علی بیت‌اللهی در این گزارش اعلام کرد:۱۴۱۲ زمین لرزه از اول فروردین تا آخر شهریور ماه ۱۳۹۹ در گستره سرزمینی ایران رخ داده است. بزرگی بزرگ‌ترین زلزله رخ داده ۷/ ۵ در جنوب استان فارس(بین خنج و بیرم) در تاریخ ۲۰ خرداد ۱۳۹۹ است. از تعداد کل زلزله‌های رخ‌داده با بزرگی ۵/ ۲ و بالاتر، ۶۳ زلزله با بزرگی ۴ و بالاتر بوده است که حدود ۵ درصد کل زلزله‌ها را دربر می‌گیرد. زلزله‌های با بزرگی ۴ و بالاتر عموما توسط مردم احساس شده و جزو زمین‌لرزه‌های تاثیرگذار تلقی می‌شوند که می‌توانند ساختمان‌ها را تحت‌تاثیر قرار دهند. به گفته وی، زمین‌لرزه‌های با بزرگی ۴ و بالاتر عمدتا در محدوده بین خنج و بیرم در جنوب استان فارس، جنوب کرمان(محدوده فاریاب، کهنوج و رودبار) و شمال کرمان، شمال غرب ایلام، شمال اهواز، شرق تهران، شمال گرگان و شمال‌غرب ارومیه جانمایی شده‌اند که معرف فعال‌تر بودن گسله‌های این نواحی در ۶ماه اول سال‌جاری است. از نقشه چگالی زلزله‌های با بزرگی ۵/ ۲ و بیشتر در ۶ماه اول سال ۱۳۹۹، مشهود است که نواحی خنج و بیرم(جنوب استان فارس)، شمال غربی ارومیه(استان آذربایجان‌غربی)، جنوب استان خراسان‌رضوی، شمال شرقی بندرعباس، جنوب کرمان(حوالی فاریاب و کهنوج)، شمال غرب ایلام و شرق تهران محل وقوع تعداد بیشتری از زمین‌لرزه‌ها در این مدت بوده است.  بیت‌اللهی افزود: در ۶ماه نخست سال‌جاری، فعالیت تعدادی از گسله‌های فلات ایران، به‌طور نسبی افزایش یافته است. از جمله این گسله‌ها می‌توان به گسله پیشانی کوهستان و گسل لار در ایالت لرزه‌‌زمین ساختی زاگرس اشاره کرد. بیت‌اللهی در این گزارش می‌افزاید: بر اساس اعلام مرکز آمار در سال ۱۳۹۵، از حدود ۲۳ میلیون واحد مسکونی، حدود ۱۰ میلیون آن واحدهای مسکونی فاقد اسکلت است که عموما در برابر زلزله‌های متوسط بزرگ، مقاومت کافی ندارند. براساس ارزیابی صورت گرفته، در زون‌های با تراکم نسبی بالای لرزه‌ای در ۶ماه نخست سال‌جاری حدود ۲۲۵ شهر از استان‌های فارس، کرمان، خوزستان، ایلام، کهگیلویه و بویراحمد، لرستان، کرمانشاه، آذربایجان غربی، تهران، مازندران، گلستان، خراسان رضوی، سمنان، هرمزگان، بوشهر و خراسان شمالی قرار گرفته است.