دیدار با بزرگ‌ترین موزه هلند

موزه ملی آمستردام که در سال ۱۸۸۵ برای اولین بار مورد بازدید عموم قرار گرفته است، به‌عنوان بزرگ‌ترین موزه هنر و تاریخ هلند شناخته می‌شود. این موزه با هدف به نمایش گذاشتن و حفظ آثار هنری قرون گذشته هلند خصوصا نقاشی‌های اساتید بزرگ نقاشی این کشور در قرن ۱۷ میلادی بنا شده است. این موزه در جنوب آمستردام و در نزدیکی موزه ون‌گوگ و موزه اشتدلیک قرار دارد. در سال ۲۰۱۳ و بعد از برنامه‌ریزی‌هایی که انجام شد، موزه ملی آمستردام مورد بازسازی قرار گرفت. بعد از به پایان رسیدن این پروژه، ساختمان اصلی توسط ملکه بئاتریکس افتتاح شد. این موزه بزرگ‌ترین موزه هلند است و سالانه بین ۲/ ۲ الی ۴/ ۲میلیون بازدیدکننده دارد.

موزه ملی آمستردام میزبان حدود یک میلیون اثر از سال‌های ۱۲۰۰ الی ۲۰۰۰ میلادی است که درحال‌حاضر تقریبا تعداد ۸ هزار اثر از این تعداد قابل مشاهده است. در بین این آثار می‌توان شاهکارهایی از رامبران، فرانس هالس و یوهانس فرمیر را مشاهده کرد. همچنین در این موزه یک مجموعه نسبتا بزرگ از تاریخ آسیا نیز قرار دارد که در سال ۲۰۱۳ افتتاح شده است.

ساختمان اصلی این موزه توسط پیر کایپرش طراحی و ساخته شده است. در این ساختمان راهروها و ورودی‌های مختلفی قرار دارد که بازدیدکنندگان را به تالارهای متشکل از نقاشی‌ها و آثار هنری راهنمایی می‌کند. در این ساختمان و ساختمان‌های اطراف می‌توان به نوعی تاریخچه‌ای از معماری هلند را مشاهده کرد که توسط معماران مختلف به یادگار مانده است. در مجموعه این موزه یک کتابخانه نیز قرار دارد که به‌عنوان بهترین و بزرگ‌ترین مرجع برای تحقیقات هنری در هلند شناخته می‌شود.

مجموعه‌های این موزه به‌طور کلی بر هنر، ابزارآلات و تاریخ متمرکز شده‌اند. در مجموعه نقاشی این موزه می‌توان حدود ۲۰۰۰ نقاشی از دوران هنری طلایی هلند پیدا کرد؛ نقاشی‌هایی از نقاشان برجسته مثل رامبرانت، فرانس هالس، یوهانس فرمیر، یاکوب وان روئیزدال و یان استین.

در سال ۲۰۱۲ مسوولین این موزه در یک اقدام عجیب حدود ۱۲۵ هزار عکس با رزولوشن بالا از آثار و نقاشی‌های موزه منتشر کردند. همچنین اعلام کردند که برنامه دارند در هر سال حدود ۴۰ هزار عکس دیگر منتشر کنند. این عکس‌ها برای علاقه‌مندان به راحتی در دسترس است و می‌توانند آنها را از طریق سایت موزه دانلود کنند.

از آثار مشهور این موزه می‌توان به تابلوهای «نگهبان شب» و «عروس یهودی» اثر رامبرانت، تابلوی «گروهان نحیف» اثر نیمه‌کاره فرانس هالس و تابلوی «زن شیردوش» اثر یوهانس فرمیر اشاره کرد.