از فرش به عرش با خودباوری در پتروشیمی کارون
تصور کنید یک پتروشیمی که تولیدکنندهی خوراک اولیه بسیاری از صنایع پایین دستی است حال رو به ویرانی است. از یک طرف انباشت بدهیها و از طرفی دیگر فاز دومی که راهاندازی نشده بود و تبدیل به رویای مجموعهی پتروشیمی کارون شده بود.
در این میان تصمیمی گرفته شد و طی حکمی از ما خواستند که مدیریت پتروشیمی کارون را در دست بگیریم. کار بسیار دشواری به نظر میرسید، کارون شرکت خاصی است و گازهای سمی که دارد میتواند در یک لحظه به زندگی هر جنبندهای پایان بدهد و از طرفی دیگر بدهی زیاد و از آن مهمتر ناامیدی بین پرسنل ادامه کار را به ظاهرغیرممکن میساخت.
جزو اولین اقدامهایمان تشکیل یک تیم قدرتمند و با دانش برای واحد تحقیق و توسعه شرکت بود و از مجموعه خواستیم که نگاهشان را از تولید زیاد و خام فروشی به سمت و سوی افزایش سبد محصول و ایجاد تنوع در محصولات تغییر دهند. با مشورتها و جلساتی که با یکدیگر داشتیم هدفمان را بر تکمیل زنجیره ارزش در کشور قرار دادیم و خداروشکر همین تغییر سبک نگرش سبب شد تا سبد محصولات از ۳ به ۱۷ محصول برسد و رفته رفته حال شرکت کارون بهتر شود. ما توانستیم شرکت را از زیان خارج کنیم و در حال حاضر یکی از سودآورترین شرکتهای منطقه هستیم.برای خود بنده همواره شعارهایی که رهبر معظم انقلاب در ابتدای هرسال تعیین میکنند بسیار قابل تامل و با ارزش است و همیشه سعی داشتهام به اندازه خودم به آنها جامه عمل بپوشانم و استنباط من از صحبتهای چندین و چند ساله اخیر مقام معظم رهبری جلوگیری از خامفروشی و تکمیل زنجیره ارزش در کشور است. با تمام قوا هم خود و هم پرسنل پرتلاش پتروشیمی کارون برای عملی کردن این اهداف باارزش رهبرمعظم انقلاب تلاش خواهیم کرد.
یک باور دیگر من اعتماد به جوانان مملکت است زیرا ما جوانان با دانش و هوشمندی در کشورمان داریم و ما از این باور نتیجه گرفتیم. برههای در شرکت فرارسید که کاتالیست اسید نیتریک که وارداتی بود به مشکل خورد و طبق سناریوی همیشگیِ غربیها، آنها از ارائه کاتالیست به کشورما خودداری کردند. این کاتالیست مهمترین جزء تولید ایزوسیانات است و نبودش یعنی توقف تولید دربخشی از پتروشیمی کارون.
با بررسیهایی که داشتیم جوانی را یافتیم که به زعم خود میتوانست این کاتالیست اسید نیتریک که دانش تولیدش در اختیار کشورهای معدودی است را برای کشور بومیسازی کند و نکته جالب اینجاست که قصد مهاجرت از کشور به دلیل حمایت نشدن را داشت و خوشبختانه قبل از مهاجرت ایشان را پیدا و حمایت کردیم و او نیز با همکاری واحد تحقیق و توسعه توانست این کاتالیست را بومیسازی کند و خوشبختانه در شرکت نصب شد و جواب هم گرفت و این بسیار افتخارآمیز است که یک کاتالیست ایرانی بر مدار خط تولیدی که خارجیساز بوده است قرار بگیرد و کارش را نیز به درستی انجام دهد.
الطاف خداوند متعال و خودباوری کارکنان سختکوش پتروشیمی کارون ما را بر مسیری قرار داده که هر روز به اهدافمان نزدیکتر میشویم.
ما با همیاری همین مهندسان ایرانیِ با دانشمان فاز دوم کارون را راهاندازی کردهایم و چندین و چند گرید با ارزش در زمینههای مختلف به بازار معرفی نمودیم که آخرین آنها گرید پزشکی بود که در جویبار استان مازندران رونمایی شد. همین گریدها ارتباط ما را با صنایع پاییندستی بیشتر میکند و این بسیار با ارزش است زیرا این صنایع پاییندستی علاوه بر اینکه در تامین خوراک اولیهشان نسبت به پتروشیمیها بسیار کمهزینهتر هستند میتوانند زنجیره ارزش را در کشور تکمیل کنند تا دیگر نیازی نباشد ماده اولیهای به خارج از کشور برود و با تبدیل به محصولی با ارزش افزوده بیشتر به کشور خودمان برگردد. به طور مثال یک فاکتور از اهمیت این صنایع پاییندستی ایجاد اشتغالشان است. هزینه ایجاد اشتغال برای هر فرد در پتروشیمیها حدود ۵۰ برابر بیشتر از ایجاد اشتغال در صنایع پاییندستی است و جدا از این مسئله شما میزان هزینه آب، گازو نفتا و سایر مصرفیها را در نظر بگیرید که چقدر برای آنها نسبت به پتروشیمیها کمتر است و اینها همه حسنهای صنایع پایین دستی است.
اتفاق خوبی امسال در پتروشیمی کارون رخ داد و خوشبختانه ما به اولین پتروشیمی دانشبنیان کشور تبدیل شدیم و این را مدیون همبستگی و تلاش همکاران محترم خود در مجموعه کارون میدانیم زیرا که سال گذشته توانستند به فناوری تولید سه محصول با ارزش دست یابند و شرکت مارا صاحب لایسنس کردند و این یعنی ما برای تولید سه محصول KMT-۱۰ ,KHR-۴۵, KLM۱۰۰B دانش و تکنولوژی داخلیسازی شده و منحصر به فرد خودمان را داریم و همچنین تمام تلاشمان را میکنیم تا در ادامه مسیر اولین شیمی شهر کشور را راهاندازی کنیم تا ارتباط صنعت با دانشگاههای برتر کشور بیشتر شود و جوانان صاحب ایده بیایند و پروژههایشان را در شرکتها انجام دهند و ما مطمئنیم این ترکیب سبب ایجاد شکوفاییهای بسیار زیاد در صنعت پتروشیمی خواهد شد.
توصیه من این است که تولید مگا تن محوری و خامفروشی را فراموش کنیم و به فکر ایجاد تنوع در سبد محصولات و حمایت از صنایع پاییندستی و اعتماد به آنها به جهت تکمیل زنجیره ارزش در کشور باشیم تا انشاالله روزی را ببینیم که حداقل از واردات محصولاتی که خودمان توانایی تولیدشان را داریم بینیاز شویم و خوشحالم که امروز این دیدگاه را در میان صحبتهای بزرگان صنعت کشور میشنوم و امیدوارم به این رویه جامه عمل بپوشانند.