ممنوعیت صادرات محصولات فولادی باعث تعطیلی بخشی از ظرفیت‌ها شد

ابتدا کمی درباره تاریخچه و زمینه فعالیت‌های مجموعه ورق آرین پاژ بفرمایید.

در سال ۹۴ با رویکرد احیای شرکت با شخصیت، هویت و ماموریتی جدید، سعی شد که ابتدا از محدودیت تک منبع بودن مواد اولیه خارج و مزایای رقابتی را شناسایی و سپس با توجه به توان فنی مجموعه و اجرای بخش بندی بازار بر روی بازاریابی و برندینگ فعال شویم. امکانات مناسب فنی، تولیدی، بازرگانی، ردیابی محصولات و شناسنامه‌دار کردن آن‌ها، مشتری‌مداری و رعایت اصول حرفه‌ای تجارت، بهره‌گیری از نیروهای مجرب و متخصص، توجه به کیفیت پایدار، بهره‌مندی از آزمایشگاه بسیار مجهز، قرار گرفتن در موقعیت راهبردی مناسب‌، دارا بودن ماشین‌آلات مدرن مطابق با استانداردهای روز دنیا، اصلاح و بهبود سطحی و ابعادی در تولید و عرضه انواع ورق‌های فولادی و... را از جمله توان‌مندی‌های این مجموعه است.

بخشی از ظرفیت این شرکت با وجود توان ۲۱۰ هزار تن تولید، به دلایل مختلفی از جمله کمبود سرمایه در گردش و مواداولیه و نبود شناخت کافی از کیفیت بسیار بالای محصولات این کارخانه خصوصا در داخل کشور، بلا‌استفاده مانده است. کارخانه ما هم‌اکنون در زمینی به مساحت ۵۲ هزار مترمربع و ۷ هزار متر مربع فضای سرپوشیده، دارای دو خط اصلی است که در آن پس از بازرسی، شستشو و رفع آلودگی سطحی، موج‌گیری و ایجاد صافی فوق‌العاده، در فرآیندی عیوب مرکزی و کناره ورق‌های قلع اندود، گالوانیزه و ورق سرد و گرم از بین رفته و به محصولی با‌کیفیت بالا در ابعاد و بسته‌بندی دلخواه به شیت یا رول فوق کیفی تبدیل می‌شود. این مجموعه هم‌اینک با رفع نیاز کارخانجات لوازم خانگی، قطعات خودرو و مصرف‌کنندگان دیگر ورق رویه و فوق کیفی، مشکلات مربوط به واردات ورق‌های مورد استفاده در صنایع با قطعات کیفی بالا را نیز مرتفع کرده است.

در بحث صادرات محدودیت‌ها صادراتی چه چالش‌هایی را برای شما به وجو آورد؟

پیش از ورود به بحث صادرات و مشکلات مربوط به آن، لازم می‌دانم به مشکل تامین مواد اولیه به منظور تولید ورق‌های فوق کیفی اشاره کنم. همان طور که گفته شد، خط تولید این نوع ورق‌ها جدید است و تا کنون نتوانستیم در سامانه بهین یاب این خط تولید را به درستی ثبت کنیم. لازم به ذکر است که در تامین مواد اولیه از شرکت‌هایی مانند فولاد مبارکه مشکل داریم؛ زیرا نتوانستیم هنوز اسمی در لیست محصولات و صنایع وزارت صمت برای این موضوع تعیین کنیم که این موضوع هم با عنایت به اولین و ناشناخته بودن این محصول استراتژیک در کشور است.

از آنجا که این خط صادرات محور است، با تامین مواد اولیه حدود ماهی ۱۰ هزار تن، نیاز داخلی ورق های رویه برآورد شده و حدود ۱۰۰ هزار تن مازاد بر تقاضا داریم که در داخل کشور، حداقل مازاد ما است. نیمی از این ظرفیت آزاد است و باید با راه اندازی کامل ۱۰۰ هزار تن صادر شود تا این خط به صورت ۴ شیفت بتواند به فعالیت خود ادامه دهد. و اما در بحث محدودیت‌های صادراتی، در سال ۹۷ که بحث خود تحریمی و منع صادرات بوجود آمد، فقط در فروردین ماه حدود ۵ هزار تن سفارش صادراتی آن هم در شرایطی که هنوز موضوع مزیت نرخ ارز مطرح نبود، از بین رفت. بنابراین به محض اینکه قسمت اول را حمل کردیم در مرحله دوم به منع صادراتی خوردیم. در حال حاضر از کشور ازبکستان، ترکیه، ترکمنستان، عمان و عراق و... سفارش داریم. بازار عالی در این زمینه وجود دارد اما متاسفانه مشکلات صادرات مطرح است.

در حال حاضر چه میزان از مواد اولیه ورق‌های فوق کیفی از بازار داخل تامین می‌شود؟

حدود ۷۰ درصد مواد اولیه باید از شرکت فولاد مبارکه و تقریبا ۳۰ درصد از مواد نیز باید توسط سایر شرکت‌های داخلی تامین شود. کیفیت لازم برای تولید ورق‌های اوپک حساسیت دارد و در مجموع ۲۱۰ هزار تن ظرفیت اسمی این خط است که تقریبا ۱۵۰ هزار تن آن باید از مبارکه تامین شود.خوشبختانه در حال حاضر جدا از تقاضای صادراتی تعداد قابل توجهی از شرکتهای تولید لوازم خانگی نیازشان را از طریق تولیدات فوق کیفی ورقهای رویه فولادی (OPEQ)این شرکت مرتفع می کنند لیکن ما مجبوریم به سختی از بازار تامین مواد اولیه را انجام دهیم البته بازدید از خط توسط فولاد مبارکه انجام شد و امیدواریم حمایت‌های لازم صورت پذیرد. این ورق‌های کیفی هر جایی که ورق رویه مورد نیاز باشد این تولیدات کاربرد دارند. در حال حاضر ترکیب پرسنل شرکت نخبه و متعهد است و اکثر افراد تحصیلات و تجارب درخشانی دارند و میانگین سنی بین ۳۳ الی ۳۵ سال است. در سال ۹۶ پیشنهاداتی از شرکتهای اروپایی مطرح قطعه ساز جهت تولید ورق های رویه خودرو مصرفی در محصولات فرانسوی در ایران داشتیم که به دلیل تحریمها به سرانجام نرسید. هر چند با این تولیدات امروز به لطف خدا در داخل کشور در این زمینه می توانیم به خودکفایی برسیم.

بجز موارد فوق به نظرتان بازار فولاد ایران با چه چالش هایی رو به رو است؟

عدم توازن و تناسب منطقه‌ای در توسعه زنجیره تولید فولاد از معادن تا خطوط تولید محصولات نهایی، جایگزینی محصولات غیرفولادی در سبد نیاز مشتریان، ضعف در کیفیت محصولات تولیدی، ضعف در فرایند فروش و بازاریابی، همگی از مهم‌ترین چالش‌های حوزه رقابتی صنعت فولاد است.