چالش جدید در مدیریت واکسیناسیون جهانی
با گذشت نزدیک به دو سال از همهگیری، تفاوت در نرخ واکسیناسیون بین کشورهای ثروتمند و کشورهای در حال توسعه مشهود است. از هر 10 نفردر پرتغال و امارات 9 نفر بهطور کامل واکسینه شدهاند، در حالی که در سراسر آفریقا این تعداد فقط 6درصد است. در جمهوری دموکراتیک کنگو، کمتر از 1/ 0درصد از جمعیت به طور کامل واکسینه شدهاند. هند که همراه با چین بیشتر سرنگهای مورد استفاده در کشورهای کمدرآمد و متوسط را تولید میکند، محدودیتهای صادراتی جدیدی را در اکتبر 2021 اعلام کرد. اینها شامل سرنگهای غیرفعال خودکار 5/ 0 میلیلیتری هستند که برای واکسیناسیون علیه کووید-19 مورد استفاده قرار میگیرند. بر اساس بیانیه دولت چین، این محدودیتها به مدت 3 ماه اعمال خواهند شد و برای اطمینان از عرضه کافی داخلی در طول دوره واکسیناسیون در نظر گرفته شده است. به گفته بنیاد بیل و ملیندا گیتس، «وابستگی جغرافیایی» به چین و هند زمانی قابل مدیریت بود که تقاضا قابل پیشبینیتر بود. اما ضرورت محصول جدید فعلی، همراه با اختلالات زنجیره تامین، به این معنی است که سرنگها با هزینه حمل 5 تا ۱۰ برابر هزینه خود سرنگها به مقصد میرسند. برای کمک به حل این مشکل، بنیاد کمک مالی 9/ 3میلیون دلاری به یک تولیدکننده کنیایی ارائه کرده است که به آفریقا کمک میکند تا بخشی از کمبود سرنگ خود را جبران کند و همچنین پایگاه تامینکنندگان را گسترش دهد. یونیسف خواستار پایان دادن به ناسیونالیسم سرنگ و احتکار تجهیزاتی شده که به شدت موردنیاز است.