود.
این کشور در سال ۲۰۱۵ حدودا ۹هزار کیلومتر ریل جدید افتتاح کرده است و گفته می‌شود طول کل شبکه راه‌آهن سریع‌السیر در چین تا سال ۲۰۲۰ به ۵۰هزار کیلومتر افزایش خواهد یافت. در سال ۲۰۱۴، خطوط راه‌آهن در چین ۲.۳۵۷ میلیارد نفر مسافر، ۱،۱۶۰.۴۸ میلیارد کیلومتر مسافر و ۳.۸۱۳ میلیارد تن بار را جابه‌جا کرده است. گردش مالی ترافیکی این جابه‌جایی‌ها بیش از پنج برابر دوره ۲۰۱۳-۱۹۸۰ رشد داشته و گردش ترافیک مسافر نیز در طول همان دوره بیش از هفت برابر افزایش یافته است. با توجه به نیاز به افزایش ظرفیت حمل و نقل، شبکه راه‌آهن با بودجه ۴/ ۱۳۰ میلیارد دلاری کشور برای سرمایه‌گذاری راه‌آهن در سال ۲۰۱۴ گسترش یافته و برنامه بلند‌مدت برای گسترش شبکه به ۲۷۴هزار کیلومتر (۱۷۰هزار مایل) تا سال ۲۰۵۰ دارد. با وجود این، چین این برنامه را به‌عنوان یکی از معتبرترین ماموریت‌های ملی در نظر می‌گیرد و این را به‌عنوان یک زیرساخت کلیدی برای بهبود زندگی و تحرک مردم توصیف کرده است.
تحلیلگران معتقدند: بزرگ‌ترین تغییری که با پروژه‌های سریع راه‌آهن چین ایجاد شده است، حوزه مربوط به سفرهای داخلی و گردشگری است. به‌عنوان مثال خط ارتباطی پکن به شانگهای به‌عنوان یکی از پر رفت و آمدترین خطوط ریلی، روزانه حدود ۵۰۰ هزار نفر را جابه‌جا می‌کند. گسترش سریع شبکه به این معنی است که ۲۹ استان و منطقه در چین با قطارهای گلوله‌ای به یکدیگر متصل شده‌اند و بیشتر چینی‌ها به جای پرواز از آن استفاده می‌کنند. دلیلش نیز این است که پایانه‌های قطار معمولا در نزدیکی مراکز شهر واقع شده‌اند و بر خلاف فرودگاه‌ها، بازرسی‌های امنیتی و چک کردن‌ها بسیار سریع‌تر انجام می‌گیرد. این تغییر در الگوهای سفر تاثیر بسزایی بر خطوط هوایی چین داشته‌است. سرعت بالای قطارها و تاخیرهای اندک در این سیستم باعث شده است که قطارهای گلوله‌ای تبدیل به گزینه نخست مسافران برای جابه‌جایی شود. به‌عنوان مثالی دیگر، قطار جدیدی که بین پکن و شانگهای فعالیتش را آغاز کرده است، در صورت رسیدن به سرعت بیشینه خود یعنی ۳۵۰ کیلومتر بر ساعت، سریع‌ترین قطار جهان خواهد بود. این قطار که فوکسینگ نامیده می‌شود، به مسافران خود وای‌فای مجانی ارائه داده و مجهز به پورت‌های USB و همچنین شارژر خواهد بود و نیازهای جامعه امروزی را مورد توجه قرار داده است.
امروزه تکنولوژی قطارهای پرسرعت چین(HSR) به حدی از بلوغ رسیده است که این کشور، آن را در سبد صادراتی خود قرار داده است و در رقابت با شرکت‌های مطرح ریلی، وارد رقابت برای حضور در کشورهای مختلف می‌شود. این قطارها تاکنون به ۱۰۲ کشور و منطقه فروخته شده‌اند و ارزش کلی این قراردادها حدود ۱۸ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۶ تخمین زده می‌شود. ضمن اینکه در کنار برنامه‌های مدیران چینی برای افزایش سرعت شبکه، چندی قبل نیز چینی‌ها از طرح جدیدی رونمایی کردند که در آن قرار است بزرگ‌ترین ایستگاه قطار جهان را در کنار دیوار بزرگ چین احداث کنند؛ این طرح به نوعی بخشی از برنامه آماده‌سازی چین برای میزبانی بازی‌های المپیک زمستانی سال ۲۰۲۲ محسوب می‌شود. بنا به گزارش‌های رسانه‌های چینی، این ایستگاه دقیقا زیر منطقه بادالینگ، یعنی پربازدیدترین بخش دیوار بزرگ چین احداث خواهد شد، منطقه‌ای که ده‌ها هزار بازدیدکننده در روز را میزبانی می‌کند. وجود طبقات مجزا برای مسافران ورودی و خروجی در این ایستگاه آن را به پایانه‌های فرودگاهی شبیه می‌کند. آنها ابعاد این ایستگاه را معادل پنج زمین فوتبال توصیف کرده‌اند.
این ایستگاه زیرزمینی سه طبقه خواهد بود تا شهرهای پکن و ژانگجیاکو را به هم متصل کند. هر دوی این شهرها میزبانی المپیک زمستانی ۲۰۲۲ را بر عهده خواهند داشت. این مسیر ریلی ۱۷۴ کیلومتر امتداد خواهد داشت و طبق برنامه‌ریزی دولت چین انتظار می‌رود تا سال ۲۰۱۹ به مرحله بهره‌برداری برسد. این پروژه ریلی نیز بخشی از برنامه آماده‌سازی چین برای المپیک زمستانی ۲۰۲۲ است که در آن حداکثر سرعت قطار به ۳۵۰ کیلومتر در ساعت می‌رسد. این پروژه ریلی موجب کوتاه شدن زمان لازم برای حمل مسافر بین مراکز اصلی برگزاری المپیک خواهد شد. انتظار می‌رود این خط آهن موجب شود که زمان سفر از ایستگاه شمال چین تا مراکز برگزاری المپیک در شهر چونگلی استان ژانگجیاکو از سه ساعت به تنها ۵۰ دقیقه کاهش یابد. ایستگاه بادالینگ یکی از ۱۰ ایستگاهی خواهد بود که در مسیر این خط ریلی قرار دارد.
ارسال نظر