وی افزود: صنعت لاستیک و پلاستیک پس از صنایع بسیار مهمی مانند فرآورده‌‌‌های غذایی، فرآورده‌‌‌های نفتی و صنعت خودرو در رتبه چهارم قرار دارد که نشان‌دهنده اهمیت صنعت پلیمر است. رضوی در مورد رتبه‌بندی ضرایب پیوند رو به جلوی ۸۹فعالیت اقتصادی کشور توضیح داد: صنایع پلیمر در این جدول دارای رتبه ۱۸ است و پس از صنایع مادر و صنایع خدماتی قرار دارد. اگر صنایع مادر و صنایع خدماتی را که پرتعداد هستند یکی کنیم، باز هم رتبه صنعت پلیمر رتبه بالایی محسوب می‌شود. این استاد دانشگاه اظهار کرد: این مقایسه‌‌‌ها بر اهمیت شناساندن صنعت پلاستیک به سیاستگذاران می‌‌‌افزاید و فکر می‌‌‌کنم با سرمایه‌گذاری و توجهاتی که دولت‌‌‌ها به این صنعت داشته باشند چشم‌انداز روشنی دارد. رضوی سپس به ابعاد و ویژگی‌‌‌های پیوندهای صنعت پلاستیک پرداخت و گفت: فرآورده‌‌‌های لاستیک و پلاستیکی در حال حاضر تامین‌کننده حدود ۱۷‌درصد از نهاده‌‌‌های سایر صنایع هستند که رتبه دوم را بعد از فرآورده‌‌‌های شیمیایی به خود اختصاص می‌دهند. نکته کلیدی این است که صنعت پلیمر درون خود نهاده‌‌‌های خود را تامین می‌کند که می‌‌‌تواند ابعاد بین‌المللی داشته باشد؛ به این معنا که صنعت پلاستیک و لاستیک به میزان قابل‌توجهی استفاده از کالاهای تولیدشده خود این صنعت را افزایش داده است.

وی در ادامه گفت: تغییرات در استفاده از صنعت لاستیک و پلاستیک از مصارف واسطه‌‌‌ای داخلی و وارداتی بین سال ۹۰ تا ۹۵ به این صورت است که واردات کاهش و استفاده از مصارف واسطه‌‌‌ای داخلی افزایش چشمگیری داشته است. رئیس سابق موسسه مطالعات و پژوهش‌‌‌های بازرگانی اظهار کرد: صنعت پلمیر از جایگاه ویژه‌‌‌ای در خصوص پیوندهای روبه عقب و به حرکت واداشتن سایر بخش‌‌‌ها برخوردار است که به توجه ویژه سیاستگذاران نیاز دارد. اعتقاد دارم که سردرگمی در شاخص‌‌‌های کلان، فضای اقتصادی کشور را مبهم کرده است، از این رو ضروری است که تشکل‌های جمعی تحقیقات لازم را در خصوص نقش دولت، تشکل‌ها و بنگاه‌‌‌ها در جهت تدوین سیاست‌‌‌ها و استراتژی‌‌‌های صنعت پلاستیک انجام داده و به مسوولان ارائه کنند.