حمایت دولت انگلیس به شرکت‌های بزرگ ساختمانی محدود شد

نیلوفر قدیری

شرکت‌های ساخت‌وساز در انگلیس از اینکه از گردونه افزایش هزینه‌های دولتی هیچ نصیبی نمی‌برند، گلایه دارند. حتی بعضی از این شرکت‌های محلی‌تر کوچک از این جهت دچار آسیب و زیان هم شده‌اند. یکی از این شرکت‌ها به مدیریت جان کاوری که در ساخت مدارس و تالار تخصص دارد، میانگین گردش مالی بالغ بر ۵/۳‌میلیون پوند و تعداد ۲۸ نفر کارمند دارد. این شرکت در ماه‌های اخیر ساخت‌وسازهای کوچک را هم انجام داده تا از ورشکستگی نجات یابد. در دو سال اخیر بخش دولتی کار ساختمانی زیادی به این شرکت ارجاع نداده و به همین دلیل کارهای این شرکت با رکود رو‌به‌رو شده است. مدیر این شرکت می‌گوید، دولت گویی ما را از گردونه خارج کرده‌است. دولت انگلیس اخیرا توافقنامه‌ای را با شرکت‌های ساختمانی امضا کرده که بر اساس آن تنها شرکت‌هایی که در سال بین ۲۰۰هزار تا یک‌میلیون پوند قرارداد ساخت‌وساز دارند از پوشش حمایتی بودجه دولت برخوردار می‌شوند. شرکت کاوری چنین شرایطی ندارد.

شرکت‌های زیادی در انگلیس اکنون همین شرایط را دارند. تحقیقی که اخیرا فدراسیون ملی ساخت‌وساز در انگلیس انجام داده نشان می‌دهد که دست کم یک سوم آنها از ناحیه بخش عمومی هیچ قرارداد ساخت‌وسازی دریافت نکرده‌اند. شرکت‌های کوچک‌تر در این میان دچار خسارت بیشتری شده‌‌اند. شرکت‌های کوچک ساخت‌وساز به دولت انگلیس هشدار داده‌اند، در صورتی که این روند ادامه یابد آنها ورشکسته خواهند شد. اکثر این شرکت‌ها در بازار ساخت‌وساز انگلیس به دنبال فرصت‌ها و گزینه‌های تازه برای جایگزین کردن هستند.

بیش از ۲‌میلیون نفر در انگلیس در صنعت ساخت‌وساز مشغول به کار هستند که از این میان ۴۲درصد در شرکت‌های کوچک و متوسط کار می‌کنند،‌ اما همین شرکت‌ها هستند که نبض ساخت‌وساز در انگلیس را تشکیل می‌دهند و اکنون در معرض تهدید جدی قرار دارند. با کاهش قراردادهای ساخت‌وساز دولتی برای این شرکت‌ها، آنها مجبور هستند به بازار مسکن روی بیاورند و با توجه به نابه‌سامان بودن این بازار در سراسر اروپا و آمریکا، شرایط این شرکت‌ها هم دشوار خواهد شد. این شرکت‌های کوچک معمولا به‌طور متوسط چرخش مالی بین یک تا دو‌میلیون پوند دارند و تعداد کارمندان آنها به طور متوسط ۱۰ نفر است. این شرکت‌ها حداکثر در سال ۷۵۰ مورد کار ساختمانی کوچک یا بزرگ انجام می‌دهند. اما این تعداد کار اکنون به شدت کاهش یافته است. اکنون دولت بیشتر با شرکت‌های بزرگی قرارداد می‌بندد که دستگاه عظیمی دارند. به همین دلیل بازار ساخت‌وساز در انگلیس این روزها شاهد رقابت تنگاتنگی بر سر طرح‌های ساختمانی خصوصی است.

دولت علاوه بر مشخص کردن شرایط مالی برای شرکت‌های ساختمانی که با آنها قرار داد کاری می‌بندد، فرم‌های پرسش‌نامه‌ای را هم تهیه کرده که شرکت‌ها باید آن را پر کنند. مدیران شرکت‌های ساختمانی از ساختار این پرسش‌نامه گلایه دارند و آن را به برگه امتحانی شاگردان دبیرستانی شبیه می‌دانند. در این فرم‌ها پرسش‌هایی درباره نحوه ارتباط شرکت‌ها با زنجیره عرضه مصالح ساختمانی در بازار و بازاریابی این شرکت‌ها مطرح شده است. شرکت‌های ساخت‌وساز می‌گویند که روابط آنها با چرخه عرضه مصالح و حتی مشتریان رابطه‌ای غیررسمی است و سازوکار مشخصی ندارد که بتوان آن را توضیح داد. حامیان شرایط جدید قرارداد دولت با شرکت‌های ساخت‌وساز در انگلیس می‌‌‌گویند، با قراردادن این شرایط جدید گستره کاری و موقعیت شرکت‌های ملی و محلی مشخص می‌شود و آن وقت می‌توان قوانین کاری و سازمانی جداگانه‌ای برای این دو گروه از شرکت‌های ساخت‌وساز تدوین کرد. این شرایط همچنین موجب می‌شود تا شرکت‌های ساخت‌وساز کوچک و محلی با هم ادغام شده و به طور مشترک قرارداد امضا کنند یا اساسا ادغام شوند، اما حذف شرکت‌های کوچک ساخت‌وساز از بخش خصوصی پیامدهای جدی برای استانداردهای کلی در این صنعت دارد. همواره تحولات در استانداردهای کاری و دیگر استانداردها مانند سلامت و امنیت کار در این شرکت‌های کوچک است که استاندارد کلی را در کل صنعت ساخت‌وساز بالا می‌برد. اما اکنون که این شرکت‌ها از این گردونه خارج شده‌اند دیگر نقشی از خود نمی‌توانند به جا بگذارند. در این شرایط یک راه حل این است که دولت انگلیس خود به تعیین استاندارد کاری در صنعت ساخت‌وساز اقدام کند.