رئیس اتاق بازرگانی ایران از تفاوت در شعار و عمل برای حمایت از تولید انتقاد کرد
شافعی: خسارات را جبران کنید
غلامحسین شافعی در نشست هیات نمایندگان اتاق مشهد با اشاره به تعطیلی گسترده صنایع در روزهای اخیر به دلیل چالش انرژی و اولویت گرفتن سایر بخش‌ها در تخصیص گاز و برق ادامه داد: بنگاه‌های اقتصادی خراسان رضوی با وجود چالشی که متحمل شده اند باید مالیات، بیمه، حقوق کارکنان و خسارت مشتریان خود را نیز متقبل شوند و این در اصطلاح جبران مافات (به همان روالی که در قانون تأکید شده) باید به‌موقع انجام بگیرد تا حُکم «نوشداروی بعد از مرگ سهراب» را پیدا نکند.
بنگاه‌های اقتصادی مولد و حوزه‌های صنعتی که بنیان اقتصاد و معیشت جامعه به آنها وابسته است نباید نخستین قربانیان بحران در بخش تامین و تخصیص انرژی و ناکارآمدی‌های مدیریتی در پیش‌بینی این چالش‌ها باشند.
رئیس اتاق بازرگانی خراسان رضوی تاکید کرد: سال‌هاست که در خصوص نیازهای زیرساختی تولید و موانع کوچک و بحران‌های بزرگ برای فعالان این حوزه هشدار داده می‌شود اما دریغ از آن اقدام اساسی و بنیادین که این نگرانی‌ها را مرتفع سازد و از تکرار هر ساله قطعی یا محدودیت مصرف انرژی برای صنایع، جلوگیری کند.
شافعی گفت: این ابهام جدی برای فعالان اقتصادی وجود دارد که به تناسب ادعاها یا سخنانی که در خصوص حمایت از تولید عنوان می‌شود، درجه و اعتبار این بخش در عمل، نزد متولیان امر چه میزان است که نه عزمی برای اصلاح این وضع وجود دارد و نه اراده‌ای برای جبران خسارت‌ها؟ به واقع اگر حمایت از تولید در اولویت برنامه‌های اقتصادی است، نباید برای چندمین سال پیاپی، چراغ صنعت به خاطر کمبود برق خاموش و یا خط تولید به واسطه بحران گاز، از مدار فعالیت خارج می‌شد.
بارها عنوان شده که کشور نیازمند افزایش سرمایه‌گذاری و جذب سرمایه خارجی و حتی ممانعت از گریز سرمایه هاست اما آیا آنچه در عمل رخ می‌دهد، خلاف این هدف‌گذاریها نیست؟ به دفعات از اهمیت معیشت مردم، ارتقای سطح رفاه عمومی و افزایش اشتغال سخن به میان آورده شده اما آیا بخش مولد که رابطه مستقیمی با این موضوعات دارد، آن توجه و حمایت لازم را دریافت می‌کند؟
خسارتی که بنگاه‌های تولیدی ما امروز براثر برخی تصمیمات مخل محیط کسب و کار متحمل می‌شوند در آینده بر معیشت مردم اثرات سوء باقی خواهد گذاشت.
شافعی به تسلسل مشکلات در بخش تولید در سال‌های گذشته اشاره و بیان کرد: آنچه امروز به عنوان بحران در بخش انرژی اعلام می‌شود در سال‌های گذشته هم گریبانگیر بخش‌های مختلف بوده و در آن مقاطع هم صنایع و بنگاه‌های تولیدی ما تاوانش را پرداخته اند اما منطق حکم می‌کرد که از پس آن چالش‌ها، تدبیری هم اتخاذ شود ولی با همان نگاه که مشکلات امروز را به فردا حواله می‌کند در حال حاضر بحران‌ها و مشکلات جدی‌تری را شاهدیم و نگرانیم که توانی برای بخش تولید ما باقی نماند.
رئیس اتاق ایران تاکید کرد: ما هم اذعان داریم که تامین انرژی بخش خانگی در فصل سرد، یک ضرورت مهم است اما مدیریت انرژی نباید به معنای قطع فعالیت بخش‌های مولد و تخصیص برق و گاز آن به سایر حوزه‌ها تلقی شود و از همین حالا باید برای سال آینده و سنوات پیش رو، اقدامات لازم انجام بگیرد تا این اتفاقات تلخ تکرار نشود.
شافعی افزود: بخش خصوصی درخواست رعایت قوانین مصوب کشور را دارد و این مطالبه‌ای به حق است چون طبق ماده ۲۵ قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار، در زمان کمبود انرژی، قطع برق و گاز واحدهای تولیدی نباید در اولویت قرار بگیرد و در صورت ایجاد ضرورت برای اتخاذ چنین تدبیری، می‌بایست نحوه جبران خسارت این قطعی‌ها و کمبودها برای واحدهای تولیدی و صنعتی پیش‌بینی و سپس پرداخت شود.
ضرر تعطیلی اجباری صنایع، در محاسبات مالیاتی لحاظ شود
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی خراسان رضوی گفت: متاسفانه با وجود آسیب و ضرر سنگین صنایع به علت قطع گاز و برق در ۱۰ روز اخیر، این امر در زمان محاسبات مالیات شرکت‌ها لحاظ نمی‌شود.
به گزارش ایسنا رضا حمیدی در خصوص قطع گاز و برق صنایع اظهار کرد: سازمان امور مالیاتی باید بر این مساله واقف باشد که صنایع در ایام تعطیلی ناشی از قطع برق و گاز، حقوق کارگران خود را پرداخت کرده‌اند و در مقابل، سودی هم عایدشان نشده است. این موضوع باید در هنگام محاسبات مالیات لحاظ گردد؛ در غیر این صورت فشار تحمیلی بر صنایع بیشتر می‌شود. وزارت اقتصاد و دارایی بایستی با پذیرش شرایط فورس ماژور، نیمی از مالیات سال گذشته را از صنعتگر مطالبه کند.
وی افزود: در ۱۰ روز پایانی دی ماه سال جاری، اکثر واحدهای صنعتی در استان تعطیل بوده‌اند. اگرچه بر این مساله واقفیم که با کمبود برق و گاز مواجهیم؛ اما باید به این مهم توجه داشت که قصوری در ایجاد این چالش متوجه صنعتگر نیست. اگر امروز به عنوان صنعتگر برای واحد خود مواد اولیه تامین نکنیم، یک الی دو ماه دیگر کارخانه‌ها تعطیل خواهند شد و هزاران کارگر بیکار می‌شوند؛ آن زمان چه کسی پاسخگو خواهد بود؟.
