Popular Mechanics

آینده ترسناک؟

آخر هفته

زندگی در آینده ترسناک است؟ راحت است؟ یا اساسا زندگی با مشتی روبات سخت خواهد بود، آنگونه که در فیلم «من روبات» با بازی ویل اسمیت تصویر شده است، جنگی بین روبات‌ها و انسان‌ها درخواهد گرفت. سوای داستان‌های فانتزی که در این مورد گفته می‌شود، هنوز هیچ‌چیز به‌طور قطعی مشخص نشده است اما کشورها با سرعت زیاد به سمت آینده در حال حرکت هستند. مجله پاپیولار ساینس در شماره ماه دسامبر خود مجموعه گزارش‌هایی در مورد آینده دارد، از جمله سوخت هسته‌ای ایمن‌تر، روبات‌های کاغذی، سپر بدنی شفابخش و کامیون‌های الکترونیکی. این مجله می‌نویسد: هر کشوری برای ورود به آینده برنامه‌هایی در سر دارد.

به نوشته این مجله خلاق بودن و اختراع در خون بشریت است و هیچ مانعی برای متوقف کردن ایده‌های درخشان انسان وجود ندارد. از کنترل کامپیوترها با مغزمان تا خلق تلفن‌های هوشمند سطح بالاتر؛ همه و همه چیزهایی هستند که در این شماره به آنها پرداخته شده است. سردبیر این مجله می‌نویسد: در سفری که اخیرا به شرق دور داشتم، در مورد طرح‌های عربستان سعودی برای دوران پسانفتی مقاله‌ای خواندم. در یکی از طرح‌های آن قرار است با هزینه ۶ و نیم تریلیون ریالی (واحد پول عربستان) از انرژی آینده، یعنی انرژی خورشیدی شهری بسازند که در آن روبات‌ها جزو شهروندانش محسوب می‌شود. در مقیاسی کوچکتر از این جاه‌طلبی بزرگ عربستانی‌ها، سنگاپور در حال آزمایش کردن امتحان رانندگی توسط سنسورها و دوربین‌های هوشمند است و ممتحن‌های آزمون‌های رانندگی دیگر انسان‌ها نیستند.

دنیای آینده، دنیای ایده‌ها و خلاقیت‌ها است. نوآوری‌ها می‌توانند برای بسیاری از اهداف مورد استفاده قرار گیرند و فقط برای جابه‌جا کردن مرزهای زندگی نیستند. نوآوری‌ها می‌توانند ایده‌های موجود را بهبود ببخشند و دیگران را هم مجذوب کنند. سردبیر این مجله در ادامه می‌نویسد: در سفری که به شرق دور داشتم در شهر یوکوهاما به مورد قابل‌توجهی از نوآوری برخوردم. در این شهر توربین‌های بادی که برای اقتصاد هیدروژنی مفید است مشاهده کردم. مزیت استفاده از این توربین‌ها هدر ندادن آب است. اما اگر بادی در کار نباشد از نیروی الکتریکی استفاده می‌شود که تامین باتری‌های آن توسط شرکت تویوتا تضمین شده است. تلاش ژاپنی‌ها نشان می‌دهد که ورود به آینده تنها در اختراع خلاصه نمی‌شود. گاهی اوقات نوآوری یعنی که بشر نوآوری‌های گذشته را از نو احیا یا اصلاح کند. مهم‌ترین مساله برای ورود به دنیای آینده در این پرسش خلاصه می‌شود: چگونه دنیا را به برق دیجیتالی تبدیل کنیم؟

ما بیشتر از دوسوم برقی که تولید می‌کنیم را هدر می‌دهیم. به گوشی هوشمند خود نگاه کنید. برقی که آن نیاز دارد بسیار متفاوت از برقی است که یخچال و فریزر نیاز دارد اما ما همچنان آنها را به پریز برق وصل می‌کنیم. این مثل پر کردن لیوان‌ها با شلنگ آتش‌نشانی است. در حالی که هنوز شلنگ‌های آتش‌نشانی همچنان موثرند، در عین حال خرابکار هم هستند. وقتی چراغ‌های فلورسنت «همممممممممممم» می‌کنند یا زمانی که جعبه تقسیم مرکزی انتهای شارژر شما داغ می‌شود این به آن معنی است که الکتریسته هدر می‌رود. کریس دوفلر و آناتولی اولی‌نیک که در «۳DFS» همکار هستند به دنبال راهی هستند که از هدررفت انرژی جلوگیری به‌عمل آورند. شرکت «۳DFS» به دنبال راهی برای ساماندهی انرژی در دنیا است. این شکلی از نوآوری است که در آن به دنبال اصلاح نو‌آوری‌های سابق هستند. در حالت ایده‌آل شما باید به همان مقدار که هر دستگاه به انرژی نیاز داشته باشد، به آن انرژی وارد کنید.

برای اجرا کردن این بخش اما یک چالش دو بخشی وجود دارد؛ نخست اینکه شما باید به‌طور دقیق اندازه جریان برق را در زمان واقعی اندازه بگیرید، برای اینکه شما نمی‌توانید هدر رفت انرژی را ترمیم کنید، مگر اینکه میزان هدررفت را بدانید. این نیاز موجب شده است تا شرکت «۳DFS» نرم‌افزاری اختراع کند که می‌تواند ۲۹۵ میلیون داده نقطه را در هر ثانیه نمونه‌برداری کند که ۵ هزار بار سریع‌تر از دستگاه‌های اندازه‌گیری موجود است. دومین بخش اصلاح است. از آنجا که ما از برق سه فاز استفاده می‌کنیم (سه سطح قدرت از طریق یک خط واحد)، برق از طریق شبکه سه‌گانه امواج سینوسی حرکت می‌کند. در حال‌‌حاضر انرژی‌ها ناکارآمد هستند و انرژی الکتریکی تبدیل به حرارتی می‌شود. ما می‌توانیم فقط یک بخش از آن موج را استفاده کنیم اما اگر این رویه اصلاح می‌شد، آنگونه که شرکت «۳DFS» درباره کنترل‌کننده انرژی «وکتور کیو ۲» می‌گوید، یک جعبه تقسیم مرکزی به اندازه دستگاه نان‌ساز که بین شبکه و ساختمان وصل می‌شود، می‌تواند انرژی‌های اضافی را دفع کند؛ این یعنی انرژی ۹۵ درصد بیشتر از شرایط فعلی موثر خواهد بود. با چنین انرژی دقیقی یک باتری دقیقا می‌تواند به اندازه‌ای که شارژ نیاز دارد انرژی مصرف کند. در این شرایط می‌توانید ۲۵۰ درصد به طول عمر باتری خود بیفزایید. اصلاح انرژی تنها بخشی از رویای انسان در مورد آینده است. لزوما انسان برای رسیدن به آینده نیاز به اختراعات جدید ندارد بلکه بشر می‌تواند تنها با اصلاح اختراعات دیروزی موجب هدررفت هزینه‌ها نشود.

 

Bloomberg Businessweek

سرنگونی شاهزاده‌ها

آخر هفته

اقدامات چهارم اکتبر محمد بن سلمان در راستای بازداشت شاهزاده‌ها مورد توجه مجله بلومبرگ بیزینس‌ویک قرار گرفته است. این مجله اقدامات ولیعهد سعودی را گیج‌کننده و در عین حال حیرت‌آور خوانده است و می‌نویسد: حتی با توجه به استانداردهای شاهزاده محمد بن سلمان که صعود خیره‌کننده‌اش او را در آستانه پادشاهی در سن 32 سالگی قرار داده است، سرکوب شاهزاد‌ه‌ها در شب چهارم اکتبر گیج‌کننده و حیرت‌آور بود. در کمتر از چند ساعت، نیروهای امنیتی شاهزاد‌ه‌ها، میلیونرها، وزرا و مقامات ارشد سابق این کشور را دستگیر کردند، آن هم درست چند ساعت پس از فرمان ملک سلمان که مبتنی بر مبارزه با فساد در این کشور بود. یک منبع آشنا به این مسائل به بلومبرگ گفته است کسانی که بازداشت شده‌اند از جمله شاهزاده ولید بن طلال، میلیاردر سعودی به کمپ صحرایی بیرون از شهر ریاض برده شدند.

پیش از نیمه شب اسامی کسانی که در لیست بودند در رسانه‌ها فاش شد. ابتدا نام‌های کمی فاش شدند اما در نهایت لیست کامل بازداشتی‌ها منتشر شد. پادشاه سعودی همچنین ولید بن متعب را که ریاست گارد ملی را بر عهده داشت از کار برکنار کرد. او جزو آخرین نفراتی بود که در جابه‌جایی‌های فراوان پدر و پسر از جایش تکان نخورده بود اما در نهایت او نیز در قلاب سلمان‌ها گیر افتاد و نه تنها از مقام خود برکنار شد، بلکه همراه سایر شاهزاده‌ها دستگیر شد. این مجله بر این باور است که جنگی که محمد بن سلمان به بهانه فساد مالی به راه انداخته است، وی را به سلطنت بیش از پیش نزدیک می‌کند. با این حال به گفته این مجله طرح ضد فساد محمد بن سلمان قطعا یک کارزار جدید در این کشور صحرایی به حساب می‌آید و پشت آن نیز کسی جز محمد بن سلمان قرار ندارد، هر چند پدر نامه بازداشتی‌ها را امضا کرده باشد.

محمد بن سلمان نیاز دارد تا برای اینکه وضعیت سلطنت خود را در آینده تضمین کند، خود را یک اصلاح‌طلب نشان دهد. با این حال این تغییرات سریع بیش از آنکه به سود عربستان سعودی تمام شود، موجب ضرر و زیان شده است. سرازیر شدن سرمایه‌های داخلی و خارجی با توجه به چشم‌انداز عربستان سعودی برای رها شدن از وابستگی نفتی در سال ۲۰۳۰، یک اصل مهم به حساب می‌آید. اما این دستگیری‌ها و بی‌ثباتی موجب می‌شود که سرمایه‌داران خارجی ریسک سرمایه‌گذاری را در این کشور به جان نخرند و سرمایه‌گذاران داخلی نیز با توجه به این دستگیری‌ها، سرمایه‌های خود را به خارج از کشور منتقل کنند.

 

The Week

پایان اشک‌بار موگابه

آخر هفته

می‌گویند زمانی که موگابه دیکتاتوری که ۳۷ سال بر زیمبابوه حکمرانی کرد، استعفای خود را می‌نوشت با چشمانی اشک‌بار متن خود را تنظیم می‌کرد و می‌گفت که دستیارانش به وی خیانت کرده‌اند. او در زمینه حکمرانی نتوانست رکورد سرهنگ قذافی، دیکتاتور سابق لیبی و ملکه انگلستان را بشکند. مجله ویک نیز در این هفته به سراغ این دیکتاتور مخلوع رفته است. این مجله می‌نویسد: جشنی وحشیانه در زیمبابوه برگزار شد. زمانی که رابرت موگابه، دیکتاتور این کشور استعفای خود را اعلام کرد مردم این کشور به‌ویژه در هراره به خیابان‌ها ریختند و به جشن و پایکوبی مشغول شدند.  موگابه که در ۹۳ سالگی به سر می‌برد متن نامه استعفای خود را در پارلمان این کشور خواند تا به‌طور رسمی پس از ۳۷ سال حکمرانی از کار کنار برود.  حالا این سوال مطرح است که پس از موگابه، چه سرنوشتی در انتظار این کشور مصیبت‌زده است. کشوری که تورمی میلیاردی و اسکناسی ۱۰۰ میلیونی دارد. روز جمعه به‌طور رسمی امرسون منانگاگوا، سوگند خورد و رئیس‌جمهوری این کشور شد. او معاون موگابه بود اما به خاطر برخی اختلافات از ترس جان خود به آفریقای جنوبی رفته و در آنجا پناه گرفته بود. با این حال او حمایت ارتش این کشور را پشت سر خود داشت و توانست پس از چند سال به کشور بازگردد و این‌بار خود در قامت رئیس‌جمهوری ظاهر شود.

گفته می‌شود بسیاری از مشکلات کشور در زمینه فساد اقتصادی با دستور منانگاگوا صورت گرفته است. داستان اما چگونه شکل گرفت که به سرنگونی موگابه ختم شد؟ بسیاری بر این باورند که موگابه در حال برنامه‌ریزی بود تا پس از خود همسرش را جانشین خود کند. اما مخالفت‌ها از سوی منانگاگوا و برخی از هم‌حزبی‌هایش باعث شد تا آنها زیر پای وی را خالی کنند و ارتش نیز در کودتایی نرم، ابتدا وی را به حصر خانگی برد و در نهایت با فشار نظامیان و هم‌حزبی‌هایش مجبور به استعفا شد. اما این برکناری نیز چندان به ضرر وی تمام نشد و قرار است وی تا پایان عمر خود حقوق ریاست‌جمهوری خود را دریافت کند. موگابه زمانی در مصاحبه با تایم گفته بود که وی می‌تواند در قدرت باقی بماند تا زمانی که خدا به وی بگوید: «بیا». اما پیش از اینکه خدا به وی دستور بازگشت بدهد، رئیس حزب زانو پی‌اف و سایر هم‌حزبی‌هایش به وی کارت قرمز دادند و وی را از کار برکنار کردند و حالا او باید منتظر خدا بنشیند تا دستور بازگشتش را صادر کند.