سهامداران دل قرص می‏‏‌خواهند

امیر آشتیانی عراقی /کارشناس بازار سرمایه بورس ایران پس از رشدهای هیجانی سال ۹۹، هنوز روی خوش به خود ندیده است. بررسی‌‌‌ها نشان می‌دهد با توجه به رشد سایر بازارها، ارزش دلاری بازارسرمایه حتی به سال ۹۸ رسیده است. جدا از اینکه به قول معروف بورس کفاره بدمستی‌‌‌های سال ۹۹ را می‌‌‌پردازد، ریسک‌‌‌های سیستماتیک هم بلای جانش شده است. در سال‌های اخیر بورس تهران تمام ندیده‌هایش را به یکباره دید، به‌خصوص در روزهای اخیر تنش سیاسی بین ایران و رژیم صهیونیستی افزایش یافته و بورس تهران بیش از پیش دچار هیجانات سیاسی شده است. هرچند در خیلی از روزها بیش‌‌‌واکنش داشته و به واسطه این هیجانات به وضعیت اورژانسی رسیده است.

اما مهم‌ترین سوالی که مطرح می‌شود این است که در این شرایط بهترین رفتار نهادناظر که وظیفه حمایت از سرمایه‌گذاران را بر عهده دارد، چیست. سریع‌ترین و کوتاه‌‌‌ترین راهی که به ذهن می‌رسد تحدید دامنه نوسان است که به کار گرفته شد. اما این روش در کوتاه‌مدت کار‌‌‌ساز است و برای تخلیه هیجان بازار بهترین استراتژی تزریق نقدینگی توسط صندوق‌های تثبیت و شاید شبیه بسیاری از کشورهای جهان حمایت بانک مرکزی باشد؛ چرا که با این روش به‌سرعت اعتماد سرمایه‌گذاران بازمی‌گردد و سهامداران با دلگرمی و اعتماد بیشتری در بازار حضور پیدا می‌کنند، اما اگر فقط محدود‌‌‌سازی دامنه نوسان پیاده‌سازی شود، بازار دچار هیجان فروش در اولین فرصت می‌شود و پس از خروج به‌اصطلاح «کلاهش هم بیفتد، دنبالش در بازار سهام نخواهد آمد». شاید در کنار این دو روش اقدامات دیگری همچون کاهش نرخ بدون ریسک و محدود‌سازی بازار ابزارهای مشتقه هم کمک کند، اما دوای درد اصلی تزریق نقدینگی است تا دل سهامداران قرص شود.