فرصت‌های مغفول سنگ ایرانی در بازارهای جهانی
با این حال متاسفانه چالش‌های جدی در مسیر فعالیت فعالان این صنعت وجود دارد. به عنوان مثال وضعیت ماشین‌آلات در این صنعت بسیار ضعیف است و ماشین‌آلات مورد استفاده اعم از حوزه استخراج و سیم بری و... همان تکنولوژی‌های قدیمی هستند. در حالی که ماشین‌آلات جدید دارای سرعت عملیات بالاتر و پرتی کمتر هستند و از این منظر می‌توانند هزینه‌های تولید و قیمت تمام شده را کاهش دهند. دلیل عقب افتادگی در این بخش نیز عدم‌تخصیص ارز و تسهیلات مورد نیاز برای فعالان این بخش و وضع عوارض روی واردات ماشین‌آلات است که باعث شده قادر به تامین ماشین‌آلات نباشیم و در این مسیر ضرورت دارد هم فرآیند واردات ماشین‌آلات و هم عوارض مربوطه کاهش یابد.
مساله مهم دیگر موضوع ناآشنایی فعالان حوزه سنگ با مفاهیم بازاریابی جهانی است. خوشبختانه خانه معدن استان خراسان رضوی در تلاش است با استفاده از روش‌های مناسب آموزش‌های لازم را در اختیار فعالان این حوزه قرار دهد یا با شرکت در نمایشگاه‌های گوناگون شرایط را برای توسعه توانمندی‌های صادراتی ایجاد کند و در این مسیر شرکت در نمایشگاه سنگ ایتالیا که خانه معدن استان پیشقدم شده یکی از این موارد است. ضمنا تشکل‌های مختلف مانند خانه معدن و انجمن سنگ موظف به ایجاد ساختارهای مختلف با کمک فعالان اقتصادی این بخش اعم از بهره‌برداران معادن یا فعالان حوزه فرآوری سنگ هستند.
آنچه مهم است تمرکز جدی روی بازارهای ملی، سپس جهانی است و در این مسیر معدن‌کاران ایرانی باید روی فروش محصول خود به قیمت واقعی در بازارهای جهانی تخصص یابند و برای این منظور تشکل‌ها باید با استفاده از مجریان نمایشگاهی در نمایشگاه‌ها شرکت کنند. متاسفانه در خراسان روی بازارهای جهانی کار چندانی نشده و از آنجا که خریداران سنگ‌های استان نیز اغلب از استان اصفهان هستند وارد بحث بازارهای جهانی نشده‌اند.
متاسفانه در این بین تعداد فعالان این صنعت که در استان خراسان که از تجهیزات مدرن و استاندارد استفاده می‌کنند به تعداد انگشتان یک دست هم نمی‌رسد و این موضوع باعث می‌شود در کسب بازارهای جهانی نتوان استانداردهای بین‌المللی را پاس کرد. برای این منظور باید گفت سرمایه گره‌گشاست و جذب سرمایه‌گذار در بخش‌های معادن و کارخانه‌های فرآوری بسیار مهم است.
مساله بغرنج دیگر موضوع خودتحریمی در حوزه سنگ است. در مجموع قوانین ما در حوزه سنگ این خودتحریمی را تقویت می‌کنند. به عنوان مثال ممنوعیت واردات سنگ مرمر و تراورتن افغانستان یکی از این محدودیت‌های غیرقابل قبول است که دولت باید در این زمینه نیز تصمیمات درست و کارشناسی اخذ کند.
موضوع مهم دیگر نیز به مساله آموزش و تربیت تکنسین و نیروی متخصص و همچنین کارگر و استادکار ماهر بر می‌گردد و در کنار آن استفاده از ماشین‌آلات تخصصی بسیار اهمیت دارد که باید خریداری شوند. این محصول ایرانی به دلیل بافت و جنس آن دارای مشتری جهانی است و نباید این فرصت مهم اشتغال و ارزآوری را از دست داد. دولت باید شرایط مناسبی ایجاد کند تا بهره‌برداران سنگ ساختمانی بتوانند وارد رقابت شوند و در شرایط کنونی دسترسی به بازارهای مناسب را ایجاد کنند.
