بررسی‌ها پیرامون تحرکات جهانی سنگ‌آهن و فولاد نشان می‌دهد
تداوم سیاست‌های کاهش ظرفیت تولید فولاد
در این میان موضوع کاهش ظرفیت در این روزها آن قدر مورد توجه کارشناسان و فعالان بازار قرار گرفته است که گویا امکان افزایش ظرفیت‌ها در دیگر کشورهای جهان را فراموش کرده‌اند، موضوعی که در ادامه گزارش پیش رو به آن پرداخته خواهد شد.به نقل از متال اکسپرت طبق آمار رسمی اعلام شده از سوی مقامات چینی در نیمه اول سال جاری ۴۲.۳۹ میلیون تن از ظرفیت تولید فولاد چین تعطیل و از رده خارج شده است. این تناژ ۸۴ درصد اهداف تعیین شده در کاهش ظرفیت‌های مازاد فولاد در سال ۲۰۱۷ است.
برنامه‌ای شتابان برای چینی‌ها
به نقل از متال اکسپرت، از آغاز سال جاری میلادی چین ۷/ ۳۱ میلیون تن از ظرفیت فولاد خود را تعطیل کرده که ۴/ ۶۳ درصد از هدف ۵۰ میلیون تنی آن است. چین در بیانیه‌ای در ۱۰ مه ۲۰۱۷ و در نشست شورای دولتی این موضوع را مطرح کرد.حال به نظر می‌رسد امسال طرح کاهش ظرفیت تولید فولاد در چین که از سال ۲۰۱۶ آغاز شده با جدیت بیشتری دنبال خواهد شد. سال گذشته دولت چین مدعی شده بود که بیش از ۶۵ میلیون تن از ظرفیت فولاد خود را از رده خارج کرده که این عدد ۲۰ میلیون تن بیش از چیزی است که برنامه ریزی شده است. به‌علاوه اینکه چین در این سال همچنان به توقف تولید در کارخانه‌هایی که از مدت‌ها قبل تعطیل شده بودند ادامه خواهد داد.
تاثیرپذیری همیشگی سنگ‌آهن و فولاد
با توجه به اینکه سنگ‌آهن و فولاد همواره تاثیرگذار بر هم هستند در بازار شاهد بودیم واردات سنگ‌آهن چین در ماه اکتبر به دنبال کاهش ظرفیت تولید فولاد کاهشی شد. چین تقریبا ۷۰ درصد از سنگ‌آهن جهان را وارد می‌کند و اصلی‌ترین تامین‌کنندگان سنگ‌آهن این کشور استرالیا، برزیل، آفریقای جنوبی، هند، اوکراین و ایران می‌باشند. این کشور به‌عنوان بزرگ‌ترین واردکننده سنگ‌آهن جهان، در اکتبر بالغ بر ۷۹ میلیون و ۵۰۰ هزار تن سنگ‌آهن وارد کرد. این اعداد حاکی از افت شدید و حدود ۲۳ درصدی واردات سنگ‌آهن به چین نسبت به رکورد ثبت شده در سپتامبر است.
چین تنها تهدید صنعت فولاد جهان نیست
به گزارش مرکز بررسی‌های معدنی و فولادی «پلنر» این روزها نظر اکثریت فعالان بازار به موضوع کاهش ظرفیت‌ها در چین معطوف شده است و توجه به این موضوع تا حدی رشد پیدا کرده که گویا از خطر افزایش ظرفیت‌ها در دیگر نقاط جهان غافل مانده‌اند. در جدیدترین گزارشی که «سازمان توسعه و همکاری اقتصادی» منتشر کرده است، ذکر شده که مازاد ظرفیت فولاد در خارج از چین در حال تبدیل شدن به تهدیدی جهانی برای بازگشت صنعت فولاد دنیا به دوران اوج خود است. تحلیلگران بین المللی بر این عقیده‌اند که مساله مازاد ظرفیت فولاد یک معضل جهانی است. این در حالی است که طی دو سال گذشته، چین به دفعات ظرفیت تولید فولاد خود را کاهش داده و به توقف روند نزولی در این صنعت کمک شایانی کرده است.
طبق گزارش سازمان توسعه و همکاری اقتصادی، ظرفیت تولید فولاد جهان در نیمه ابتدایی سال ۲۰۱۷ برابر با ۲.۳۶ میلیارد تن بوده که نسبت به مدت مشابه در سال ۲۰۱۶، معادل ۶/ ۰ درصد کاهش یافته است. در این میان اما، ظرفیت تولید فولاد در مناطقی چون خاورمیانه، آمریکای جنوبی و تا حدودی اتحادیه اروپا رشد فزاینده ای داشته است. این گزارش همچنین پیش بینی کرده که در فاصله سالهای ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹، ظرفیت تولید جهانی فولاد ۴۰ میلیون تن افزایش خواهد یافت که سهم خاور میانه در این میان به تنهایی ۲۳ میلیون تن خواهد بود. این روند در حالی ادامه دارد که هرگونه افزایش ظرفیت تولید می‌تواند ریسک‌های توام با این صنعت را بیشتر سازد. از سوی دیگر درست است که پیش بینی‌ها از افزایش مصرف جهانی فولاد طی سالهای پیش رو خبر می‌دهند، اما سرعت رشد مصرف قادر نخواهد بود تا با نرخ افزایش ظرفیت در سالهای آتی برابری کند. بنابراین خطر مازاد ظرفیت همچنان صنعت فولاد دنیا را تهدید می‌کند.
پلنر می‌افزاید: مساله «مازاد ظرفیت» در اقتصادهای بازار محور پدیده‌ای دوره ای و معضلی ساختاری به حساب می‌آید. بروز بحران اقتصاد جهانی در سال ۲۰۰۸ و کاهش تقاضا برای فولاد به ریشه ای برای درختی تنومند به اسم مازاد عرضه در سالهای اخیر بدل شد. پس از آن بسیاری از دولت‌ها سعی کردند تا با ارائه محرک‌هایی میزان استفاده فولاد را بالا ببرند، این در حالی است که از توسعه تکنولوژی‌های به روز تولید عقب ماندند.توجه به این موضوع را نباید فراموش کرد که به‌رغم تلاش چین برای ایفای سهم خود در کاهش ظرفیت‌های تولید فولاد، اما هموار ساختن این مسیر نیازمند همکاری‌های بین‌المللی است. دولت‌ها باید به جای مقصر جلوه دادن یکدیگر بر توسعه همکاری‌ها کوشیده و از اقداماتی که این مساله را تشدید می‌کنند پرهیز کنند.
تقویت همکاری‌های بین‌المللی و ایجاد تجارت آزاد میان کشورها می‌تواند تا حدودی میزان این مازاد عرضه را کاهش داده و به بالانس عرضه و تقاضا کمک کند. این در حالی است که در مدت ۱۰ سال از وقوع بحران اقتصاد جهانی، جامعه جهانی تلاش زیادی کرده تا اثرات این اتفاق را از صحنه اقتصاد دنیا پاک کند.از سوی دیگر در حال حاضر، اقتصاد جهان در حال پیشروی بوده و تنور سرمایه گذاری‌های جهانی در حال گرم شدن است، همچنان که میزان اعتماد همه طرف‌های درگیر نیز در حال افزایش است. در این میان دلایل زیادی وجود دارد که باور کنیم همکاری کشورها در رابطه با ظرفیت‌های آتی تولید، شکل بهتری به خود خواهد گرفت و ظرفیت تولید در همه جای دنیا را به سمت روندی تعادلی سوق خواهد داد. به همین دلیل می‌توان امید داشت که با همکاری بین‌المللی بر چالشی به نام مازاد ظرفیت تولید غلبه کرد.
ارسال نظر