آمار خطرپذیری برجهای پایتخت
به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، علی بیتاللهی، رئیس بخش زلزلهشناسی مهندسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی که مطالعهای آماری بر برجهای شهر تهران داشته و توزیع آنها را بر اساس مناطق مختلف شهری تهران و نیز زمان ساخت آنها را بررسی کرده است گفت: گازکشیهای وسیع در سطح شهرها و پراکنش ساختمانهای بلند در کلانشهرها و به ویژه شهر تهران، خطرات ثانویه زلزله مانند آتشسوزیها را دوچندان کرده است. وی تصریح کرد: متاسفانه در مورد برجهای تهران، کاستیهای اطلاعاتی قابلتوجهی وجود دارد و حتی اطلاعات موجود نیز گاه در دسترس نیستند. به گفته عضو هیات علمی مرکز تحقیقات مسکن، بر اساس آمار موجود حدود ۹۷۹ پرونده برج در شهر تهران موجود است که ۶۱۴ برج در حال بهرهبرداری، ۱۱۲ برج در مرحله اسکلت، ۱۳۸ برج نیمهتمام، ۵۰ برج در مرحله گودبرداری و ۶۵ پرونده در مرحله پروانه ساخت و پیش از ساخت هستند. وی اعلام کرد: ۳۶۴ برج در منطقه یک، ۱۹۰ پرونده در منطقه ۲۲، ۹۹ برج در منطقه ۳، ۹۵ پرونده در منطقه ۶، ۹۴ برج در منطقه ۲، ۷۰ برج در منطقه ۵ و بقیه در سایر مناطق شهری تهران پراکندهاند.
رئیس بخش زلزلهشناسی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی خاطرنشان کرد: ۱۰۰ برج تهران در حریم گسلهای اصلی، ۵۵ برج در حریم گسلهای متوسط و ۱۶ برج در حریم گسلهای فرعی واقع شدهاند. مجموع مساحت پلیگونهای در برگیرنده برجها حدود ۱۱ کیلومترمربع است که این مساحت حدود ۵/ ۱ درصد مساحت شهر تهران است. به گفته وی، بیشترین تعداد برجها در منطقه یک با ۳۶۴ و ۲۲ با ۱۹۰ پرونده است. همچنین قرارگیری ساختمانهای بلندمرتبه روی حریم گسلهای لرزهزا ریسک لرزهای شهر تهران را بالا برده است. بیتاللهی ادامه داد: طبق مصوبه شورایعالی شهرسازی و معماری، برجسازی در حریم گسلهای اصلی ممنوع است. بر اساس قرارگیری ساختمانهای بلند روی گسلهای لرزهزای تهران، میتوان به وضوح بر اهمیت ریسک لرزهای ساختمانهای بلند و بر ضرورت اتخاذ تمهیدات ارتقای ایمنی این نوع از ساختمانها در برابر خطر زلزله پی برد. رئیس بخش زلزلهشناسی وخطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی دو پیشنهاد کلی برای رفع این معضل از سوی آن مرکز اعلام کرد و گفت: نخست آنکه با توجه به بهروز نبودن و ناقص بودن پروندههای برجهای تهران، باید اقدام جدی برای تکمیل اطلاعات و به روز کردن آن انجام شود. به نظر میرسد این پرونده در شهرداری تهران هم کامل نباشد. در صورت نبود اطلاعات، پیشنهاد میشود عملیات میدانی برای تکمیل اطلاعات (وضعیت موجود، تعداد طبقات، قدمت و...) انجام گیرد. وی ادامه داد: همچنین بر مبنای فاکتور ریسک زلزله، برجهای واقع بر حریم گسلها، ارزیابی و وضعیت آنها بر اساس اولویتبندی بر مبنای درجه ریسک بررسی شود تا تصمیمگیریهای آتی انجام بگیرد.