ساکنان طبقه حساس
سرمایه طلایی
سرمایه اجتماعی اصطلاحی است که گاه در معنای وسیع به کار می‌رود و ثروت اجتماعی و یا حتی درآمد اجتماعی از آن برمی‌آید و گاه در فضای محدود، منابع و تجهیزات غیر فردی و غیرخصوصی را شامل می‌شود. این سرمایه، مجموع موجودی دارایی‌های مولد یک جامعه را شامل می‌شود و شامل دارایی‌هایی است که منجر به تولید محصولات قابل‌عرضه به بازار برای دستیابی به سود توسط دو بخش خصوصی و عمومی می‌شود.
روی دیگر سکه سرمایه اجتماعی، خدمات و محصولاتی است که قابل‌عرضه به بازار برای فروش نیستند، مثل دفاع و آموزش‌وپرورش. می‌توان گفت سرمایه اجتماعی کل حجم سرمایه در یک اقتصاد است. این واژه نه‌تنها ساختمان‌ها، ماشین‌آلات و دیگر وسایل به‌کاررفته در تولید کالاهای قابل‌فروش در بازار، بلکه سرمایه‌های استفاده‌شده در تولید کالاها و خدمات غیرقابل‌فروش در بازار (مانند مدارس، جاده‌ها، تجهیزات نظامی) را نیز در برمی‌گیرد. محور اصلی در سرمایه اجتماعی ارزش‌های حاصله از شبکه‌های اجتماعی است که مردم با آن آشنا هستند و تمایل دارند در روابط اجتماعی آن‌ها را به ظهور رسانده و در تعاملات آن‌ها را بکار گیرند. سرمایه اجتماعی فقط شامل احساسات گرم و عاطفی نیست بلکه گستره وسیعی از اختیارات خاص کیفی را شامل می‌شود که اعتماد، کنش متقابل، اطلاع‌یابی و تعاون می‌تواند از محصولات ارتباطات اجتماعی باشد. سرمایه اجتماعی، تاثیر اقتصادی حاصل از تسهیلاتی است که شبکه‌های اعتماد و مولفه‌های فرهنگی در یک سیستم اجتماعی به وجود می‌آورند. شبکه‌های اعتماد علاوه بر کاهش هزینه‌های مدیریتی، باعث می‌شوند زمان و سرمایه بیشتری به فعالیت‌های اصلی اختصاص یابد.
سرمایه اجتماعی از طریق ایجاد ساختارهای اجتماعی لازم زمینه توسعه کشورها را فراهم می‌کند. به‌عبارت‌دیگر ترکیب سنتی سرمایه طبیعی و فیزیکی و یا سرمایه تولیدشده و سرمایه انسانی برای پیشرفت، نیازمند توسعه سرمایه اجتماعی است.
به‌این‌ترتیب سرمایه اجتماعی همانند چسبی است که جوامع را به‌صورت منسجم حفظ کرده و در صورت عدم وجود آن امکان رشد اقتصادی و یا رفاه انسانی دست‌نیافتنی خواهد بود . ضمن اینکه سرمایه اجتماعی در حفظ اجتماع و متلاشی نشدن جوامع نیز نقش موثری دارد.
طبقه حساس
افزایش قیمت ارز بر کیفیت زندگی مردم تاثیر مستقیم گذاشته است. ساکنان طبقه متوسط و متوسط رو به پایین مجبور هستند نوع خوراک، پوشاک و مسکن خود را از درجه‌یک به درجه‌دو و سه نزول دهند. در حالی افزایش قیمت ارز بر کاهش مستمر قدرت خرید مردم تاثیر گذاشته که ارزش‌افزوده صاحبان سرمایه، سیر صعودی داشته و رهاورد این صعود و سقوط، شکاف طبقاتی و عمیق‌تر شدن آن بوده است.
همچنین در شرایط فعلی اقتصادی، منابع ارزی در بخش تولید صرف نمی‌شود و سرمایه‌داران در بخش کالاهای غیر تولیدی سرمایه‌گذاری می‌کنند که به نفع سوداگران و دلالان اقتصادی است. از سرمایه اجتماعی به‌عنوان چسبی یادکردیم که با جاری شدن در شبکه‌های اعتماد اجتماعی، اعضای جامعه را در کنار یکدیگر نگه می‌دارد. نوعی اتحاد و همبستگی که زمینه رشد و توسعه اقتصادی، افزایش رفاه و مقابله با زیان‌های بیرونی و درونی را فراهم می‌کند. شکاف طبقاتی میان طبقه حساس و بالانشینان، اثر این چسب را خنثی می‌کند.
در چنین شرایطی شفاف‌سازی ارزی و ریالی اقدام موثری است تا اعتماد از بین رفته، ترمیم شود. شفاف‌سازی، زمینه اعتمادسازی فردی و اجتماعی را فراهم می‌کند و منجر به اعتماد متقابل بخش خصوصی و دولت هم می‌شود. با شکل گرفتن این اعتماد سرمایه اجتماعی تبدیل به سرمایه اقتصادی و کاهش بیکاری و رونق فضای کسب‌وکار و بازار می‌شود. شرایط فعلی اقتصادی در رفاه اجتماعی مردم تاثیر مستقیم گذاشته و آن را کاهش داده است. به همین دلیل مسوولان در زمینه سیاست‌گذاری رفاه اجتماعی و تقویت سرمایه اجتماعی به تلاشی مضاعف نیاز دارند.
