گفتوگو با علیرضا لعلی نژاد،صاحب امتیاز برند لوکس‌استون
می توانیم در صنعت سنگ دنیا حرفی برای گفتن داشته باشیم
«لوکس‌استون» بیشتر در چه زمینه‌ای فعالیت میکند؟ به غیر از نصب؛ کار معماری و طراحی هم انجام می‌دهد؟
خیر. هدف ما از ابتدا این بود که اصلا در کار طراحی وارد نشویم. ما به‌عنوان اولین گروه مهندسی شناخته می‌شویم که تمام کارهای سنگ و اسلب را قبل از اینکه اجرا کنیم، روی نقشه به کارفرما توضیح می‌دهیم و می‌گوییم که با این سنگ چه کاری می‌شود در آن فضا انجام داد. در زمینهء اجرای نماها، هم کاملا لیستوفرشده قطعه‌های سنگ را سفارش می‌دهیم. درگذشته این اتفاق نمی‌افتاد؛ یعنی سنگ‌ها درپروژه قرار می‌گرفت و با توجه به تصمیمی که درمحل اجرا گرفته می‌شد، کار را شروع می‌کردند. الان ما قبل از اینکه سنگ را سفارش بدهیم، نقشه‌ها را برداشت می‌کنیم و با توجه به محل و سایز سنگ‌ها، آن محل را چینش و با کارفرماها روی آن اعمال نظر می‌کنیم که این چینش را دوست دارند یا خیر و بعد تغییرات را اعمال می‌کنیم و به سنگ‌فروش‌ها سفارش می‌دهیم و سنگ‌فروش‌ها با توجه به نقشه برش می‌دهند و ارسال می کنند. حسن این کار این است که اولا قبل از اینکه ما بخواهیم کاری را انجام بدهیم، تمام بندها، اندازه‌ها و قطع و وصل‌هایی که در سنگ‌ها می‌افتد، پیش‌بینی می‌شود. این کار کمک میکند که ضایعات سنگ‌مان خیلی پایین بیاید چون دیگر نیاز نیست که سنگ اضافه وارد کارگاه شود و فقط با یک تلورانس ۵ درصدی اضافه‌تر وارد می‌شود که اگر شکست یا هر اتفاق دیگری افتاد، بتوان آنها را جایگزین کرد. علاوه بر این، برش‌ها در محل کمتر می‌شود، جابه‌جایی‌ها هم کمتر می‌شود و در نهایت یک کار کاملا تمیز و مرتب برای کارفرما آماده می‌شود.
از لحاظ همان پرتی‌هایی که گفتید در سنگ و اسلب‌ها ممکن است به‌وجود بیاید تکنولوژی ماشین‌آلاتی که در سنگبری‌ها وجود دارد تا چه میزان پیشرفته است؟ اگر نسبت به کشورهای دیگر مدرن نیست، چه راهکارهایی وجود دارد که ما بتوانیم در این زمینه پیشرفت کنیم؟
صنعت سنگ ایران این پتانسیل را دارد که در دنیا خیلی قدرتمندتر ظاهر شود؛ سنگی مثل لاشتر که تا سال‌ها پیش در ایران هیچ ارزشی نداشت و تازه به ارزش رسیده، می‌تواند جایگاه ویژه در کل دنیا بگیرد؛ اگر ما خودمان بتوانیم تکنولوژی‌ها را وارد کنیم دیگر نیازی نیست که یک برند ایتالیایی همین سنگ را با قیمت خیلی نجومی به دست مردم دهد. می‌توانیم خودمان این محصول را به کشورهای دیگر صادر کنیم. معادن متنوعی در کشور وجود دارد، معادن چینی کریستال‌هایی را داریم که واقعا شبیه سنگ بیانکوهاست اما مشکل ما این است که فرآوری‌مان مثل آنها نیست. اگر این روند عملی شود، می‌توانیم بازار خیلی خوبی در دنیا داشته باشیم.
خب به نظر شما چطور می‌توانیم این کار را انجام دهیم؟
اول اینکه باید ثبات مالی داشته باشیم که برای آن کسی که دارد در این زمینه سرمایه‌گذاری میکند ارزشمند باشد. چون خیلی از کارخانه‌هایی که شروع به این کار کردند و می‌خواستند همین هدف را دنبال کنند، الان به‌خاطر قیمت یورو فعالیتشان کُند شده‌است. می‌خواهم بگویم این اصلا چیز جالبی نیست و باید واقعا دولت بهشان کمک کند تا بتوانند پروژه‌هایی را که الان خودشان تا چندصد میلیارد سرمایه را خوابانده‌اند حداقل به اتمام برسانند؛ چون بازدهی سنگ نسبت به بازدهی باقی صنف‌ها خیلی بالاست.
برای نصب سنگ‌های تزئینی و ساختمانی آیا از روش و متد خاصی استفاده می‌شود؟
ما در این ۸ سال تجربیات بسیاری را به‌دست آوردیم. به هر حال سعی و خطاهای بسیاری وجود داشت چون کسی نبود که در این زمینه تخصصی فعالیت داشته باشد. ما سعی کردیم با این سعی و خطاها به بهترین روش نصب سنگ برسیم با کمترین پرت و شکست سنگ. ما بعد از پروژه هایی که با شرکت‌های ایتالیایی انجام دادیم و ناظرهایی که از کشورشان برای نصب فرستادند؛ به شکل چشم گیری از علم نصب را تجربه کردیم. تا چهار یا پنج سال پیش ما چیزی به اسم نگهداری سنگ اصلا نداشتیم. در هتل‌های دنیا هر شب سنگ‌ها را پولیش می‌کنند و بهشان رسیدگی می‌کنند؛ ولی ما یک سنگ که کار می‌کنیم فکر می‌کنیم تا آخر عمرمان باید این سنگ بماند و هیچ نیازی به پرداخت و رسیدگی ندارد. دقیقا سنگ مثل یک انسان می‌ماند و نیاز به رسیدگی دارد. قبل از اینکه بخواهیم اجرا کنیم باید یک سری مواد برای آماده سازی به کار می بریم. با توجه به سنگ‌های مختلف، آن نوع مواد کاملا فرق میکند، چسب‌هایشان فرق میکند و هر کدام از اینها ویژگی‌های خیلی خاصی دارند.
چقدر کارخانه‌های سنگ‌بری ما با این فرهنگ و این سواد آشنا شده‌اند؟ آیا علمش را پیدا کرده‌اند که نسبت به سنگ‌برهای خارجی که به آن حد استانداردی که باید باشد سنگ را تحویل بدهند ؟
با ورود سنگ‌های خارجی در ایران واقعا تحول بزرگی ایجاد شد. شاید تا قبل از آن اگر سنگ‌های خارجی وارد ایران نمی‌شد، ما همچنان به همان روش‌های قبلی به تولید و فرآوری سنگ ادامه می‌دادیم از وقتی که سنگ‌های خارجی وارد ایران شد، تمام کارخانه‌دارها و کسانی که تولیدکننده بودند با دیدن آن سنگ‌ها به فکرهای جدید و ایده‌های جدید رسیدند که به چه شکل بتوانند سنگ‌های تولید داخل‌شان را به کیفیت‌های بالاتر برسانند و همچنین در روش‌های بسته‌بندی تغیراتی اعمال کنند.
با توجه به این نکاتی که اشاره کردید و مشکلاتی که در تامین مواد اولیه‌تان وجود دارد، چه راهکارهایی را برای رفع موانع می‌توانید پیشنهاد بدهید و به‌عنوان کسی که برای نصب سنگ‌ها در پروژه‌ها فعالیت دارد، چه انتظاراتی می‌توانید از دولت داشته باشید؟
اگر بخواهم در مورد تولید اپوکسی مرغوب بگویم، اکنون هزینه کارخانه‌هایی که بتوانند اپوکسی مرغوب تولید کنند خیلی سنگین است؛ برای اینکه به هر حال دستگاه‌ها و مواد اولیه‌ای که نیاز دارند باید وارد می‌شد. ولی با توجه به شرایط کنونی هر روز قیمت اپوکسی و قیمت سنگ‌های ایرانی بالاتر می‌رود و امیدوارم شرایط بهتر شود. زیرا به این شکل پیش رود دیگر تولید منفعتی برای تولیدکننده ندارد.
برای اینکه این مواد اولیه تامین بشود، دولت چه کار می‌تواند کند؟ اینکه نرخ ارز را به یک تعادلی برساند؟ صادرات و واردات باز بشود؟
قطعا دولت هر صنعتی را که تحت حمایت خود قرار دهد آن صنعت موفق تر خواهد بود. در این سال‌ها هم می‌توانست کسانی را که فعالیت می‌کنند و به فکر تولید در صنعت این کشور هستند شناسایی کند. به هر حال به آن فعالین که واقعا دلسوز هستند و دنبال احتکار و منافع خودشان نیستند؛ یک سری امکانات در اختیارشان قرار دهد که حداقل از راکد شدن این صنعت جلوگیری کنند. در حالی که مطمئن هستم اگر تولیدات را قوی تر کنیم، اگر مشکلات صادراتمان حل شود قطعا می‌توانیم در صادرات سنگ حرفی برای گفتن داشته باشیم و از این طریق درآمد بسیار بالایی برای کشور حاصل شود.
در آخر اگر نکته‌ای است که به آن اشاره نشده بفرمایید؟
امید است درسال‌های آتی صنعت سنگ پیشرفت چشمگیری کرده و تمامی کارفرمایان محترم نگاه ویژه تخصصی و مهندسی نسبت به اجرای سنگ همچون دیگر شاخه‌های مهندسی نظیر سازه، تاسیسات و... داشته باشند.
ارسال نظر