عواملی مانند دسترسی به مواد اولیه و همچنین منابع اصلی تامین‌کننده گازهای احیایی از جمله گاز طبیعی و زغال‌سنگ در بازار تولید آهن اسفنجی تاثیر زیادی داشته است. در بین تولیدکنندگان بزرگ این محصول، کشورهایی مانند ایران و هند با افزایش تولید سالانه خود گام‌های بزرگی در پیشبرد جهانی این صنعت برداشته‌اند. ایران در کنار ذخایر مناسب سنگ‌ آهن توانست با تکمیل سریع پروژه‌های خود تولید آهن اسفنجی خود را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. در کنار پیشرفت این کشورها، عربستان‌ سعودی و ونزوئلا نیز در برخی از سال‌ها با کاهش قابل توجه تولید همراه بودند. عربستان در سال ۲۰۰۵ قصد افزایش توان تولید کارخانه احیای مستقیم آهن از ۴۰۰ هزار تن به ۵۰۰ هزار تن را داشت که همین عامل موجب کاهش تولید جهانی آهن از سوی عربستان در سال ۲۰۰۶ و در نهایت کاهش تولید جهانی در این سال شد. در ونزوئلا، با تشدید اختلافات در این کشور بحران اقتصادی آن به صنایعی مانند تولید آهن اسفنجی نیز سرایت کرد که همین عامل موجب کاهش تولید جهانی آهن اسفنجی شد. در طول سال‌های گذشته، عوامل تاثیرگذار بر تقاضای فولاد و متعاقبا آهن اسفنجی مانند افزایش ساخت‌و‌ساز، در کنار عوامل موثر بر عرضه مانند منابع سوخت‌های طبیعی یا مشکلات تامین سنگ‌‌آهن موجب فراز و نشیب‌های بسیاری در این صنعت مهم و کلیدی شدند؛ به‌طور مثال ساخت‌وسازهای خارق‌العاده در شهرهایی مانند دبی که تقاضا برای فولاد و فولادسازی را گسترش داد، موجب احداث کارخانه‎ای برای تولید آهن اسفنجی در ابوظبی شد که همین امر افزایش تولید جهانی در سال ۲۰۱۷ را در پی داشت.

در سال ۲۰۰۶، مقدار عرضه جهانی آهن اسفنجی افت قابل توجهی پیدا کرد. تغییرات تولید جهانی آهن اسفنجی در این سال به‌دلیل از کار افتادن واحدهای تولیدی کشورهایی نظیر روسیه و عربستان بود. از سال ۲۰۰۷ با احداث کارخانه‌های جدید در ایالات متحده آمریکا این روند افزایشی بود تا نهایتا در سال ۲۰۱۴ به اوج تولید خود رسید. در سال ۲۰۱۵ و با تضعیف جهانی تولید فولاد این میزان از تولید نیز کاهش یافت تا اینکه در سال ۲۰۱۷ و با افزایش تولیدات کشورهای ایران و هند به میزان قابل قبولی رسید.  از نظر تقسیمات منطقه‌ای تولید آهن اسفنجی، مقام اول به منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا اختصاص دارد. منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا به‌دلیل دسترسی وافر به منابع گاز طبیعی که از مهم‌ترین مواد اولیه برای تولید آهن اسفنجی به‌شمار می‌رود، بیشترین سهم را در بازار تولید این محصول به‌خود اختصاص داده‌اند. منطقه آسیا و اقیانوسیه نیز از تولیدکننده بزرگی همچون هند بهره‌مند است؛ در این کشور عمده آهن اسفنجی تولیدی از طریق زغال‌سنگ تولید می‌شود. گفتنی است که عمده زغال‌سنگ موجود در این کشور را انواع غیر کک‌شوی آن‌که ارزش پایینی دارد، تشکیل می‌دهد. از این رو، چون زغال‌سنگ موجود در این کشور برای فولادسازی در کوره‌های بلند مناسب نیست، از آن برای تولید گاز احیای مورد نیاز در کوره‌های شفت احیای مستقیم استفاده می‌کنند.