نگاه دیگران-بخش هشتادونهم
استاد بازی‌‌ها: هنری کیسینجر و هنر دیپلماسی خاورمیانه‌‌ای
از نظر کیسینجر، آن هشدار همچنان یک سیگنال ناکافی بود. کیسینجر با هدایت نیکسونِ درونِ خود به این گروه گفت که «وقتی تصمیم به استفاده از زور می‌گیرید، باید از مقدار زیادی از آن زور استفاده کنید.» بر این اساس، آنها تصمیم گرفتند ناوگروه ضربت «جان اف.کندی» را از غرب جبل‌الطارق به مدیترانه منتقل کنند، ناوگروه ضربت «فرانکلین دی.روزولت» را از سیسیل حرکت داده تا به ناوگروه ضربت «ایندیپندنس» در جنوب کرِت ملحق شود، دستور به آماده شدن دو هزار نیروی آماده‌ی تفنگدار دوزیست [آبی-خاکی] مستقر در خلیج سودا در کرت دادند، قرار دادن لشکر ۸۲هوابرد و تمام نیروهای ایالات‌متحده مستقر در اروپا در وضعیت آماده‌باش و فراخواندن هفتادوپنج بمب‌افکن استراتژیک B-52 از گوام. اگر به دلایلی شوروی موفق به درک هشدار «دفکون ۳» در سرتاسر جهان نشد، مجبورند این اقدامات آشکارتر را در مدیترانه شرقی و نیروی ضربت هسته‌ای USAF انجام دهند.
در ساعت 11:55شب، کیسینجر پیامی از نیکسون به سادات از طریق کانال اسماعیل فرستاد و روشن کرد که ایالات‌متحده نمی‌تواند با پیشنهاد شوروی برای یک نیروی مشترک موافقت کند و اینکه نتیجه می‌تواند رویارویی ابرقدرت‌ها در خاک مصر باشد. این پیام خاطرنشان کرد که این امر سفر کیسینجر برای دیدار از قاهره را غیرممکن می‌سازد. کیسینجر در تلاش برای استفاده از اهرم «منافع» سادات در مداخله دیپلماتیک آمریکا بود تا تمایل او برای مداخله نظامی شوروی-آمریکا را خنثی سازد. کیسینجر می‌خواست کرملین را منتظر پاسخ مکتوب نیکسون به پیام تهدیدآمیز برژنف نگه دارد تا تمام تحرکات و نقل‌وانتقال نیروها در مسکو ثبت شود. او [کیسینجر] اسکوکرافت را واداشت تا در ساعت 1:45بامداد با دوبرینین تماس بگیرد و یک‌بار دیگر به او نسبت به مداخله نظامی هشدار دهد و افزود که مدیران هنوز چندین ساعت دیگر رایزنی در پیش دارند (که درست نبود؛ در آن مقطع آنها در حال جمع‌کردن قضیه بودند).
پاسخ نیکسون ساعت 5:40صبح روز پنج‌شنبه با پیک به دفتر دوبرینین در سفارت شوروی در خیابان شانزدهم، در امتداد پارک لافایت از کاخ سفید ارائه شد. پیام رئیس‌جمهور اصل اقدام مشترک ابرقدرت‌ها برای صلح را تایید کرد؛ اما پیشنهاد برژنف برای مداخله نظامی را به‌عنوان «در شرایط فعلی مناسب نیست» رد کرد. نیکسون خاطرنشان کرد که آتش‌بس برقرار است و به رهبر شوروی وعده داد که ایالات‌متحده تضمین می‌دهد که اسرائیل از آن تبعیت می‌کند. هرگونه تخلف از سوی هر طرف می‌تواند توسط تیم‌های ناظری که به شورای امنیت گزارش می‌دهند، اداره شود. نیکسون تاکید کرد: «در این شرایط، ما باید پیشنهاد اقدام یک‌جانبه شما را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین نگرانی‌هایی ببینیم که دارای عواقب غیرقابل محاسبه است.» این به‌منزله نقض توافق‌نامه اصول تنش‌زدایی خواهد بود «که به تمام تلاش‌هایی که ما سخت برای دستیابی به آن کوشیده بودیم، پایان می‌دهد.»
در ساعت 2:9بامداد، هنگامی‌که جلسه مدیران به پایان رسید، کیسینجر با دینیتز تماس گرفت تا به او اطلاع دهد که ایالات‌متحده فعلا هر ایده‌ای مبنی بر عقب‌نشینی اسرائیل از خطوط آتش‌بس را کنار گذاشته است، به دلیل این ترس که این مساله ممکن است اکنون به‌عنوان اجبار ایالات‌متحده بر اسرائیل در پاسخ به تهدید شوروی دیده شود. او از دینیتز دعوت کرد تا به کاخ سفید بیاید تا یک نسخه از پاسخ نیکسون به برژنف را تحویل بگیرد و در همین حین از او خواست که یک ارزیابی نظامی از توانایی ارتش اسرائیل برای «پاک‌سازی» ارتش سوم مصر ارائه دهد. او [کیسینجر] با افشای ناامیدی خود از تظاهر و تدلیس قبلی دینیتز درباره فعالیت نظامی اسرائیل افزود: «و به‌خاطر خدا با من صادق باش!»
