به گزارش «دنیای‌اقتصاد»، رهن و اجاره واحدهای تجاری بزرگ‌متراژ در ماه‌های اخیر همسو با افزایش اجاره‌بهای واحدهای مسکونی افزایش یافت. ودیعه‌های چند صد میلیون تومانی توام با اجاره‌بهای اغلب بیش از ۲۰ میلیون تومانی در اغلب محله‌های تهران، عرف اجاره واحدهای تجاری بزرگ‌تر از ۱۰۰ مترمربع شده است. این متراژ به ویژه اگر در فضای مسطح باشد مناسب مشاغل بسیاری همچون رستوران و کافه، نمایشگاه خودرو، تعمیرگاه، عرضه پوشاک و کیف و کفش برندهای معتبر، فروش لوازم خانگی و صوتی تصویری و... است. در این میان اگر یک واحد تجاری در طبقه همکف و دارای ارتفاع حداقل ۴ متری باشد، دارای انبار، بالکن و امکاناتی همچون پارکینگ باشد، در ساختمانی دو نبش قرار گرفته باشد و بعضا از مجوز یک کسب و کار همچون رستوران‌داری که نیازمند تاییدیه‌های گوناگون بهداشتی و... است نیز از قبل برخوردار باشد، این اجاره‌بها سنگین‌تر پیشنهاد می‌شود. با این حال بازار این واحدها در حال حاضر به لحاظ میزان تقاضا با چالش روبه‌رو است و در نتیجه بسیاری از قیمت‌های پیشنهادی در زمان عقد قرارداد قدری تعدیل می‌شود. به‌عنوان مثال بهای یک واحد تجاری ۲۰۰ مترمربعی در طبقه همکف یک ساختمان ۱۰ ساله معادل ۱۵۰ میلیون تومان رهن و ۶۰ میلیون تومان اجاره‌بها پیشنهاد شده است. قیمت بالای اجاره این واحد از یکسو به دلیل قرار گرفتن در پهنه تجاری پرمعامله محدوده میدان ونک و از سوی دیگر به دلیل برخورداری این واحد از امکاناتی همچون بالکن ۵۰ مترمربعی، ارتفاع ۵/ ۴ متری واحد، نمای تمام‌شیشه‌ای و برخورداری از ۳ خط تلفن است. البته این بها از طرف موجر پیشنهاد شده و ممکن است در زمان قطعی شدن انعقاد قرارداد، قدری تعدیل شود. مشاوران املاک می‌گویند موجران املاک تجاری اگر بخواهند روی قیمت‌های بالاتر از رقم مورد انتظار پافشاری کنند، باید دوره انتظار طولانی‌تری را برای یافتن مستاجر تحمل کنند؛ ضمن اینکه خطر تخلیه بعد از یک سال به دلیل به‌صرفه نبودن اجاره‌بها قوت می‌گیرد و این خود به ضرر موجر است؛ چراکه ناگزیر است اندکی بعد، دوباره دوره انتظاری را برای اجاره دادن ملک خود سپری کند.

 

07-03