بنجامین بیکر، طراح پل شگفتی‌ساز
پدر بنجامین، دستیار اصلی کارخانه آهن توندو بود. بنابراین او در خانواده‌ای صنعتگر پرورش یافت و از نوجوانی به سمت صنعت کشیده شد. در مدرسه چلتنهام لندن تحصیل کرد و در سن ۱۶سالگی در کارخانه آهن لندن مشغول کار شد.
او سپس به مهندسی روی آورد و نخستین راه‌آهن زیرزمینی لندن (۱۸۶۹)، پل فورث و سد اول آسوان روی رود نیل در مصر (۱۸۹۰) را طراحی کرد.
بیکر همچنین در سال۱۸۷۲ یک مجموعه مقاله تحت عنوان «استحکام آجرکاری» نوشت. بیکر و فاولر، پل فورث را طی سال‌های ۱۸۸۲ تا ۱۸۸۹ ساختند. این پل ۲۵۲۹متری سازه‌ای از جنس فولاد بود که از حیث طراحی و کاربرد مواد و مصالح تا آن زمان نظیر نداشت. ۵۵هزار تن فولاد و ۱۸۱۲۲متر مربع سنگ گرانیت در ساخت آن به‌کار برده شد.
ازاین‌رو در میان مهندسان به‌عنوان «سازه شگفت‌انگیز» شهرت یافت. ۴هزار و ۶۰۰کارگر در ساخت این پل به‌کار گرفته شدند که ۹۸نفر از آنان در جریان کار جان خود را از دست دادند. به‌هنگام افتتاح این پل محدودیت‌هایی نیز لحاظ شد، از جمله محدودیت سرعت ۸۰کیلومتر در ساعت برای قطارهای مسافربری و ۳۲کیلومتر در ساعت برای قطارهای باری. محدودیت وزن برای قطارهایی که از روی پل می‌گذشتند نیز حدود یک‌هزار و ۴۰۰تن بود. این پل سال۲۰۰۲ در فهرست میراث فرهنگی یونسکو ثبت شد.
