میدان و بازار نیز از جمله فضاهای اصلی شهر به‌شمار می‌رفته‌اند و میدان که اغلب در نزدیکی کاخ‌های سلطنتی بود از مراکز مهم سیاسی محسوب می‌شد. ایران کشوری نیمه خشک است و بارندگی در آن بسیار اندک. آبادی‌ها و شهر‌ها در فلات ایران از یکدیگر دورند. ایرانیان برای پیوند این آبادی‌های دور از هم تلاش‌های سازمان‌یافته بسیاری را در حوزه راهسازی انجام دادند و بر همین اساس بود که در دوره هخامنشی به دلیل اهمیت راهسازی سازمانی مستقل در این زمینه مسوولیت داشته و فعالیت می‌کرده است. در دوران هخامنشی شهر‌ها اغلب براساس دستور پادشاهان شکل می‌گرفت و کمتر از عوامل محیطی متاثر می‌شد. شهر‌ها از دوره سلوکیان و پارت‌ها به‌تدریج در پیروی از قواعد نسبتا معین استوار شد و سلوکیان بانیان شهرهای جدید در ایران بودند. برخی از شهرها به شکل شطرنجی احداث می‌شدند. طرح دایره‌ای شکل نیز ابتدا در دوره پارتیان، سپس در دوره ساسانیان مورد توجه قرار گرفت.