شهر و سکونتگاه هفت هزار ساله

تپه اسکندری و تپه‌های اطراف آن مربوط به هزاره هفتم پیش از میلاد به بعد است.

این تپه در شهرستان شهرکرد، یک کیلومتری هفشجان واقع شده است. این اثر در تاریخ ۱ دی ۱۳۴۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. شهر هفشجان، دارای پیشینه و تاریخچه‌ای کهن است. براساس سفالینه‌های کشف شده روی تپه‌های باستانی قدمت هفشجان به هزاره هفتم قبل از میلاد برمی‌گردد و بیانگر پیشینه ۹ هزار ساله این شهر است. این دولت شهر تاریخی جزو اولین سکونتگاه‌های دوره نوسنگی محسوب می‌شود.  تپه اسکندری هفشجان مربوط به دوره نوسنگی تا عیلامی است.