پس از این اظهارات، مأموران با دستور قضایی به خانه مرد رمال رفتند و جسد او را در حالی که دستمالی دور دهانش پیچیده شده بود پیدا کردند و شواهد گویای آن بود که وی به قتل رسیده است.
در ادامه جسد مقتول به پزشکی قانونی منتقل شد و کارشناسان این سازمان علت مرگ را خفگی اعلام کردند.
با مشخص شدن موضوع، مأموران شناسایی عاملان جنایت را در دستور کارشان قرار دادند و با بررسی تلفن همراه مقتول دریافتند که فردی به نام بهنام طی روزهای منتهی به قتل بارها با او تماس گرفته است.
به این ترتیب بهنام بازداشت شد و تحت بازجویی قرار گرفت و به قتل رحمان با همدستی دو دوست معتادش اعتراف کرد و در تشریح ماجرا گفت: رحمان از دوستانم بود و از آنجایی که کارش رمالی بود درآمد زیادی داشت، با دوستانم تصمیم گرفتیم تا با هم از خانه او سرقت کنیم. چون می‌دانستم که فلج است و نمی‌تواند از خودش دفاع کند با طرح نقشه‌ای بعد از نیمه شب وارد خانه‌اش شدیم و دهانش را بستیم تا سر و صدا نکند بعد جست‌وجوی پول‌ها را آغاز کردیم اما فقط به یک میلیون تومان رسیدیم و وقتی می‌خواستیم از خانه خارج شویم دیدیم او نفس نمی‌کشد.
بعد از اعترافات صریح متهم، همدستانش نیز دستگیر شدند و اعتراف کردند.
با تکمیل تحقیقات و اعترافات صریح متهمان، پرونده برای رسیدگی به شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
در ابتدای جلسه، نماینده دادستان ضمن قرائت کیفرخواست علیه متهمان اظهار کرد: از آنجایی که مقتول یک تبعه بیگانه بوده و تا این لحظه اولیای دم وی پیدا نشده‌اند رئیس قوه قضائیه برای عاملان قتل درخواست قصاص کرده است.
پس از آن بهنام به جایگاه رفت و گفت: همان‌طوری که در دادسرا هم گفتم قصد ما کشتن رحمان نبود و تنها می‌خواستیم از خانه‌اش سرقت کنیم. من دهانش را به قصد ساکت کردن او بستم اما او خفه شد.
در ادامه دو متهم دیگر یک به یک به جایگاه رفتند و گفتند: قبول داریم که با بهنام همدستی کردیم اما به خاطر اعتیادمان بود. ما نقشی در قتل او نداشتیم و فقط دست‌های رحمان را گرفته بودیم.
با پایان اظهارات متهمان، قضات برای صدور رأی وارد شور شدند و با توجه به مدرک‌های موجود در پرونده، بهنام را به قصاص محکوم کردند و دو همدستش نیز به اتهام معاونت در جنایت، هر کدام به 10 سال حبس محکوم شدند.