قبل از کووید-۱۹ خیلی‌ها در دنیای توسعه‌یافته اعتقاد داشتند که ارتباط‌پذیری دیجیتال، ما را به رهبران جهانی در خودکفایی تبدیل کرده است. اما وقتی ملزومات ساده‌ای مثل دستمال توالت و صابون در ابتدای پاندمی کرونا ناپدید شد؛ آن هم نه فقط در سبدهای خرید آنلاین، بلکه در قفسه‌های فروشگاه‌های محلی دنیا فهمید که انعطاف‌پذیری زنجیره‌های تامین، چقدر مهم است.

ما به موتوری نیاز داریم که رونق اقتصاد جهانی را بازیابد و به کاهش آثار شوک‌های آینده در سیستم‌های جهانی ما کمک کند. با حمایت از اکوسیستم‌های تولید و کمک به انعطاف‌پذیری، پایداری و جامعیت بیشتر آنها، می‌توانیم به تولیدکنندگان صنعتی و اکوسیستم‌های آنها امکان دهیم به نیروی محرکی برای امواج جدید شکوفایی اقتصاد جهانی و سعادت اجتماعی، تبدیل شوند.

کووید-۱۹ برای همه مشخص کرد که ساختار بنیادین تولید صنعتی فعلی، یکسری نقص‌های اساسی در طراحی خود دارد که نیروی کار، مشتریان و محیط این بخش را در معرض ریسک شدید وقفه و اختلال‌های جهانی قرار می‌دهد.

اقداماتی که رهبران دولتی و صنعتی انجام داده‌اند، نمی‌تواند فقط پیشرفت‌های مرحله‌ای یا تغییرات تدریجی را دربربگیرد. کل این بخش نیازمند تغییرات اساسی است تا در کارهایی که انجام می‌شود و چگونگی آنها، بازنگری صورت گیرد.

به همین منظور، تسریع استفاده از تکنولوژی‌های مهم انقلاب صنعتی چهارم، شامل هوش مصنوعی، رایانش ابری، روباتیک، چاپ سه بعدی و اینترنت اشیا، می‌تواند موتور افزایش قدرت و عملکرد تولید را شارژ کند و بازگشت رونق به اقتصاد جهانی را سرعت ببخشد. چنین تحولی برای خیلی از تولیدکنندگان سخت است؛ اما شرکت‌ها باید بدانند در این تلاش تنها نیستند. اولین قدم برای هر شرکتی این است که موقعیت رقابتی خود را در مسیر تحول دیجیتال شناسایی کند. به هر حال، وقتی ندانید الان در چه جایگاهی هستید، نمی‌دانید به کجا می‌خواهید بروید.

تولیدکنندگان همچنین می‌توانند در روش به کارگیری اهداف تکنولوژیک خود، با نگاه کردن به نمونه شرکت‌هایی که خودشان را در این مسیر مجزا کرده‌اند و به الگو تبدیل شده‌اند، دیدگاه‌های ارزشمندی به‌دست آورند.

منبع: fa.ieb.today