رازهایی برای برملا شدن!

در این گزارش برخی از اطلاعات آمار موجود درباره مصادیق اخلاق اجتماعی و اعتماد عمومی را در چند کشور جهان بررسی کرده‌ایم. مقایسه این آمارها با وضعیت اخلاق اجتماعی در ایران و مقایسه زیرساخت‌های اجتماعی، ‌فرهنگی، اقتصادی و سیاسی توسعه می‌تواند جایگاه کشور ما را در میان طیف وسیعی از کشورها مشخص‌تر از پیش بنمایاند. اعتماد عمومی نسبت به دولت‌های فدرال در پایین‌ترین میزان خود در تاریخ قرار دارد و همچنان به این روند ادامه می‌دهد. تنها در آمریکا امروز ۱۹ درصد ساکنان این کشور می‌گویند که می‌توانند به حکومت واشنگتن اعتماد کنند. کمتر از سه تن از هر ۱۰ آمریکایی در نظرسنجی‌های ملی صورت گرفته از سال ۲۰۰۷ تاکنون نسبت به دولت فدرال ابراز اعتماد کرده‌اند که این رقم بیانگر کمترین میزان اعتماد عمومی نسبت به دولت طی ۶۰ سال گذشته است.

در سال ۱۹۵۸، زمانی که در مطالعه انتخابات ملی از اعتماد مردم نسبت به حکومت پرسیده شد، ۷۳ درصد پاسخ‌دهندگان اعلام کردند که می‌توانند به دولت اعتماد کنند. در آن طرف دنیا سیاست‌های خارجی ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه موجب شده تا اکثر روس‌ها نسبت به دولت خود اعتماد داشته باشند. اعتماد به این رهبر روس، طی ۱۰ سال گذشته حتی پس از الحاق کریمه به این کشور در سال ۲۰۱۴ تقریبا ثابت بوده است. با وجود این در حال حاضر، اعتماد به پوتین براساس تازه‌ترین نظرسنجی‌ها نسبت به گذشته کاهش داشته و از ۸۳ درصد در سال ۲۰۱۳ به ۶۳ درصد رسیده است. یکی دیگر از دلایل کاهش این محبوبیت رویکرد پوتین در قبال اتحادیه اروپا، چین و آمریکا بوده است. همزمان اکثر روس‌ها معتقدند دولت کشورشان باعث شده تا مسکو نقشی کلیدی‌تر در سطح جهانی داشته باشد.

کمی آن سوتر در هند، اعتماد به حکومت طی چند سال گذشته و همزمان با روی کار آمدن نارندرا مودی، نخست‌وزیر این کشور به شدت افزایش یافته است. از هر ۱۰ شهروند هندی، ۹ نفر رویکرد مثبتی نسبت به دولت کشور خود دارند. محبوبیت حکومت در سراسر از شرق و غرب تا جنوب و شمال هند به شدت رو به افزایش است. در قاره آفریقا اما دولت آفریقای جنوبی کمترین اعتماد را در میان شهروندان خود دارد. براساس رده‌بندی جهانی این کشور از نظر شکست در جلب اعتماد شهروندان خود رتبه پنجم را در جهان دارد. در نظرسنجی‌های جدید ملی، مردم این کشور به شدت احساس بی‌عدالتی، ناامیدی نسبت به آینده و بی‌انگیزگی برای ایجاد تغییر می‌کنند. تنها ۱۵ درصد مردم این کشور نسبت به دولت آفریقای جنوبی احساس اندکی اعتماد را تجربه می‌کنند.

الگوهای اخلاقی

در دنیای انسان‌ها، جهان بی‌حد و حصر می‌نماید از این رو برای درک تفاوت‌های الگوهای اخلاقی در نقاط مختلف جهان، از هر گوشه‌ای به الگویی نگاهی می‌اندازیم.

دروغگویی

 آمریکا

آمریکا

در مطالعه‌ای میان 75 کشور جهان نشان داده شده است که آمریکایی‌ها گمان می‌کنند که می‌توانند نیمی از اوقات با دروغ گفتن از مخمصه بگریزند. در مقابل شیلیایی‌ها و آرژانتینی‌ها معتقدند با دروغ گفتن در بیش از 60 درصد مواقع دچار معضل می‌شوند.   در میان شهروندان آمریکایی، پروتستان‌ها راحت‌تر با دروغ برخورد می‌کنند. در این میان آمریکایی‌ها ادعا کرده‌اند که در اندک مواقعی این قدرت را دارند تا دروغ را تشخیص دهند. نروژی‌ها و سوئدی‌ها اما معتقدند در تشخیص دروغ از آمریکایی‌ها بسیار ضعیف‌تر هستند. ترک‌ها و ارمنستانی‌ها با این حال باور دارند که در بیش از 70 درصد مواقع می‌توانند دروغگو را تشخیص دهند.  در این میان، تایوانی‌ها و پرتغالی‌ها باور دارند که هر کدام به‌صورت میانگین هفته‌ای چهار یا پنج بار مخاطب دروغ‌های کوچک قرار می‌گیرند. آمریکایی‌ها گمان می‌کنند به‌صورت میانگین هفته‌ای هشت بار دروغ می‌شنوند. پاکستانی‌ها و الجزایری‌ها هم در رده‌ای پایین‌تر کمتر نسبت به سخنان اطرافیان اعتماد دارند.

کانادا

کانادا

در کشوری که معنای نامش «روستا» است، مردم آن به زبان‌های مختلف صحبت می‌کنند و از نقاط مختلف جهان گرد هم آمده‌اند، جایی که ماکارونی و پنیر بیش از هر کشور دیگری در آن هوادار دارد و مردم آن در زمستان‌ها روی یخ‌های بسته شده روی اقیانوس پاتیناژ می‌کنند، الگوهای اخلاقی نمونه کوچکی از الگوی جهانی است. با توجه به تعدد فرهنگی در این کشور گسترده، تعیین یک فرهنگ ملی در آن بسیار دشوار است. با این حال می‌توان در میان این انبوه فرهنگ، کلان الگوهایی واحد در سراسر کانادا جست. در کانادا ارتباطات معمولا غیرمستقیم است که این امر به‌نوعی بازتاب‌دهنده ادغام فرهنگ آمریکای شمالی و انگلیس است. با این حال کانادایی‌ها مردمی صریح هستند و ترجیح می‌دهند این صراحت را با سیاست و فکر بیان کنند.

تابوهای کانادایی‌ها شاید برای بسیاری از مردم کشورهای دیگر عجیب به‌نظر برسد. اگر در خیابان راه می‌روید و ناگهان با انگشت به فردی اشاره می‌کنید شما یکی از این تابوها را شکسته‌اید! هرگز کانادا را با آمریکا اشتباه نگیرید؛ چراکه به این ترتیب طرف کانادایی خود را عصبانی کرده‌اید ضمن اینکه در نظر بگیرید در مکالمات خود با مردم این کشور به مساله تلاش کبکی‌ها برای جدایی از کانادا اشاره‌ای نکنید. سنت‌ها در این کشور بیشتر در فرهنگ انگلیس ریشه دارند و هنر نیز در کانادا بسیار محترم شمرده می‌شود تا آنجا که تمامی شهرهای این کشور بزرگ دارای گالری‌های متعدد هستند. افراد در این کشور مورد توجه قرار می‌گیرند و طبقه اجتماعی در نحوه ارتباط میان افراد بسیار تاثیرگذار است.

برزیل

برزیل

در پنجمین کشور جهان که جمعیت آن متشکل از مهاجران 50 کشور مختلف است و مردم هنوز در قالب قبایل در جنگل‌ها زندگی می‌کنند، مدت زیادی طول می‌کشد تا سر از الگوهای اخلاقی آن دربیاورید. برزیل بیش از 300 سال مستعمره پرتغالی‌ها بوده است؛ بنابراین طبیعی است که رگه‌هایی از فرهنگ و منش پرتغالی‌ها در میان برزیلی‌ها دیده شود. زبان این کشور هم پرتغالی است که مهم‌ترین عامل در وحدت برزیل است. برزیلی‌ها معمولا مردمانی مذهبی هستند که به مناسک خود اهمیت می‌دهند. در کنار این خانواده مفهوم بسیار مهمی در این کشور است و جوانان معمولا تا زمان ازدواج با خانواده‌های خود زندگی می‌کنند درحالی‌که همزمان، سالمندان در کنار خانواده‌ها نگهداری می‌شوند. از این رو ازدواج در برزیل امری مذهبی محسوب می‌شود و تا سال ۱۹۷۷ طلاق در این کشور قانونی نبوده است.

با وجود همزیستی قومیت‌های مختلف در برزیل، سیستم طبقاتی در این کشور بسیار پررنگ است. توهین‌های نژادی در این کشور مساله‌ای رایج است و زنان هم‌سطح با مردان سنجیده نمی‌شوند؛ درحالی‌که از سال ۱۹۸۸ توهین به بانوان در این کشور ممنوع شده است با این حال نابرابری جنسیتی در این کشور همچنان پررنگ است. علاقه به موسیقی و رقص در تمامی نقاط این کشور دیده می‌شود و برزیل هر ماه میزبان جشنواره‌های مختلف هنری است.  با وجود اینکه برزیلی‌ها مردمی مداراگر شناخته می‌شوند، آتئیست بودن هنوز در این کشور یک تابوست.

 چین

چین

در شبه‌قاره‌ای رنگارنگ با بیش از یک میلیارد جمعیت، جهانی از الگوهای اخلاقی در جریان است. با این حال این جهان کوچک، بسیار تلاش کرده است تا سنت‌های خود را حفظ کند. این سنت تا آنجا عمیق است که چینی‌ها چهره‌های مختلف را برای خود طبقه‌بندی کرده‌اند و به این طبقه‌بندی بسیار پایبند هستند. روابط بین‌فردی در چین معمولا در پنج گروه دسته‌بندی می‌شوند: رئیس و مرئوس، زن و شوهر، والدین و فرزند، خواهر و برادر، دوست و دوست. در تمامی این روابط بر وظیفه‌شناسی، وفاداری، مهربانی و احترام به بزرگسالان تاکید می‌شود. چینی‌ها معمولا رسمی برخورد می‌کنند و هنگام دیدار یکدیگر از ارتباط چشمی خودداری می‌کنند. با این حال چینی‌ها به مردمانی شوخ شهره هستند.

 اتیوپی

اتیوپی

کشور «چهره‌سوخته‌ها»، کشوری نه چندان مشهور در آفریقاست که از قدیمی‌ترین کشورهای مستقل این قاره محسوب می‌شود و یکی از کهن‌ترین کشورهای جهان است. این کشور هرگز مستعمره کشور دیگری نبوده و همواره امپراتوری خود را داشته است.  اتیوپی کشوری چندنژادی و چندفرهنگی است که مذهب در آن قدرت بسیار زیادی دارد. نیمی از مردم این کشور ارتدوکس و نیم دیگر آن مسلمان هستند.  خانواده در این کشور هنوز مرکز سیستم اجتماعی است که علاوه‌بر اعضای خانواده، دوستان را نیز در برمی‌گیرد. افراد در جامعه اتیوپی هنوز با نسب خانوادگی خود معرفی می‌شوند.  اهالی اتیوپی در برقراری ارتباط افرادی بسیار حساس هستند. از آنجا که مدت زیادی از فعالیت خارجی‌ها در این کشور نمی‌گذرد، برقراری ارتباط با این مردم همچنان دشوار است. به‌عنوان یک مقیاس کلی، مردم این کشور افرادی ساده و محترم هستند؛ معمولا با صدای پایین صحبت می‌کنند و صدای بلند برای آنها نمادی از خشونت است. در عرف، مردم اتیوپی باید مردمی آرام باشند که تقابلی نمی‌کنند و به همین اندازه رعایت احترام و حفظ غرور برای آ‌نها «باید» محسوب می‌شود.