شهرام شریف
دبیر گروه بازار دیجیتال
شرکت نوکیا این هفته اعلام کرد که در جهت رعایت تحریم‌های اروپا و آمریکا دفتر خود را در تهران تعطیل می‌کند؛ اما آنچه بسیاری از علاقه‌مندان ایرانی و مشتریان فعلی و قدیم این برند را متاسف کرد نوع برخورد این شرکت فنلاندی با کشوری بود که از قضا وفادارترین مشتریان را در خود دارد. از همین رو است که برای ایرانیان علاقه‌مند و پیگیر تحولات بازار تلفن همراه نوعی عدم صداقت در این برخورد نوکیا دیده شد. برای شرکتی که دیگر مشکلات مالی و عقب‌ماندگی‌اش از رقبای بی رحم بازار بر کسی پوشیده نیست و در طی سال‌ها تحریم هم دفتر خود را در تهران باز نگاه داشته، خروج یک‌باره و ناگهانی از بازار ایران سوال‌برانگیز بود؛ به خصوص آنکه بدانیم این تعطیلی دفتر ایران با مسدود شدن برخی کارخانه‌های اصلی و اخراج هزاران نفر از کارکنان آن در سراسر جهان نیز همزمان شده است.
جدا از این در بیانیه نوکیا اشاره شده که همزمان با این خروج، فروش تلفن همراه به مشتریان ایرانی ادامه پیدا می‌کند که گویی همین هم بر ایرانیان منتی است و انگار نوکیا بی تصور از آینده و تغییر در شرایط فعلی بازار ایران، همه چیز را تمام شده فرض کرده است.
هرچند گروهی هم از سر شعف، باز شدن فضا برای فروش برخی گوشی‌های بنجل چینی - و به اسم ایرانی - این خروج را گرامی داشتند؛ اما اگر منصف باشیم باید این را هم بگوییم که نوکیا برای سال‌ها در کنار مشتریان ایرانی حضور داشت و خروجش موجب تاسف است. چه از بابت افت ناگزیر کیفیت خدمات و ارائه محصولات که مستقیما به مشتریان ایرانی بازمی‌گردد