به گزارش «دنیای اقتصاد» نگاهی به بهای پیشنهادی رهن و اجاره آپارتمان‌های مسکونی تا ۶۰ مترمربع در محله‌های مختلف تهران نشان می‌دهد حتی در محله‌های کمتر برخوردار نیمه جنوبی نیز بسیاری از موجران اصرار به دریافت اجاره‌بهای حداقل یک میلیون تومانی از مستاجران دارند و ارزش اجاری ملک خود را به نحوی که به نفع اجاره بالاتر باشد، بین مبلغ ودیعه و اجاره تقسیم کرده‌اند. به‌عنوان مثال ارزش رهن یک واحد آپارتمان ۶۰ مترمربعی واقع در محله زاهد گیلانی در خیابان پیروزی با سن بنای بیش از ۱۰ سال و فاقد پارکینگ به‌عنوان یکی از نیازهای ضروری آپارتمان‌های این منطقه با توجه به بافت متراکم آن محله، حدود ۸۰ میلیون تومان محاسبه شده است. این در حالی است که موجر این آپارتمان را با اجاره یک میلیون و ۶۰۰ هزار تومانی و رهن ۲۵ میلیون تومانی فایل کرده است. به این ترتیب بخش قابل توجهی از ارزش اجاری این آپارتمان قرار است به شکل اجاره ماهانه دریافت شود.

در مورد برخی از آپارتمان‌ها نیز این نسبت ۵۰ – ۵۰ تعریف شده است. به‌عنوان مثال رهن ۵۰ میلیونی و اجاره یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومانی عرف بازار اجاره آپارتمان‌های نقلی است که سبب شده فایل‌های متعددی با این نسبت رهن و اجاره در بازار کنونی موجود باشند.  در عین حال با توجه به اینکه استطاعت مستاجران آپارتمان‌های نقلی برای پرداخت اجاره محدود است، موجران باید این واقعیت را نیز در قیمت‌گذاری لحاظ کنند و بر این اساس مطالبه اجاره‌بهای بیش از ۲ میلیون تومان برای آپارتمان‌های نقلی توسط موجران، می‌تواند به طولانی شدن روند یافتن متقاضی توسط واسطه‌ها بینجامد.

 

07-03