موانع تجارت با ترکیه
حسامالدین حلاج، معاون امور بینالملل اتاق تهران در این همایش، طی سخنانی به تنزل رتبه ایران درمیان شرکای تجاری ترکیه اشاره کرد و گفت: ایران در سالهای گذشته شریک چهارم تا هشتم ترکیه بوده است اما امسال این جایگاه به رتبه ۲۰ تنزل پیدا کرده است، با اینحال گفتوگوی فعالان اقتصادی ایران و ترکیه در چنین رویدادهایی میتواند فرصتهای بیشتری برای افزایش مراودات ایجاد کند. در ادامه، سیدهفاطمه مقیمی، عضو هیاترئیسه اتاق تهران با اشاره به قرابتهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، تاریخی و دینی میان دو کشور و لزوم همکاری تنگاتنگ بین ایران و ترکیه بر ضرورت بهرهگیری از موقعیت هر دو کشور تاکید کرد.
مقیمی، سرمایهگذاریهای مشترک و صادرات کالاهای مشترک تولیدی به کشورهای ثالث منطقه در برخی صنایع از جمله در حوزه لوازمخانگی، صنایع شیمیایی، خودرو، مبلمان و صنایعچوبی را بهعنوان یکی از راهکارهای توسعه همکاری برشمرد و افزود: البته باید به این نکته توجه داشت که تقویت مراودات تجاری بدون بهبود ساختار حملونقل جادهای ممکن نخواهد بود و توسعه زیرساختها باید از سوی طرفین موردتوجه قرار گیرد. او در ادامه به توافق دو کشور برای تجارت ترجیحی اشاره کرد و گفت: در موضوع تعرفههای ترجیحی ایران توانست در مورد ۱۴۰ قلم کالای کشاورزی از ترکیه معافیت دریافت کند و در مقابل ایران نیز برای ۱۲۵ قلم کالای صنعتی ترکیه معافیت در نظر گرفت اما این معافیتها اعمال نشد و این توافقنامه بلا استفاده باقی ماند، ضمن آنکه حدود ۳۰درصد از کدهای تعرفه جزو کالاهای ممنوعه ما هستند، بنابراین حل این مساله از سوی دولتها میتواند در تنظیم روابط موثر واقع شود. ضعف ناوگان جادهای و ریلی در دو کشور، نرخ بالای محاسبه حملونقل، بازرسیهای مرزی کالا و آسیب به محمولهها، اعمال سختگیریهای شدید در مورد ناوگان ترانزیت و اجبار به تغییر مسیر، تشکیل صفهای طولانی در مبادی ورودی، افزایش هزینه حملونقل به دلیل کمبود و فرسودگی شبکه حملونقل و وضع مقررات سختگیرانه برای سرمایهگذاران ترک در ایران از جمله مشکلاتی بود که عضو هیاترئیسه اتاق تهران بهعنوان موانع توسعه مراودات دو کشور به آن اشاره کرد.
«نیهات تانریکولو» رئیس انجمن کارآفرینی تومکیاد ترکیه نیز با اشاره به اینکه ترکیه میتواند پل ارتباطی ایران به اروپا باشد، گفت: بهرغم اعمال تحریمها علیه ایران و محدودیتهایی که به واسطه تحریمها ایجاد شد، ما بهدنبال آن هستیم که روابط خود را با ایران توسعه ببخشیم، در واقع میتوان با همکاری یکدیگر، محصولات جدیدی تولید کرده و به بازارهای جدید از جمله بازارهای اروپایی صادر کنیم؛ این استراتژی میتواند باعث رونق اقتصادی در دو کشور شود.