مریم جلالی افزود: یک طرح آمایشی برای جانمایی بازارچه‌های صنایع‌دستی در مبادی ورودی و خروجی شهر اصفهان و مهم‌تر از آن بازارچه‌های مجازی برای صنایع‌دستی در نظر گرفته‌ایم و آن را پیگیری می‌کنیم.

وی بابیان اینکه باید بتوانیم صادرات صنایع‌دستی را تقویت کنیم، اظهار‌کرد: این کار با استفاده از فضای مجازی میسر می‌شود.

جلالی با تاکید بر اینکه صنایع‌دستی روایت امروز و تاریخ دیروز ماست، اضافه کرد: اگر برای حفظ هر اثر تاریخی به صنایع‌دستی، صنایع وابسته به معماری، صنایع چوب، فلز، شیشه و رودوزی‌های سنتی تمسک پیدا کنیم و هویت شهر را بر اساس آن بنا کنیم، میراث تاریخی شهر را هم حفظ می‌کنیم.

وی همچنین بابیان اینکه انفکاک بین میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی به نفع هیچ‌کدام از این سه حوزه نیست، تصریح کرد: باید از میراث فرهنگی به‌عنوان ریشه‌، صنایع‌دستی به‌عنوان میوه و گردشگری به‌عنوان آوندهایی که این دو را به هم اتصال می‌دهد مراقبت کنیم.

جلالی ادامه داد: نگاه تک‌بعدی، بزرگ‌ترین آسیب برای حوزه سه‌گانه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی است که در یک وزارتخانه جمع شده‌اند.

وی بابیان اینکه سیاست وزیر میراث فرهنگی، انسجام سیستمی بین این سه حوزه است، گفت: معاونت صنایع‌دستی وزارتخانه میراث فرهنگی نیز موظف به حفظ میراث فرهنگیِ ملموس و ناملموس، گردشگری و صنایع‌دستی است.

معاون وزیر میراث فرهنگی با تاکید بر اینکه در ارتقای این سه حوزه باید هر سه‌چرخ دنده باشند، افزود: درواقع فربه یا لاغر شدن هرکدام از این حوزه‌ها به نفع حوزه فرهنگ نیست.

وی اظهار‌کرد: گردشگری در حوزه اجتماع، میراث فرهنگی در حوزه فرهنگ و صنایع‌دستی در حوزه اقتصاد است و این تجمیعِ نگاه فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی است.

ناحیه صنایع‌دستی، زیست‌بوم صنایع‌دستی مبتنی‌ بر یک مکان جغرافیایی است؛ در این زیست‌بوم مجموعه‌ای از فعالان این حوزه متمرکز بوده و در مسیر شکل‌گیری کسب‌وکارها و تبادل تجربه فعال هستند. اصفهان به‌عنوان دومین شهر جهانی صنایع‌دستی در طول تاریخ نقش مهمی در رشد و توسعه فرهنگ و تمدن این سرزمین کهن ایفا کرده است.

از ۶۰۲ رشته صنایع‌دستی شناسایی‌شده در دنیا ۲۹۹ مورد مربوط به ایران و از این تعداد ۱۹۶ رشته مربوط به استان تاریخی و هنرپرور اصفهان است.