براساس گزارش پایگاه خبری اتاق ایران، وی بر این باور است که دولتی بودن اقتصاد، وابستگی به درآمدهای نفت، فساد اداری، نرخ بیکاری بالا، نبود شفافیت، رکود، محیط نامناسب کسب‌وکار، بی‌ثباتی سیاست‌ها، عدم حاکمیت قانون و فقدان بخش‌خصوصی توانمند از جمله مهم‌ترین مسائلی هستند که کشور با آنها مواجه است.

اسدالله عسگراولادی، عضو هیات نمایندگان اتاق ایران نیز شرایط امروز کشور را بسیار حساس خواند و دغدغه اصلی جامعه را نبود اشتغال دانست و تصریح کرد: اگر بتوانیم این مشکل را برطرف کنیم، به‌دنبال آن بخش زیادی از مسائل ناخودآگاه حل می‌شود. وی در ادامه به فشارهای مالیاتی حاکم بر صنایع کوچک و متوسط اشاره و تاکید کرد: بیکاری و انواع فشارهایی که بر تولید وارد می‌شود، مهم‌ترین موضوعاتی هستند که سطح جامعه را ناراحت می‌کند. احمد پورفلاح، مشاور عالی رئیس اتاق ایران به اجرایی نشدن سیاست‌های اصل ۴۴ اشاره و پیشنهاد کرد: از آنجا که دولت‌ها در اجرای این سیاست‌ها ناموفق عمل کرده‌اند، پیشنهاد می‌شود وظیفه پایش اجرای سیاست‌های اصل ۴۴ به اتاق واگذار شود؛ اگر نظارت‌ها قوی‌تر باشد، امکان اجرای این سیاست‌ها فراهم می‌شود. وی همچنین با تاکید بر لزوم حضور رئیس‌جمهوری در صحن هیات نمایندگان اتاق ایران گفت: بخش‌خصوصی خواستار حضور رئیس‌جمهوری در میان بخش غیردولتی است. محمدرضا مرتضوی، رئیس هیات‌مدیره کانون انجمن‌های صنایع غذایی ایران با بیان این نکته که بهبود شاخص‌های کلان اقتصادی در سفره مردم احساس نمی‌شود، عنوان کرد: متاسفانه درآمدهای کشور تنها صرف هزینه‌های جاری شده و برای زیرساخت‌ها و طرح‌های عمرانی، پولی خرج نمی‌شود.

این فعال اقتصادی با اشاره به اینکه بخشی از آنچه امروز توسط دستگاه‌های دولتی انجام می‌شود، قابل واگذاری به تشکل‌های اقتصادی است، تاکید کرد: این مطلب بارها از سوی دولت نیز مطرح شده که باید از ظرفیت‌های بخش‌خصوصی بیشتر استفاده کرد اما تا همین امروز هیچ اقدامی در این راستا صورت نگرفته است. وی حجم اخبار منفی که در کشور منتشر می‌شود را بالا ارزیابی کرد و گفت: در جامعه متلاطم، تولید و صنعت رشد نمی‌کند و اعتماد عمومی خدشه‌دار می‌شود. امروز شرایط به‌گونه‌ای شده که هرکس تریبونی به‌دست می‌آورد، اتهامی می‌زند و در نهایت موضوع بدون پاسخ رها می‌شود. این عضو هیات نمایندگان اتاق ایران در مورد سخت‌تر شدن شرایط و افزایش فشارها بر تولید، هشدار داد و گفت: زمانی که همه از حمایت تولید صحبت می‌کنند، مجددا عده‌ای به جان تولید افتاده و شرایط را برای صنعت و فعالان اقتصادی سخت‌تر کرده‌اند.

علی‌نقی خاموشی، رئیس اتاق ایران و انگلیس بیکاری را مشکل اصلی کشور دانست و عنوان کرد: برای حل این مشکل، پیشنهادی را در مجلس گذشته مطرح کردم که از آن استقبال هم شد اما در نهایت به راحتی از کنارش گذشتند. با توجه به اینکه ۳۶۰ هزار محل کسب در تهران وجود دارد، اگر دولت شرایطی را فراهم کند که این واحدها به راحتی دست به استخدام بزنند، حدود یک میلیون نفر استخدام می‌شوند که رقم قابل‌توجهی است. جابرانصاری با اشاره به این نکته که هیچ‌گاه دولت نمی‌تواند خود را کوچک کند، این مهم را وظیفه مجلس دانست و گفت: مجلس باید به هنگام تدوین هر قانون زمینه کوچک شدن دولت را فراهم کند. کیوان کاشفی، نایب‌رئیس اتاق ایران نیز با بیان این مطلب که امروز زمان اتخاذ تصمیمات بزرگ فرارسیده، تاکید کرد: طبق تجربه هرگاه اجماعی بین ارکان کشور شکل گرفته، توانسته‌ایم قدم‌های بزرگی برداریم، مانند آنچه در نهایت با عنوان برجام به امضا رسید. وی اظهار کرد: مبارزه با فساد نیز در همین قالب به نتیجه می‌رسد. تا زمانی که عزمی راسخ به‌دنبال این هدف نباشد، ریشه فساد خشکانده نخواهد شد.

مظفر علیخانی، معاون امور فنی و خدمات بازرگانی اتاق ایران از نبود چشم‌انداز و استراتژی توسعه صنعتی و تجاری در کشور انتقاد کرد و گفت: هیچ بسته حمایتی برای صنعت تعریف نشده و تنها ابزار دولت در این زمینه تعرفه بوده که آن هم کارآیی خود را از دست داده است. غلامحسین شافعی، رئیس اتاق ایران، بزرگ‌ترین صدمه‌ای که تاکنون بر پیکره اقتصاد کشور وارد آمده را ناشی از بی‌اعتمادی بین فعالان اقتصادی و کشور دانست و تصریح کرد: در هر انتخاباتی، برنامه‌ها و وعده‌هایی داده می‌شود اما در نهایت تفاوت بین کردار و گفتار افراد مشخص و پیگیری نمی‌شود. این وضعیت تنها منتج به از بین رفتن اعتمادها در جامعه می‌شود. وی از سقوط اخلاقی در جامعه به‌عنوان یک معضل جدی در کشور یاد کرد و گفت: دیگر نمی‌توان باور کرد که نابرده رنج، گنج میسر نمی‌شود؛ آن‌قدر فساد و رانت در سطوح مختلف کشور نفوذ کرده که برخی به راحتی کسب درآمد می‌کنند.

رئیس پارلمان بخش‌خصوصی کشور در ادامه ضمن برشمردن برخی نارسایی‌ها در زمینه مدیریت اقتصادی کشور، به میزان مصرف بنزین از سال ۱۳۸۵ تاکنون اشاره کرد و ادامه داد: اگر هزینه‌ قابل‌توجهی را که بابت بنزین طی این سال‌ها صرف شده را برای ارتقای صنعت خودرو و افزایش کیفیت خودروی تولید داخل تخصیص می‌دادیم، به‌طور حتم وضعیت بهتری داشتیم. وی از تلاش دولت و مجلس برای جلب رضایت مردم به‌جای توجه به مصلحت آنها انتقاد کرد و افزود: این سوال مطرح است که بین مصلحت و رضایت باید کدام را انتخاب کرد. متاسفانه امروز هرکس به‌دنبال آن است که فقط گلیم خود را از آب بیرون بکشد و حل مشکلات مردم و مملکت پیگیری نمی‌شود. حسین سلاح‌ورزی، نایب‌رئیس اتاق ایران ضمن تشریح برخی دغدغه‌های فعالان بخش‌خصوصی در تعامل با بخش دولتی، با تاکید بر اهمیت آنچه در این نشست مطرح شد پیشنهاد داد که این نکات برای بهره‌برداری بهتر در قالب یک بیانیه تنظیم شده و در اختیار مسوولان کشور قرار گیرد.