ممنوعیت صادرات فرآوردههای سرب و روی را متوقف کنید
آیا در سال ۹۸ برنامههای توسعهای داشتید؟ تا چه میزان محقق شد؟
بله؛ توسعه کوره ولز در معدن ماهنشان مهم ترین برنامه توسعهای ما در سال جاری است که دو یا سه ماه دیگر راه اندازی خواهد شد. در صورت انجام این پروژه، نزدیک به ۷۰ شغل ایجاد می شود و کنسانترهی تولیدی از کوره ولز تقریبا روزانه ورودی ۵۰۰ تن است.
آیا در زمینه تامین کنسانتره مشکلی ندارید؟
پیشتر کنسانتره مورد نیاز خود را از معدن انگوران یا کشورترکیه تامین میکردیم، که البته این خود با چالشهای فراوانی روبه رو بود. همان طور که میدانید انگوران یک معدن داخلی بوده که خاک آن محدود است. از همین رو ترجیح ما کار با معادن داخلی متروکه دیگراست. در حال حاضر ایران نزدیک به ۴۰۰ معدن سرب وروی دارد که برخی از معادن کوچک و متروکه و در اختیار دولت است. معتقدم باید این معادن در اختیار بخش خصوصی قرار بگیرد تا ضمن افزایش اشتغال، فراوردههای معدنی سرب و روی نیز در کشور افزایش بیابد. باید به این موضوع هم اشاره کنم که در حال حاضر با توجه به اینکه معدن انگوران توانایی تامین مواد اولیه برای تمامی صنایع داخلی را ندارد، ۵۰ درصد مواد اولیه این صنعت از کشور ترکیه وارد میشود.
کمی درباره موانع و مشکلات پیش روی صادرات بفرمایید.
متاسفانه از سال ۹۷ تا کنون با وجود تلاشهای فراوان انجمن صنایع و معادن سرب و روی ایران و مذاکره آقای مرادلو رئیس این انجمن با وزارت صنعت، معدن و تجارت، هنوز موفق به رفع ممنوعیتهای صادراتی نشدیم. در حالیکه هم اکنون ۲۰ الی ۳۰ درصد تولیدات در بازار داخل مصرف میشود و ۷۰ درصد آن مازاد است و سوال اینجاست که چرا این حجم مازاد اجازه صادرات ندارد!؟ مشکل دیگر درنظر گرفتن ۲۰درصد عوارض بر صادرات کالاهای معدنی است. تولید کننده باید سرب ۲-۳ درصد را تبدیل به کنسانتره کند علاوه بر آن برای صادرات آن نیز ۲۰ درصد عوارض برایش درنظر می گیرند. بنابراین فقط ۱۰ درصد سود برای تولید کننده باقی میماند.
دلیل این منع صادراتی چیست؟
شاید بهتر باشد این سوال را از مسئولان وزارت صنعت، معدن و تجارت بپرسید. سالها این ادعا مطرح بود فراوردههای نفتی یا معدنی به بازار بین المللی عرضه کنیم؛ اما هم اکنون با وجود ظرفیتهای فراوانی که در صنایع معدنی وجود دارد، اجازه صادرات محصول را نمیدهند. هیچکس هم پاسخگو از دست رفتن بازارهای صادراتی ما نیست!
تحریمهای آمریکا علیه اقتصاد ایران تا چه میزان بر روی تولیدات و فروش محصولات معدنی تاثیر گذاشته است؟
مشکل اساسی این صنعت، خود تحریمی است. شاید تحریمهای آمریکا بتواند چالشهایی را برای ما در بازارهای صادراتی به وجود آورد؛ اما مشکل اصلی ما عدم توانایی در صادرات محصولات و کاهش حجم تولیدات است. با وجود اینکه اتحادیه اروپا از تحریمهای آمریکا علیه اقتصاد ایران حمایت نکرد، اما در عمل اروپاییها نتوانستند راه حلی برای بحث انتقال ارز و پول ارائه کنند. در چنین وضعیتی برای ادامه حیات، تامین مواد اولیه و تجهیزات، باید ارز را با اختلاف قیمت از راههای پر ریسک انتقال دهیم.
پیش از این ممنوعیت به کدام کشورها صادرات داشتید؟
ترکیه، کرهجنوبی، هندوستان، سنگاپور و دبی مهم ترین مقاصد صادراتی ما بودند.
بجز بحث صادرات با چه موانع و مشکلات دیگری رو به رو هستید؟
به جز محدودیتهای صادراتی، کاهش قیمت روی، نابسامانیها و آشفتگیهای بازار در سال جاری، ضربات سنگینی به این صنعت وارد کرد.وی افزود: در حال حاضر به دلیل مشکلات ناشی از تحریمهای آمریکا علیه اقتصاد ایران و همچنین فقدان یک ساز و کار منطقی برای جا به جایی ارز، صنایع کشور زیانهای فراوانی را متحمل شدند. امیدوارم مسئولین امر به ویژه وزارت صنعت، معدن و تجارت، هر چه زودتر فکری به حال این وضعیت بکند؛ در غیر این صورت سال آینده شاهد خاموشی بخش فراوانی از صنایع غیرفلزی خواهیم بود.
در پایان کمی درباره به تاریخچه و زمینه فعالیت شرکت ذوب روی سدید زنجان بگویید.
شرکت ذوب روی سدید زنجان با هدف تولید شمش روی در بالاترین خلوص و کیفیت در سال ۸۳ تاسیس شد. متخصصین شرکت با بهرهگیری از جدیدترین تکنولوژیهای روز و با استفاده از روش به کارگیری مستقیم خاک معدن و فنآوری استحصال فلز روی از خاک روی به جای کنسانتره، تولید شمش روی را با خلوص ۹۶/ ۹۹ تا ۹۸ /۹۹ درصد و با ظرفیت تولید سالیانه ۹ هزار تن آغاز کردند.
در سال ۸۸ اقدام به بررسی و مطالعه و تحقیق جهت راهاندازی واحد کنسانتره سرب و روی به روش تر کرده و توانستیم برای نخستین بار در ایران اقدام به خریداری، نصب و راه اندازی کنسانتره سرب و روی کنیم و هم اکنون ماهانه ۳۰۰ تن کنسانتره سرب بالای ۵۵ درصد در این واحد صنعتی تولید میشود. همچنین ما توانستهایم حدود ۳۵۰ نفر به طور مستقیم و ۹۰۰ نفر به طور غیر مستقیم، در این مجموعه ایجاد اشتغال کنیم.
ارسال نظر