کتاب «چادر کردیم رفتیم تماشا» جلد نخست مجموعه «سفرنامه‌های قدیمی زنان» است. عالیه خانم شیرازی سفرش را از کرمان شروع کرده با گذر از بمبئی به شهرهای زیارتی عربستان و عراق رفته و پس از بازگشت به ایران مدت زیادی را در دربار ناصری گذرانده است. جذابیت سفرنامه‌های زنان در این است که در کنار اتفاقات سفر، ریزه‌کاری‌ها و روزمرگی‌ها را هم ثبت کرده‌ و این روایت جزئیات است که به ما امکان می‌دهد تصویر روشن‌تری از آن دوره داشته باشیم. عالیه خانم شیرازی مدتی طولانی در دربار ناصری می‌ماند. روزنگاری‌های دقیق…

کتاب «زائر چشمه‌های گمنام» نوشته کاظم سادات اشکوری منتشر شد. این کتاب مجموعه‌ای از سفرنامه‌های این شاعر و پژوهشگر سرشناس به گوشه و کنار ایران است.

ایسنا نوشت: عیسی امیدوار از قدیمی‌ترین جهانگردانی است که ۶۵ سال پیش همراه برادرش به سرزمین‌های ناشناخته در قاره آمریکا، آفریقا و قطب جنوب و شمال قدم گذاشت. او قرار است گوشه‌ای از سفرنامه‌شان را روز دوشنبه در «سعدآباد» بخواند.

هیجان قدم زدن روی دریاچه یخ‌زده بایکال و از نزدیک دیدن شاهنشاهی بایکال، شفاف‌ترین دریاچه دنیا و یکی از قدیمی‌ترین دریاچه‌های جهان با ۲۵ میلیون سال عمر باعث شد که برای اولین بار در اواخر بهمن ۱۳۹۵ به‌صورت انفرادی به این سرزمین یخی سفر کنم؛ سفری که دو سال بعد، در بهمن ۹۷، ماجراجویی اولین گروه ایرانی را در این سرزمین رقم زد. در آنجا با دوستان روسی که قبلا نیز سفرهایی با هم داشتیم همراه شدم. تجربه بی‌نظیری بود. ماجراجویی در سرزمینی یخ‌زده، تجربه بادهای شدید و سرد سیبریایی، تامل در افسانه‌ها و…

دنیای اقتصاد: کتاب «سه روز به آخر دریا» با عنوان فرعی سفرنامه شاهزاده خانم قاجار به تصحیح نازیلا ناظمی منتشر شد. این سفرنامه بر اساس نسخه خطی «روزنامه سفر مکه» که در کتابخانه ملی موجود است، تنظیم شده است.

هیجان قدم زدن روی دریاچه یخ‌زده بایکال و از نزدیک دیدن شاهنشاهی بایکال، شفاف‌ترین دریاچه دنیا و یکی از قدیمی‌ترین دریاچه‌های جهان با ۲۵ میلیون سال عمر باعث شد که برای اولین بار در اواخر بهمن ۱۳۹۵ به‌صورت انفرادی به این سرزمین یخی سفر کنم؛ سفری که دو سال بعد، در بهمن ۹۷، ماجراجویی اولین گروه ایرانی را در این سرزمین رقم زد. در آنجا با دوستان روسی که قبلا نیز سفرهایی با هم داشتیم همراه شدم. تجربه بی‌نظیری بود. ماجراجویی در سرزمینی یخ‌زده، تجربه بادهای شدید و سرد سیبریایی، تامل در افسانه‌ها و…

چند سالی است که درباره پترن و بافت مطالعه می‌کنم و در مجموعه قبلی‌ام آثاری در این زمینه نمایش دادم که نام آنها را عکس‌بافته گذاشته بودم. شیوه کار این‌گونه است که با عکس‌های مستند الگوهای مختلف ایجاد می‌کنم. در مجموعه جدیدم این پترن‌ها با تصاویری از سفرنامه مادام دیولافا که یک شرق‌شناس فرانسوی است، ترکیب شده‌اند. در سفرنامه او تصاویر بسیار جالبی از ایران وجود دارد و نگاهش به شرق برایم جالب بود.

هیجان قدم زدن روی دریاچه یخ‌زده بایکال و از نزدیک دیدن شاهنشاهی بایکال، شفاف‌ترین دریاچه دنیا و یکی از قدیمی‌ترین دریاچه‌های جهان با ۲۵ میلیون سال عمر باعث شد که برای اولین بار در اواخر بهمن ۱۳۹۵ به‌صورت انفرادی به این سرزمین یخی سفر کنم؛ سفری که دو سال بعد، در بهمن ۹۷، ماجراجویی اولین گروه ایرانی را در این سرزمین رقم زد. در آنجا با دوستان روسی که قبلا نیز سفرهایی با هم داشتیم همراه شدم. تجربه بی‌نظیری بود. ماجراجویی در سرزمینی یخ‌زده، درک بادهای شدید و سرد سیبریایی، تامل در افسانه‌ها و…

در نتیجه نگارش سفرنامه‌ها برخی از مقامات دولتی قاجار متوجه اختلاف‌های موجود بین ایران و غرب شدند و به عقب‌ماندگی ایران پی بردند. ارزیابی این افراد به‌مراتب جدی‌تر از طرح مساله‌ای بود که پیش از این تنها عنوان شده بود؛ اما شکل برخورد با این مساله تنها به ارائه راه‌حل‌های اصلاحاتی منجر شد. روشی که در آن نوعی گزینش در امور اصلاح‌پذیر انجام می‌شد که عمدتا در حوزه نظامی بود. در این دوره آنچه طرح اصلاح از بالا نام گرفت آغاز شد؛ طرحی که از دوره فتحعلی شاه شروع و تا دهه‌های میانی سلطنت ناصرالدین‌شاه…

سفر کردن حس خوشایندی است. با سفر می‌توان به گذشته رفت و از آن بسیار آموخت؛ با سفر می‌توان به تجربه‌های جدیدی دست یافت؛ با سفر می‌توان با فرهنگ‌ها، اقوام و آیین‌ها و رسوم مختلف آشنا شد و توشه‌ای اندوخت. اما این حس خوشایند را می‌توان با «نوشتن» ماندگار کرد. سنت سفرنامه‌نویسی ،سنتی دراز آهنگ است. از قرن‌ها پیش بسیاری از سیاحان و جهانگردان دیده‌ها و شنیده‌ها، احساس‌ها و برداشت‌های خود را قلمی کرده و برای آیندگان به میراث گذاشته‌اند. من، در مقام روزنامه‌نگاری جوان، سالیانی است که شرح سفرهایم را در…

در دوره صفوی به‌طور خاص و در دیگر ادوار تاریخی به‌طور عام شاهد رشد و نمو و پیدایش غذاهای جدید و متنوع بوده‌ایم. از زمانی که صنعت چاپ توسعه گسترده یافت و دستورالعمل‌های نوشته شده برای تهیه غذا تحت عنوان کتب آشپزی چاپ شد، انواع غذاهای سنتی ایرانی بارعایت دیدگاه‌های مذهبی (خاصه پس از رسمی شدن مذهب تشیع در دوره صفوی) روزانه در ایران مصرف می‌شده است. تعداد کثیری از سیاحانی که به ایران سفر کردند درباره آداب و رسوم ایرانیان درباره چگونگی تهیه و مصرف غذا نکات جالبی را در سفرنامه‌هایشان ذکر کرده‌اند.…

سفر کردن حس خوشایندی است. با سفر می‌توان به گذشته رفت و از آن بسیار آموخت؛ با سفر می‌توان به تجربه‌های جدیدی دست یافت؛ با سفر می‌توان با فرهنگ‌ها، اقوام و آیین‌ها و رسوم مختلف آشنا شد و توشه‌ای اندوخت. اما این حس خوشایند را می‌توان با «نوشتن» ماندگار کرد. سنت سفرنامه‌نویسی ،سنتی دراز آهنگ است. از قرن‌ها پیش بسیاری از سیاحان و جهانگردان دیده‌ها و شنیده‌ها، احساس‌ها و برداشت‌های خود را قلمی کرده و برای آیندگان به میراث گذاشته‌اند. من، در مقام روزنامه‌نگاری جوان، سالیانی است که شرح سفرهایم را در…

ایران در گذشته مشعل‌دار تمدن و فرهنگ گیتی به‌شمار می‌رفته است و در زمان داریوش و خشایارشاه آوازه عظمت آن از آفاق تا آفاق می‌رسید. در آن روزگاران که ایرانیان به اصول تمدن و فرهنگ آگاه بودند، مردم اروپا فرسنگ‌ها، با کاروان تمدن فاصله داشتند و شاید هم در توحش و بربریت به سر می‌برده‌اند.» - از سفرنامه آرنولد ویلسون (متولد ۱۸ جولای ۱۸۸۴ - متوفی ۳۱ مه ۱۹۴۰)

سفر کردن حس خوشایندی است. با سفر می‌توان به گذشته رفت و از آن بسیار آموخت؛ با سفر می‌توان به تجربه‌های جدیدی دست یافت؛ با سفر می‌توان با فرهنگ‌ها، اقوام و آیین‌ها و رسوم مختلف آشنا شد و توشه‌ای اندوخت. اما این حس خوشایند را می‌توان با «نوشتن» ماندگار کرد. سنت سفرنامه‌نویسی ،سنتی دراز آهنگ است. از قرن‌ها پیش بسیاری از سیاحان و جهانگردان دیده‌ها و شنیده‌ها، احساس‌ها و برداشت‌های خود را قلمی کرده و برای آیندگان به میراث گذاشته‌اند. من، در مقام روزنامه‌نگاری جوان، سالیانی است که شرح سفرهایم را در…

سفر کردن حس خوشایندی است. با سفر می‌توان به گذشته رفت و از آن بسیار آموخت؛ با سفر می‌توان به تجربه‌های جدیدی دست یافت؛ با سفر می‌توان با فرهنگ‌ها، اقوام و آیین‌ها و رسوم مختلف آشنا شد و توشه‌ای اندوخت. اما این حس خوشایند را می‌توان با «نوشتن» ماندگار کرد. سنت سفرنامه‌نویسی سنتی دراز آهنگ است. از قرن‌ها پیش بسیاری از سیاحان و جهانگردان دیده‌ها و شنیده‌ها، احساس‌ها و برداشت‌های خود را قلمی کرده و برای آیندگان به میراث گذاشته‌اند. من، در مقام روزنامه‌نگاری جوان، سالیانی است که شرح سفرهایم را در…