۳ عامل قدرتمند توسعه صنعت ریلی در آینده

یکی از عواملی که شرکت هیتاچی ژاپن در توسعه صنعت ریلی و فعالیت‌های خود منظور کرده، پیش‌بینی‌های مربوط به افزایش جمعیت و در نتیجه افزایش تقاضای جهانی برای استفاده از وسایل حمل‌ونقل از جمله صنعت ریلی است. براساس برآوردهای بانک جهانی، جمعیت دنیا که تا سال ۱۹۶۰ حدود ۳ میلیارد نفر بوده است، در سال ۲۰۰۰ به حدود ۱/ ۶ میلیارد نفر رسید و انتظار بر این است که تا سال ۲۰۲۰ به مرز ۸/ ۷ میلیارد نفر افزایش یابد. همچنین این پیش‌بینی‌ها حاکی از آن هستند که جمعیت جهان در سال ۲۰۶۰ به ۲/ ۱۰ میلیارد نفر و در سال ۲۰۸۰ به ۸/ ۱۰ میلیارد نفر خواهد رسید. به نظر این شرکت، حمل‌ونقل ریلی نقشی بسیار مهم در انتقال جمعی افراد خواهد داشت.  عامل دومی که در گسترش خطوط ریلی تاثیرگذار است، افزایش شهرنشینی است.

براساس این گزارش که از داده‌های سازمان ملل استفاده کرده، در یک قرن اخیر افزایش قابل‌توجهی در شهرنشینی صورت گرفته است و انتظار می‌رود این روند ادامه پیدا کند. جابه‌جایی به شهرها یکی از عوامل اصلی چنین رویدادهایی بوده است. براساس این گزارش جمعیت شهرنشین جهان در سال ۱۹۵۰ تنها ۳۰ درصد بوده است که در سال ۱۹۷۰ به ۳۷ درصد رسیده و در آمار سال ۲۰۱۰ برای نخستین بار از جمعیت روستایی بیشتر شده است. انتظار می‌رود این میزان در سال ۲۰۳۰ به ۶۰ درصد و در سال ۲۰۵۰ به ۶۶ درصد افزایش پیدا کند. با توجه به این آمار، حمل‌ونقل درون‌شهری، مترو و تقاضای سفر ریلی به شهرهای نزدیک با استمرار شهرنشینی افزایش خواهند یافت.  عامل سومی که در رشد صنعت ریلی در آینده تاثیرگذار است، محیط‌زیست است.

براساس گزارش شرکت هیتاچی که از داده‌های مربوط به سازمان بهداشت جهانی استفاده کرده است، میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای براساس سفر با وسایل مختلف تفاوت معناداری دارد. بر این اساس، سفر با هواپیما ۱۷۰ گرم دی‌اکسید کربن به ازای هر مسافر-کیلومتر منتشر می‌کند و چنین میزانی برای سفر با خودرو ۱۵۰ گرم است. این درحالی است که سفر با قطار بسیار کمتر در آلایندگی هوا اثر می‌گذارد. سفرهایی که با بخش ریلی انجام می‌شود، تنها ۳۰ تا ۷۰ گرم دی‌اکسید کربن منتشر می‌کنند که ۲۰ تا ۴۷ درصد سفر با خودرو و ۱۸ تا ۴۱ درصد صنعت حمل‌ونقل هوایی است. حقیقت این است که با افزایش جمعیت و گسترش شهرنشینی، کاهش دی‌اکسیدکربن تبدیل به معضلی خواهد شد که از نظر سیاسی نیز اهمیتی فزاینده پیدا خواهد کرد. در این میان، بخش ریلی می‌تواند نقش مهمی در کاهش انتشار دی‌اکسید کربن ایفا کند.

رشد براساس منطقه و انواع بخش ریلی

در بخش دیگری از این گزارش، به رشد بازارهای مختلف در صنعت ریلی اشاره شده است که از این میان، اروپا بیشترین میزان را دارد. این قاره که در فاصله سال‌های ۲۰۱۵-۲۰۱۳ بازاری به ارزش ۵/ ۵ تریلیون ین داشته است، در فاصله سال‌های ۲۰۲۱-۲۰۱۹ با رشد متوسط ۳ درصد در هر سال به ۶/ ۶ تریلیون ین خواهد رسید. قاره آمریکا نیز که در فاصله سال‌های ۲۰۱۵-۲۰۱۳ بازاری به ارزش ۶/ ۳ تریلیون ین داشته، در خلال سال‌های ۲۰۲۱-۲۰۱۹ با رشد متوسط ۳/ ۲ درصد در هر سال به ۱/ ۴ تریلیون ین ارزش بازار خواهد رسید. صنعت ریلی آسیا-اقیانوسیه نیز که در سال‌های ۲۰۱۵-۲۰۱۳ ارزشی معادل ۹/ ۱ تریلیون ین داشته، بیشترین رشد خواهد بود و با رشد متوسط سالانه ۴/ ۵ درصد، در فاصله سال‌های ۲۰۲۱-۲۰۱۹ حدود ۶/ ۲ تریلیون ین ارزش خواهد داشت. صنعت ریلی نیز که در خاورمیانه و آفریقا کمترین بازار را در فاصله سال‌های ۲۰۱۵-۲۰۱۳ با ۱/ ۱ تریلیون ین در اختیار داشته، در فاصله سال‌های ۲۰۲۱-۲۰۱۹ با رشد متوسط سالانه ۲/ ۳ درصد به ارزش ۳/ ۱ تریلیون ین خواهد رسید. به‌طور کلی در خلال سال‌های ۲۰۱۵-۲۰۱۳ ارزش بازار جهانی ۱/ ۱۲ تریلیون ین بوده است که با رشد متوسط سالانه ۲/ ۳ درصد، در فاصله ۲۰۲۱-۲۰۱۹ به ارزش ۶/ ۱۴ تریلیون ین خواهد رسید.

حمل و نقل ریلی