براساس این پیشنهاد درحالی‌که بخش قابل‌توجهی از سازنده‌ها تحت‌تاثیر رکود معاملاتی بازار مسکن قادر به فروش واحدهای مسکونی آماده خود ودر نتیجه تامین مالی برای خرید زمین و سایر هزینه‌های ساخت‌وساز نیستند، توصیه می‌شود این سازنده‌ها از طریق عرضه واحدهای آماده خود به مالکان املاک کلنگی، اقدام به تهاتر واحدهای مسکونی آماده به‌صورت یکجا در قبال تملک ملک کلنگی آنها کنند.با استفاده از این روش، بدون آنکه مالکان املاک کلنگی و سازنده‌ها ناچار به تقبل دردسرهای مشارکت در ساخت باشند، ملک کلنگی با یک ساختمان مسکونی آماده که هم‌اکنون سازنده برای فروش آن‌ به‌صورت واحد به واحد با بحران مشتری‌یابی مواجه است، تهاتر می‌شود. این روش به اعتقاد واسطه‌های بازار مسکن یک روش برد-برد در بازار معاملات مسکن محسوب می‌شود. به این علت که در روش مشارکت در ساخت، مالکان املاک کلنگی باید از زمان تخریب تا نوسازی(عموما یک بازه زمانی متوسط یک سال و نیم تا دو سال) را در واحد مسکونی استیجاری سپری کنند.از سوی دیگر به علت شراکت با فرد دیگری-سازنده-در صورت عمل نکردن هر کدام ازطرفین به تعهدات خود، مشکلاتی متوجه طرف مقابل خواهد شد. به‌خصوص این موضوع برای مالکان املاک کلنگی از اهمیت بیشتری برخوردار است؛ چراکه ممکن است عمل نکردن سازنده به تعهدات خود از بابت زمان تحویل و آماده‌سازی واحدها، مدت زمان اقامت مالکان در واحدهای مسکونی اجاره‌ای را افزایش دهد. پیشنهاد فعالان بازار مسکن این است که در چنین شرایطی سازنده‌ها در قبال تملک ملک کلنگی،ساختمان مسکونی آماده خود معادل تعداد واحدی که قرار است به‌عنوان سهم مالک واحد مسکونی پس از اتمام دوره ساخت و ساز مشارکتی به آنها واگذار شود را در قبال تملک ملک کلنگی با مالکان این املاک تهاتر کنند. یعنی از همان ابتدا اقدام به تهاتر ملک کلنگی با واحدهای آماده کنند؛سازنده‌ها ومالکان نه تنها از این طریق دردسرهای مربوط به مشارکت در ساخت را پشت‌سر می‌گذارند بلکه با این اقدام هم مشکل تامین زمین برای سازنده‌ها برطرف می‌شود و هم مالکان املاک کلنگی بدون نیاز به سکونت در مسکن اجاره‌ای از همان ابتدا در واحد مسکونی نوساز خود ساکن می‌شوند.