استعمارگری بریتانیا در نیوزیلند

هابسون ۲۶ سپتامبر ۱۷۹۲ در واترفورد ایرلند در خانواده‌ای انگلیسی-ایرلندی و پیرو کلیسای انگلیس به دنیا آمد و در آگوست ۱۸۰۳ به‌عنوان داوطلب درجه۲ به نیروی دریایی پیوست. وی در جنگ‌های ناپلئون و عملیات علیه دزدی دریایی در دریای کاراییب شرکت کرد و چند کشتی را از چنگ دزدان دریایی درآورد.

  استرالیا

هابسون در سال ۱۸۳۶ طی یک ماموریت نظامی به هوبارت استرالیا و سپس به سیدنی رسید. کشتی وی عازم پورت فیلیپ (ملبورن فعلی) شد تا مقامات را به مستعمره جدید برساند. طی سه ماه بعد هابسون و افسرانش ناحیه ملبورن را تحت بررسی قرار دادند و پس از آن ناحیه شمالی ملبورن به نام خلیج هابسون نام‌گذاری شد.

  نیوزیلند

در می‌۱۸۳۷ هابسون به منظور کمک به برخی از انگلیسی‌ها که از جنگ میان قبایل مائوری احساس خطر می‌کردند، راهی خلیج آیلند شد. او یک سال بعد به بریتانیا بازگشت و از دولت خواست تا سلطه بریتانیا بر نیوزیلند را تحکیم بخشد. در ۱۸۳۹ هابسون معاون فرماندار نیوساوت‌ ولز و کنسول بریتانیا در نیوزیلند شد.  هابسون در ژانویه ۱۸۴۰ همراه با گروه کوچکی از مقامات سوار بر کشتی اچ‌ام‌اس هرالد وارد خلیج آیلند شد و به محض ورود به نیوزیلند پیش‌نویس عهدنامه موسوم به وایتانگی را آماده کرد. در ۵ فوریه ۱۸۴۰ وی با رهبران قبایل مائوری در وایتانگی دیدار کرد و صبح روز بعد این سران، عهدنامه‌ای را امضا کردند. هر گاه یکی از روسای قبایل مائوری این معاهده را امضا می‌کرد، هابسون به زبان مائوری خطاب به وی می‌گفت: «ما یک ملت هستیم!» بر اساس این عهدنامه، حاکمیت بریتانیا بر نیوزیلند در قبال تضمین حقوق مائوری‌ها بر زمین‌ها و دارایی‌هایشان تحکیم شد. سه ماه پس از آن، هابسون حاکمیت بریتانیا بر جزایر نیوزیلند را اعلام کرد. وی منطقه‌ای را به عنوان پایتخت با نام اوکلند انتخاب کرد. هابسون ۱۰ سپتامبر ۱۸۴۲ در اوکلند درگذشت.