سفر در زمان

روبوتاکسی تقریباً یک واقعیت است: گوگل، آمازون، بایدو و سایر شرکت‌ها در حال توسعه وسایل نقلیه خودران در چندین شهر در سراسر جهان هستند.

شما به یک برنامه، یک مسیر و یک مقصد نیاز دارید. راننده چه؟ نه ممنون، کامپیوترِ متصل روی خودرو، هست! در اینجا روبوتاکسی وارد عمل می‌شود؛ آخرین نمونه از یک وسیله نقلیه رانندگی خودمختار «سطح ۴»، یعنی بدون حضور راننده انسانی پشت فرمان. این خودروها که طوری برنامه‌ریزی شده‌اند تا با استقلال کامل حرکت کنند و فقط در صورت خرابی متوقف شوند، مانند یک تاکسی واقعی، اما بدون راننده، برای جابه‌جایی مردم در خدمت هستند. با این حال، آنها فقط می‌توانند با سرعت محدود در مناطق محدود و از پیش تعیین‌شده از سوی مقامات محلی و به اندازه کافی مجهز حرکت کنند. دستیابی به «سطح ۵»، یعنی حداکثر استقلال، در حال حاضر با توجه به محدودیت‌های تکنولوژیک و زیرساختی فعلی دور از دسترس باقی مانده است.

اما سرویس robotaxi دقیقاً چیست و چگونه کار می‌کند؟ در ادامه همه چیزهایی که لازم است در مورد حرکت تسلا به دنیای سواری خودکار بدانید، آورده شده است.

رونمایی از آینده

در روز ۱۱ اکتبر، در قلب لس‌آنجلس در استودیو برادران وارنر، تسلا از Robotaxi مورد انتظار خود رونمایی کرد. این رویداد که به‌درستی «روز روبوتاکسی» نام‌گذاری شده است، نقطه عطف مهمی در سفر این شرکت به سوی تحول در حمل‌ونقل است. تسلا با موضوع «ما، روبات» فقط یک وسیله نقلیه جدید را به نمایش نگذاشت. این یک چشم‌انداز از آینده است که در آن وسایل نقلیه خودران شهرها و زندگی ما را تغییر می‌دهند.

ایلان ماسک، مدیرعامل مرموز تسلا، مدت‌هاست که روبوتاکسی را نه‌تنها برای تسلا، بلکه برای کل صنعت خودرو و حمل‌ونقل، تغییردهنده بازی معرفی کرده است. او معتقد است که این پروژه به طور بالقوه می‌تواند تریلیون‌ها دلار به ارزش بازار تسلا بیفزاید و آن را از یک شرکت خودروسازی الکتریکی، به یک رهبر در راه‌حل‌های حمل‌ونقل خودران تبدیل کند.

روز قبل از این رویداد، تسلا با یک پست قابل تامل در شبکه‌های اجتماعی صحنه را آماده کرد: «اگر مجبور نبودید رانندگی کنید، وقت خود را چگونه می‌گذراندید؟» این سوال تغییر الگوی روبوتاکسی تسلا را دربر می‌گیرد؛ آینده‌ای که در آن زمان رفت‌وآمد به زمان مولد یا اوقات فراغت تبدیل می‌شود.

اکنون که این رونمایی رخ داده است، بیایید عمیقاً به آنچه فاش شد، معنای آن برای تسلا و صنعت، و اینکه چگونه می‌تواند آینده حمل‌ونقل را شکل دهد، بپردازیم.

Image456834 copy
تسلا، یکی از تولیدکنندگان محبوب خودروهای الکتریکی (EV) در جهان، سرویس روبوتاکسی مورد انتظار خود را در 10 اکتبر 2024 راه‌اندازی کرد. مدیرعامل این شرکت خودروسازی، ایلان ماسک، در مورد چشم‌انداز خود برای جهانی که در آن ماشین‌های خودران بر جاده‌ها تسلط دارند، صحبت کرده و پروژه روبوتاکسی محور این رویاست.

تردستی جدید ایلان ماسک

روبوتاکسی یک وسیله نقلیه کاملاً مستقل است که برای کار به عنوان تاکسی بدون نیاز به راننده انسانی طراحی شده است. ناوگان روبوتاکسی تسلا متشکل از خودروهای برقی خودران خواهد بود که به نرم‌افزار پیشرفته کاملاً خودران (FSD) این شرکت مجهز هستند. مشتریان می‌توانند با استفاده از یک برنامه از این خودروها استقبال کنند، درست مانند سایر سرویس‌های حمل‌ونقل (مانند اوبر و لیفت)، به‌جز اینکه این خودروها خودشان رانندگی می‌کنند.

هسته اصلی سرویس روبوتاکسی نرم‌افزار FSD تسلاست که در حال حاضر در مرحله بتا قرار دارد. این نرم‌افزار به خودرو این توانایی را می‌دهد تا در جاده‌ها حرکت کند، علائم راهنمایی و رانندگی را تشخیص دهد، در گذرگاه‌ها توقف کند، از موانع بپرهیزد و تصمیمات پیچیده رانندگی بگیرد.

تسلا این فناوری را از طریق میلیون‌ها مایل داده واقعی جمع‌آوری‌شده از ناوگان وسایل نقلیه موجود خود اصلاح کرده است. همان‌طور که نرم‌افزار FSD به سطوح جدیدی از پیچیدگی می‌رسد، تسلا را به دستیابی به استقلال کامل نزدیک می‌کند، که برای موفقیت سرویس روبوتاکسی بسیار مهم است.

انتظار می‌رود که سیستم روبوتاکسی تسلا مانند برنامه‌های پرطرفدار درخواست راننده، اما با حرکت خودکار عمل کند. پس از راه‌اندازی سرویس روبوتاکسی، کاربران می‌توانند از طریق اپلیکیشن تسلا درخواست سفر کنند. یک وسیله نقلیه خودمختار تسلا در نزدیکی از راه می‌رسد، آنها را سوار می‌کند و بدون نیاز به راننده به مقصد می‌رساند.

چیزی که در مورد رویکرد تسلا منحصر‌به‌فرد است، این است که مالکان تسلا می‌توانند به طور بالقوه وسایل نقلیه خود را در زمانی که از آنها استفاده نمی‌کنند به شبکه روبوتاکسی اضافه کنند. این بدان معناست که صاحبان خودرو می‌توانند با اجازه دادن به خودروهای خود به عنوان روبوتاکسی در زمانی که از آنها استفاده نمی‌شود، درآمد کسب کنند.

Image456845 copy
 روبوتاکسی‌ها با استفاده از ترکیبی از فناوری‌های مختلف حرکت می‌کنند و از طریق حسگرهای مختلف، نقشه‌ای از محیط اطراف خود ترسیم می‌کنند. دستگاه‌های «لیدار» اندازه‌گیری فاصله تا موانع، وسایل نقلیه یا سایر اشیا را با استفاده از یک سیستم سنجش از راه دور براساس پالس‌های نور لیزر ممکن می‌کنند. حسگرهای اولتراسونیک بیشتری در امتداد خودرو یافت می‌شوند و چندین دوربین نصب‌شده در خودرو، علائم جاده‌ای و چراغ‌های راهنمایی و رانندگی را می‌خوانند و عابران پیاده نزدیک را تشخیص می‌دهند.

چه چیزی باعث رشد روبوتاکسی می‌شود؟

1- پیشرفت‌های تکنولوژیک

ظهور روبوتاکسی را می‌توان به پیشرفت‌های فناوری نسبت داد. نوآوری‌هایی مانند اینترنت اشیا (IoT)، تجزیه و تحلیل داده‌ها، هوش مصنوعی و محاسبات ابری، محیطی متصل را در شهرها ایجاد کرده‌اند که راه‌حل‌های مختلفی برای تغییر تحرک شهری ارائه می‌دهد. صنایع مختلف از‌جمله خودروسازی، فناوری، استارت‌آپ‌های حمل‌ونقل و سازندگان تجهیزات اصلی (OEMs)، سرمایه‌گذاری‌های قابل‌‌توجهی در دیجیتالی کردن تحرک و توسعه فناوری‌های جدید انجام داده‌اند.

2- رقابت بزرگ فناوری

شرکت‌های «بیگ تک» وارد بازار روبوتاکسی شده‌اند و با پژوهش‌ها و سرمایه‌گذاری‌های کلان با خودروسازان سنتی رقابت می‌کنند. به عنوان مثال، وایمو، اکنون یک سرویس تاکسی ارائه می‌دهد. این شرکت با فیات کرایسلر برای خودکارسازی مینی‌ون هیبریدی کرایسلر پاسیفیکا همکاری کرده و اولین شاسی‌بلند خودران تمام‌الکتریکی را با نام جگوار I-PACE روانه بازار کرده است. آمازون نیز سرمایه‌گذاری قابل‌توجهی در خدمات خودران خود، Zoox انجام می‌دهد. ابتدا، Zoox فقط برای رفت‌وآمد کارکنان خود شرکت آزمایش شد. با این حال، در فوریه 2023، اولین آزمایش جاده عمومی خود را در فاستر سیتی، کالیفرنیا، با یک وسیله نقلیه خودران انجام داد.

3- نیاز به خودرو خودران در میان مصرف‌کنندگان

انتظار می‌رود فناوری‌های رانندگی خودکار (AD) بر آینده صنعت خودرو تاثیر قابل‌توجهی بگذارد. این موضوع می‌تواند فرصتی چندمیلیارددلاری برای شرکت‌های درگیر در حمل‌ونقل ایجاد کند. طبق پژوهش‌های Lehtonen و همکاران (2022)، مصرف‌کنندگان به دلیل تمایل به پرداختن به اوقات فراغت در حین رانندگی خودکار و سودمندی سیستم یکپارچه، تمایل به تغییر به وسایل نقلیه خودران دارند. به همین دلیل، مطالعه مک‌کینزی نشان داد که 51 درصد از خریداران خودرو می‌توانند تصور کنند که در آینده به یک وسیله نقلیه کاملاً خودران روی آورند.

در زمینه روبوتاکسی، یکی از دلایل اصلی پذیرش آنها مقرون‌به‌صرفه بودن آنهاست. به عنوان مثال، در چین، اجرای انبوه تاکسی‌های خودران هزینه‌ها را به میزان قابل توجهی کاهش داده است. در حالی که نرخ تاکسی‌ سواری انسان معمولاً از 18 یوآن (48/ 2 دلار) شروع می‌شود، کرایه پایه تاکسی‌های بدون راننده به چهار یوآن (55 سنت) می‌رسد. این تفاوت قیمت قابل‌توجه، افراد بدون وسیله نقلیه را تشویق کرده تا خدمات حمل‌ونقل مبتنی بر وسیله نقلیه خودران را انتخاب کنند و آن را جایگزین سفرهای سنتی با ماشین کنند. قابل‌توجه است که حدود 45 درصد از شهروندان بدون دسترسی منظم به خودرو، استفاده از روبوتاکسی را به وسایل نقلیه عمومی ترجیح می‌دهند و 25 درصد آنها را به تاکسی‌های معمولی ترجیح می‌دهند.

4- تحرک پیشرفته با دسترسی برابر به حمل‌ونقل

روبوتاکسی این پتانسیل را دارد که با کاهش موانع تحرک و افزایش شمول اجتماعی، دسترسی افراد دارای معلولیت، سالمندان و جوامع محروم را افزایش دهد. به عنوان مثال، در دیترویت، می موبیلیتی (May Mobility) -یک تولید‌کننده وسایل نقلیه خودران در ایالات‌متحده- یک برنامه آزمایشی روبوتاکسی را به‌طور خاص برای افراد دارای معلولیت 62ساله و بالاتر آغاز کرده است. به عنوان بخشی از این برنامه، سه روبوتاکسی مستقر خواهد شد که دوتای آنها با ویلچر قابل‌دسترسی هستند تا به شرکت‌کنندگان در دسترسی آسان‌تر به امکانات مراقبت‌های بهداشتی، مراکز خرید، فرصت‌های شغلی و فعالیت‌های اجتماعی و تفریحی کمک کنند.

در حالی که تمام روبوتاکسی‌های می موبیلیتی به صورت مستقل عمل می‌کنند، آنها مجهز به رانندگان ایمنی انسانی هستند که خدمات مشتریان را ارائه می‌کنند و بر عملیات خودرو نظارت می‌کنند. وسایل نقلیه خودران می موبیلیتی از فناوری تصمیم‌گیری چندسیاستی (MPDM) برای حرکت در خیابان‌های شهر استفاده می‌کنند. هر وسیله نقلیه مجهز به چندین لیدار، رادار و دوربین است که به MPDM دید 360 درجه از محیط اطراف خود می‌دهد. با استفاده از داده‌های جمع‌آوری‌شده از مجموعه حسگرها، MPDM می‌تواند هزاران سناریو ممکن را در هر ثانیه شبیه‌سازی کند.

Image456856 copy
 فراتر از سرویس روبوتاکسی، تسلا همچنین در حال کار روی ابتکارات دیگر مرتبط با خودمختاری، مانند ابررایانه Dojo است که برای تسریع آموزش نرم‌افزار رانندگی هوش مصنوعی خود طراحی شده است. ازآنجاکه تسلا به بهبود فناوری خود ادامه می‌دهد، انتظار می‌رود این شرکت نقش مهمی در شکل دادن به آینده حمل‌و‌نقل ایفا کند.

فلسفه طراحی: آینده‌نگری با کارکرد ملاقات می‌کند

بر اساس بیوگرافی ایلان ماسک به قلم والتر ایزاکسون -نویسنده و زندگی‌نامه‌نویس-، روبوتاکسی با اسم رمز داخلی «Cybercab» نشان‌دهنده انحراف اساسی از طراحی خودروهای سنتی است. دیدگاه ماسک برای روبوتاکسی روشن است: «بدون آینه بغل، بدون پدال، بدون فرمان.» این توصیف، تصویری از وسیله نقلیه‌ای را ترسیم می‌کند که نه‌تنها خودران است، بلکه از ابتدا برای دنیایی که رانندگی انسان در آن منسوخ شده است، بازتصور شده است.

این طراحی بازتاب زیبایی‌شناسی آینده‌نگر و زاویه‌دار Cybertruck، وانت الکتریکی آینده تسلاست. این زبان طراحی «سایبر» (مربوط به علوم کامپیوتر) فقط در مورد ظاهر نیست؛ این، بیانیه‌ای در مورد آینده حمل‌ونقل و نقش تسلا در شکل دادن به آن است.

رونمایی در استودیو برادران وارنر در لس‌آنجلس، اولین نگاه‌های دراماتیک را به این وسیله نقلیه انقلابی دوخت و خود ایلان ماسک با تاکسی خودمختار روی صحنه آمد.

نمای بیرونی کابین این خودرو، بیانیه جسورانه چشم‌انداز تسلا برای آینده حمل‌ونقل است:

 طراحی شیک و زاویه‌دار که یادآور Cybertruck است.

 درهای بال عقابی1 برای ورود و خروج آسان

 بدنه بزرگ و آیرودینامیک با ظاهری متمایز

 سطوح صاف و غیرمنقطع، با حداقل شکاف پنل

 روکش چرخ، طراحی‌شده برای حداکثر کارایی

 وجود نداشتن آینه‌های کناری که با دوربین‌ها جایگزین شده است.

نبود آینه‌های بغل فقط یک انتخاب زیبایی‌شناختی نیست، بلکه یک انتخاب کاربردی است که باعث کاهش کشش و بهبود بهره‌وری انرژی می‌شود. این انتخاب طراحی همچنین بر اتکای خودرو به دوربین‌ها و حسگرها به جای وسایل کمک‌بصری سنتی برای ناوبری تاکید می‌کند.

فضای داخلی کابین این خودرو، بیانگر دیدگاه تسلا در مورد حمل‌ونقل خودران است:

 کابین جادار بدون فرمان، پدال یا کنترل‌های سنتی راننده

 یک صفحه نمایش لمسی مرکزی بزرگ برای تعامل با مسافران و سرگرمی

 صندلی راحت برای چند مسافر

 پنجره‌های بزرگ و پانوراما برای دید وسیع

 فضای ذخیره‌سازی وسیع، ازجمله صندوق‌عقب بزرگ به سبک بالابر

فقدان کنترل‌های رانندگی سنتی بر اعتماد تسلا به فناوری رانندگی کاملاً خودران خود (FSD) تاکید می‌کند. فضای داخلی برای به حداکثر رساندن راحتی و کاربردی بودن سرنشینان طراحی شده است و مفهوم «خودرو» را به فضای زندگی متحرک تبدیل می‌کند.

ازجمله مزایای دیگر این طرح می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1- نوآوری‌های فنی

در حالی که جزئیات فنی خاص هنوز در حال ظهور است، Cyber ​​Cab چندین نوآوری کلیدی را به نمایش می‌گذارد:

 ادغام کامل آخرین فناوری FSD تسلا

 مجموعه حسگرهای پیشرفته، احتمالاً شامل دوربین‌ها و سنسورهای دیگر

 باتری با ظرفیت بالا برای کارکرد طولانی‌مدت

 پیشرانه الکتریکی کارآمد بهینه‌شده برای عبورومرور شهری

2- وعده مقرون‌به‌صرفه بودن

ماسک در طول ارائه این طرح، بر مزایای اقتصادی آن تاکید کرد:

 هزینه‌های سفر کمتر برای کاربران در مقایسه با تاکسی‌های سنتی یا خدمات درخواست راننده

 کاهش هزینه‌های عملیاتی برای مدیران ناوگان

 امکان دسترسی گسترده به دلیل هزینه‌های کمتر

ماسک مقایسه‌ای با گله‌داری انجام داد و پیشنهاد کرد که یک تیم کوچک می‌تواند ناوگان بزرگی از این وسایل نقلیه خودران را مدیریت کند و هزینه‌های عملیاتی را بیشتر کاهش دهد.

روبوتاکسی‌ها با استفاده از ترکیبی از فناوری‌های مختلف حرکت می‌کنند و از طریق حسگرهای مختلف، نقشه‌ای از محیط اطراف خود ترسیم می‌کنند. دستگاه‌های «لیدار» اندازه‌گیری فاصله تا موانع، وسایل نقلیه یا سایر اشیا را با استفاده از یک سیستم سنجش از راه دور بر اساس پالس‌های نور لیزر ممکن می‌کنند. حسگرهای اولتراسونیک بیشتری در امتداد خودرو یافت می‌شوند و چندین دوربین نصب‌شده در خودرو، علائم جاده‌ای و چراغ‌های راهنمایی و رانندگی را می‌خوانند و عابران پیاده نزدیک را تشخیص می‌دهند.

همه سنسورها دارای سیستم خودتمیزشوندگی هستند و می‌توانند حتی در باران و شرایط آب‌وهوایی نامساعد کار کنند. سپس اطلاعاتی که جمع‌آوری می‌کنند از طریق نرم‌افزار قدرتمندی پردازش می‌شود که رفتار سایر وسایل نقلیه در حال حرکت را پیش‌بینی می‌کند.

Image456864 copy
 تسلا در حال حاضر رقیبی برای روبوتاکسی خود دارد. سرویس تاکسی خودران گوگل وایمو در حال حاضر فعالیت خود را در ایالات‌متحده در سه شهر آغاز کرده است. طبق گفته گوگل، وایمو جذابیت زیادی به دست آورده و از 100 هزار سفر هم عبور کرده است.

خط مقدم از آن کیست؟

شرکت‌های فناوری بزرگ وارد بازار شده‌اند و با تحقیقات و سرمایه‌گذاری‌های هنگفت، با خودروسازان بزرگ رقابت می‌کنند. به عنوان مثال، وایمو (Waymo) یک شرکت خودرو خودران است که از سوی گوگل تاسیس شده است و یک سرویس تاکسی ارائه می‌دهد. این شرکت با فیات کرایسلر وارد شراکت شد و مینی‌ون هیبریدی کرایسلر پاسیفیکا را خودکار کرد. این خودرو همچنین با همکاری جگوار، I-PACE، اولین شاسی‌بلند خودران تمام‌الکتریکی را عرضه کرد.

آمازون همچنین در سرویس خود سرمایه‌گذاری می‌کند: Zoox. این سرویس ابتدا فقط برای رفت‌وآمدهای داخلی کارمندان به شرکت آزمایش شد، اما در فوریه 2023 برای اولین‌بار یک وسیله نقلیه خودران را در یک جاده عمومی به کار گرفت و آزمایشی را در شهر فاستر (کالیفرنیا) انجام داد.

جنرال موتورز، یکی از فعال‌ترین تولیدکنندگان خودروهای سنتی در توسعه رانندگی خودران است و قصد دارد خدمات روبوتاکسی کروز خود را در خارج از سانفرانسیسکو نیز گسترش دهد. امروزه این سرویس تنها پس از ثبت‌نام در لیست انتظار در دسترس است. شرکت‌های ژاپنی توجه زیادی به این بخش نشان می‌دهند. هیوندای روبوتاکسی را بر اساس مدل Ioniq5 با اجرای آزمایشی اولیه در لاس‌وگاس تولید کرد؛ در حالی که نیسان وسایل نقلیه مورد استفاده برای ServCity، برنامه آزمایشی این نوع خودرو در لندن را عرضه کرد. و در رقابت جهانی برای برتری فناوری، چین مطمئناً عقب نیست. بایدو، SAIC Mobility، هوآوی و شیائومی به پیشرو بازار یعنی Auto X ملحق می‌شوند. بایدو، در اصل همتای گوگل در سرزمین اژدها، در حال حاضر روبوتاکسی‌های خودران را در ووهان و چونگ کینگ با دو میلیون سواری اجرا می‌کند. این شرکت قصد دارد تعداد وسایل نقلیه در جاده‌ها را دو برابر کند و آماده است تا خدمات Apollo Go خود را به پکن نیز گسترش دهد.

در اروپا، شرکت‌های فرانسوی EasyMule و Navya روی روبات‌های شاتل، اتوبوس‌های کوچک خودران سرمایه‌گذاری می‌کنند. ایتالیا دیر شروع کرد، اما به لطف بودجه برنامه ملی بهبود و تاب‌آوری (NRRP) در حال جبران این عقب افتادن است.

تولید انبوه و عملیات تجاری چه زمانی آغاز می‌شود؟

جدول زمانی روبوتاکسی تسلا که به صورت دسته‌جمعی به خیابان‌ها می‌آید، موضوعی است که گمانه‌زنی‌های زیادی پیرامونش وجود دارد. در طول مراسم رونمایی، ایلان ماسک اطلاعاتی در مورد برنامه تولید و استقرار ارائه کرد:

جدول زمانی تولید و قیمت‌گذاری

ماسک اعلام کرد که انتظار می‌رود تولید خودرو در سال 2026 آغاز شود.

تولید انبوه در مقیاس بزرگ قرار است در سال 2027 آغاز شود.

انتظار می‌رود روبوتاکسی کمتر از 30 هزار دلار قیمت داشته باشد.

هزینه‌های عملیاتی حدود 20 سنت در هر مایل پیش‌بینی می‌شود.

این جدول زمانی نشان می‌دهد که تسلا یک دوره قابل‌توجه را برای اصلاح فناوری و راه‌اندازی زیرساخت‌های تولیدی در نظر گرفته است. قیمت رقابتی و هزینه‌های عملیاتی پایین نشان‌دهنده هدف تسلا برای دستیابی به روبوتاکسی و مقرون‌به‌صرفه کردن آن برای پذیرش گسترده است.

استقرار FSD

ماسک همچنین به‌روزرسانی‌های سیستم کامل خودران (FSD) را به اشتراک گذاشته است:

او انتظار دارد که FSD کاملاً بدون نظارت را در تگزاس و کالیفرنیا در اوایل سال آینده راه‌اندازی کند.

این عرضه به‌عنوان یک زمین آزمایشی حیاتی برای فناوری که روبوتاکسی را نیرو می‌دهد، عمل خواهد کرد.

موانع نظارتی

با وجود جدول زمانی بلندپروازانه تسلا، چندین چالش نظارتی باقی مانده است:

ایالات‌متحده در حال حاضر فاقد قوانینی در سطح فدرال است که به‌طور خاص به فناوری رانندگی خودران بپردازد.

مقررات عمدتاً در سطح ایالتی انجام می‌شود و هر ایالت قوانین خاص خود را تدوین می‌کند.

به عنوان مثال، رویکرد کالیفرنیا نگاهی اجمالی به چشم‌انداز نظارتی ارائه می‌دهد:

از ژانویه 2024، قانون کالیفرنیا به شهرهای داخل ایالت اجازه می‌دهد تا مقررات خود را برای خدمات حمل‌ونقل خودران خودروهای مسافربری وضع کنند.

دولت‌های محلی می‌توانند محدودیت‌های خودرو و ساعات خدمات را تعیین کنند و از شرکت‌ها بخواهند که سیستم‌هایی را پیاده‌سازی کنند که به پرسنل پاسخ ایمنی اجازه می‌دهد خودروها را کنترل کنند.

وضعیت فعلی و تاییدیه‌ها

تسلا برای دریافت تاییدیه‌های لازم با موانع متعددی روبه‌رو است:

در حالی که FSD تسلا در جاده‌های ایالات‌متحده مجاز است، روبوتاکسی هنوز تاییدیه جامعی دریافت نکرده است.

این شرکت در حال حاضر تنها دارای مجوز تست خودرو خودران در پایین‌ترین سطح از دپارتمان وسایل نقلیه موتوری کالیفرنیاست که نیاز به نظارت راننده ایمنی انسانی در طول تست‌های جاده‌ای دارد.

تجزیه‌و‌تحلیل

حتی اگر روبوتاکسی تسلا از نظر فنی آماده باشد، دریافت تاییدیه نظارتی یک مرحله نهایی حیاتی است. این شرکت قبل از اینکه بتواند خدمات تجاری روبوتاکسی را راه‌اندازی کند، باید یک وب پیچیده از مقررات ایالتی و بالقوه فدرال را جست‌وجو کند.

جدول زمانی 2026 تا 2027 برای تولید نشان می‌دهد که تسلا این چالش‌های نظارتی را فاکتور می‌گیرد. با این حال، شروع واقعی عملیات تجاری ممکن است به این بستگی داشته باشد که تسلا با چه سرعتی می‌تواند تاییدیه‌های لازم را در حوزه‌های قضایی مختلف دریافت کند.

سوار روبوتاکسی بشویم یا نه

در حالی که تسلا پیشرفت‌های قابل توجهی در فناوری رانندگی خودران داشته است، هنوز بحث‌های مداوم در مورد ایمنی وجود دارد. وسایل نقلیه کاملاً خودمختار باید طیف گسترده‌ای از سناریوها را بدون نقص مدیریت کنند؛ از آب‌وهوای بد گرفته تا رانندگان غیرقابل‌پیش‌بینی انسانی.

تسلا قول داده است که خودروهای روبوتاکسی آن از ایمن‌ترین خودروها در جاده‌ها خواهند بود، اما این موضوع همچنان یک نگرانی برای تنظیم‌کننده‌ها و مردم است.

علاوه بر این، موانع نظارتی چالش مهم دیگری است. در حالی که برخی از مناطق، مانند کالیفرنیا، نسبتاً از آزمایش خودروهای خودران استقبال کرده‌اند، برخی دیگر ممکن است در اتخاذ مقررات لازم برای خدمات روبوتاکسی تجاری کندتر باشند.

ازجمله مشکلات اصلی که باید برای ارتقای صنعت و توسعه بازار در این بخش برطرف شود، نیاز به تفکیک قوانین مختلف دولتی است، زیرا هر کشوری مقررات خاص خود را در این زمینه دارد. اختلافات دیگر مربوط به حفاظت از حریم خصوصی است. یک سند داخلی پلیس سانفرانسیسکو نحوه برخورد با خودروهای خودران را توضیح می‌دهد که به عنوان منبع احتمالی بصری ذکر شده است. در واقع، هر روز چنین وسایل نقلیه‌ای از طریق دوربین‌های خود، تصاویر بسیاری را در اختیار می‌گذارند و این جنبه نگرانی‌های متعددی را در میان طرفداران حفظ حریم خصوصی ایجاد کرده است.

با این حال، مزایای زیادی نیز از گسترش وسایل نقلیه خودران قابل‌انتظار است. به عنوان مثال، تصادفات جاده‌ای را می‌توان با حذف خطاهای انسانی و حواس‌پرتی که ریشه 90 درصد از تصادفات است، به میزان قابل‌توجهی کاهش داد. همچنین تاثیر زیادی بر زندگی مردم در شهرها خواهد داشت. گزارش موسسه ITDP، اتوماسیون، برق‌رسانی و اشتراک‌گذاری را به عنوان سه انقلاب در حمل‌ونقل شهری تعریف می‌کند. به لطف این نوآوری‌ها، وسایل نقلیه در جاده‌ها تا 30 درصد کاهش می‌یابد و تراکم ترافیک در شهرها می‌تواند کاهش یابد، انتشار دی‌اکسید کربن می‌تواند 80 درصد کاهش یافته و هزینه حمل‌ونقل عمومی نیز می‌تواند تا 40 درصد کاهش یابد.

بر اساس گزارش‌های وزارت حمل‌ونقل ایالات‌متحده، اشتباه انسانی در 94 درصد از تصادفات رانندگی امروز در ایالات‌متحده نقش دارد و هر سال جان 3/ 1 میلیون نفر را می‌گیرد. همچنین بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO)، تصادفات جاده‌ای بزرگ‌ترین عامل مرگ کودکان و جوانان پنج تا 29ساله است.

بنابراین، اجرای فناوری‌های رانندگی خودکار می‌تواند به نجات جان صدها هزار نفر در سال کمک کند. این نوع تاکسی‌های خودران دارای مزایای مختلفی نسبت به وسایل نقلیه سنتی هستند، زیرا مجهز به LiDAR، رادار، حسگرها و دوربین‌های مدرن هستند.

حسگرهای پیشرفته و کوتاه‌برد و دوربرد به تشخیص موانع در اطراف وسایل نقلیه و کاهش میزان تصادفات جاده‌ای کمک می‌کند. این وسایل نقلیه همچنین به کاهش تراکم ترافیک هنگام حرکت در جاده کمک می‌کنند. به عنوان مثال، طبق پژوهش‌های دانشگاه ایلینویز، اگر فردی در یک ترافیک با حدود 20 خودرو که به دست انسان اداره می‌شود گرفتار شود، تاکسی خودران سرعت خود را حفظ می‌کند، وسایل نقلیه اطرافش را تشخیص می‌دهد و با سرعت ثابت در یک خط حرکت می‌کند، که این امر سبب کاهش ازدحام جاده‌ها خواهد شد.

علاوه بر این، طبق گفته سازمان جهانی بهداشت (WHO)، رانندگی خودران به‌طور قابل‌توجهی از برخی از مهم‌ترین عوامل خطر مانند سرعت غیرمجاز، رانندگی تحت‌تاثیر مواد مخدر، الکل یا مواد روانگردان و رانندگی با حواس‌پرتی جلوگیری می‌کند.

علاوه بر این، چنین تاکسی‌هایی با سرعت کنترل‌شده حرکت می‌کنند که خود این موضوع، به کاهش مصرف سوخت کمک می‌کند.

بنابراین، پیش‌بینی می‌شود که نیاز روزافزون به ایمنی بهتر جاده‌ها و کنترل ترافیک، در آینده نزدیک به رشد این بازار دامن بزند.

البته در این راه، یکسری عوامل بازدارنده وجود دارند؛ ازجمله هزینه بالای تحقیق و توسعه و پیچیدگی در پذیرش وسایل نقلیه خودران برای مهار رشد. یک رانندگی مستقل شامل بیش از 40 حسگر، ازجمله رادار، دوربین‌ها و لیدار است که به عملکرد کارآمد خودرو کمک می‌کند. این سنسورهای پیشرفته گران هستند و کار آنها به نوع سخت‌افزار و نرم‌افزار مورداستفاده در طول فعالیت‌های عملیاتی بستگی دارد. به عنوان مثال، لیدار خودرو می‌تواند تا 50 هزار دلار هزینه داشته باشد، که به هزینه خودرو اضافه می‌شود.

بنابراین، استقرار کامل خدمات تاکسی بدون راننده به دلیل هزینه بالای قطعات، نیازمند سرمایه‌گذاری‌های کلان است. علاوه بر این، پیاده‌سازی و ادغام روبوتاکسی فرآیندی زمان‌بر و دشوار است، زیرا دسترسی بسیار کمتری به وسایل نقلیه خودمختار سطح 4 و 5 برای تجزیه‌وتحلیل و آزمایش وجود دارد، زیرا این وسایل نقلیه در مرحله توسعه هستند. علاوه بر این، طراحی و توسعه نرم‌افزار برای چنین وسایل نقلیه خودرانی، یک مشکل چالش‌برانگیز است و استفاده گسترده از وسایل نقلیه خودران سطح 5 نه‌تنها سرمایه‌بر است، بلکه تابع مقررات نیز هست.

یک روبوتاکسی باید مقادیر عظیمی از داده‌های حسگر را تجزیه‌وتحلیل کند که تقریباً 100 برابر بیشتر از پیشرفته‌ترین وسایل نقلیه موجود در بازار است. پیچیدگی نرم‌افزار با سرعتی تصاعدی در حال گسترش است و چندین شبکه عصبی عمیق (DNN) به‌صورت همزمان به عنوان بخشی از یک پشته نرم‌افزاری کار می‌کنند. برای استفاده از این وسایل نقلیه در محیط‌های مختلف در سراسر جهان، آموزش دقیق DNN با مقدار زیادی داده ضروری است. با توجه به تعداد فزاینده رانندگی خودران در جاده‌ها، این داده‌ها احتمالاً به‌شدت گسترش می‌یابد.

به عنوان مثال، طبق گفته انویدیا، یک ناوگان روبوتاکسی متشکل از 50 وسیله نقلیه که به مدت شش ساعت در روز سفر می‌کنند، ممکن است هر روز حدود 6/ 1 پتابایت داده تولید کنند. ذخیره و تفسیر این حجم از داده‌ها که به خودروها اجازه می‌دهد نقش‌های مختلفی را تحت تنظیمات مختلف انجام دهند، دشوار است.

شرکت‌های پیشرو مانند ولوو، هیوندای، نیسان، فولکس واگن، مایکروسافت و جنرال‌موتورز در حال حاضر منابع کافی را برای ورود به تجارت تاکسی‌های خودران دارند. با این حال، شرکت‌هایی که منابع کمتری دارند، نمی‌توانند روش‌های تحقیق و توسعه پرهزینه را تحمل کنند، که انتظار می‌رود رشد بازار را در دوره پیش‌بینی مختل کند.

* نویسنده نشریه

پی‌نوشت:

1- دری که لولای آن روی سقف است و مانند بال پرنده باز و بسته می‌شود.