چشیدن لذت بی‌هیاهوی نوشتن

جم در گفت‌وگو با ایسنا گفت: «قدمت نوشتن برای من بیشتر از شروع کار بازی بوده است. از نوجوانی و راهنمایی و دبیرستان می‌نوشتم. همین‌طور در کشوی میزم می‌ماند که شاید یک روزی چاپ کنم. مجموعه داستانی که در سال ۱۳۹۶ در نشر بدرقه جاودان چاپ کردم، مجموعه داستان‌های کوتاهی بود که از خیلی خیلی قبل داشتم و همین‌طور آماده کرده بودم. قدمت نوشتن برای من از کار بازی بیشتر است. شاید در دهه ۹۰ احساس کردم بیشتر، تخصصی‌تر و متمرکزتر روی نوشتن انرژی بگذارم و کار کنم که ماحصلش چهار کتاب است. «بچه‌ جوادیه» چهارمی است که دوست دارم نظرات مردم را بشنوم و ببینم چطور برخورده کرده و می‌کنند.»

او درباره اینکه نوشتن و بازیگری دو دنیای متفاوت هستند و تجربه‌اش از این دنیای متفاوت چیست، توضیح داد: «دنیای بازیگری و دنیای تصویر خیلی هیاهو و بگیروببند و بیاوبرو دارد اما دنیای نویسندگی خلوت است. میز و قلمی می‌خواهد و البته الان دیگر لپ‌تاپی که تایپ کنید. نوشتن لحظات خلوت و تنهایی توست بدون هیچ هیاهویی. شما هستید و کلمات و واژه‌ها که در ذهن همین‌طور کنار هم قرار می‌گیرند و داستانی می‌سازند بدون اینکه که کسی چیزی بگوید یا بخواهد چیزی کم و زیاد کنی. خودت هستی و خودت.

برای من که هر دو را تجربه کرده‌ام زمانی که آنها را کنار هم می‌گذارم به‌نظرم دنیای نویسندگی دنیای عمیق‌تر و جذاب‌تری است. دنیای نویسندگی محدودیتی ندارد؛ هرجایی که بخواهی سرک بکشی و هرچیزی را در قصه بگذاری، با هرکسی هم‌صحبت شوی و گفت‌وگو کنی، شخصیت‌هایی را بسازی که سرنوشتشان دست توست که این خیلی جذاب است و با بازیگری قابل قیاس نیست.» فرهاد جم درباره اینکه آیا جذابیت‌ نوشتن او را به مسیر دیگری برده که در دنیای تصویر کمتر حاضر می‌شود، گفت: «بازیگری از ابتدا در نظرم نبود. در دانشکده، بازیگری و کارگردانی می‌خواندم و دوست داشتم کارگردانی کنم و کارگردان شوم اما اتفاقاتی افتاد و بازی کردم.

بعد «همسران» پیش آمد و سیلی من را برد، سال‌ها طول کشید تا خودم را از باریگری دور کنم. البته خیلی دور نشدم و نمی‌گویم دوستش ندارم اما اگر بخواهم در اولویت بگذارم، اولویت من نیست. دوست دارم نویسندگی کنم یا بسازم. دوست دارم کارهای خودم را که نوشته‌ام در تئاتر یا سینما بسازم. و اگر پیشنهاد خوبی باشد بازی کنم. الان هم سریالی را تمام کرده‌ام که ماه رمضان در شبکه سه پخش خواهد شد. این‌طور نیست که بازی را کنار گذاشته باشم، حرفم این است که اگر بخواهم اولویت‌بندی کنم، اولویت اولم بازی نیست.»

او درباره اینکه گزیده‌کار بودنش از چه نشأت می‌گیرد، آن هم در زمانه‌ای که بازیگران اغلب با حضور در برنامه‌های مختلف به دنبال دیده شدن هستند، توضیح داد: «غیر از مساله دیده شدن، مساله مالی هم هست؛ در واقع بخشی دیده شدن است و بخشی این است که از این کار ارتزاق می‌کنید. اگر پول بیشتری داشته باشید، آرامش بیشتری دارید و بهتر می‌توانید زندگی کنید آن هم در شرایطی که همه لمس و تجربه می‌کنیم.

من همیشه دوست داشتم کاری کنم که آن لحظه با شرایطی که تجربه می‌کردم، همخوان باشد. البته در انتخاب‌هایم اشتباه هم کرده‌ام و این را رد نمی‌کنم. آن لحظه فکر کردم کار خوبی است و این پیشنهاد می‌تواند پیشنهاد خوبی باشد، متاسفانه اشتباه می‌کردم. استراتژی‌ام این بود که کار خوب انجام دهم، البته در مقطعی هم مساله مالی برایم مهم نبود و بیشتر این مساله در انتخابم دخیل شد که تا رضایت قلبی و عقلی برای کار حاصل نشود، سراغش نروم.»

جم درباره اینکه شهرت «همسران» آن زمان برایش چالشی ایجاد نکرده است، گفت: «خوب بود. آن‌ سال‌ها نه موبایل بود و نه شبکه‌های اجتماعی و اینستاگرام و این همه وسایل ارتباط جمعی. زمانی که یادش می‌افتم حالم خوب می‌شود، چیز دیگری نیست و خدا را سپاسگزارم که انتخاب شدم و یکی از مهره‌های چنین برنامه‌ای بودم.»