برخلاف بهرهوری، نوآوری در دوران دورکاری کاهش مییابد
کسبوکارها در شرایط ابهام، هزینه و ریسک کمتری میکنند، اما محققان این کمبود نوآوری فعلی را به دشواری ارتباط برقرار کردن که عمدتا ناشی از کار کردن مطلق در خانه است، نسبت میدهند. جلسات تصویری و اپلیکیشنهای پیامرسان نمیتوانند بهطور کامل دینامیکهای کنار هم بودن در یک اتاق، تبادل ایده و انرژی گرفتن همکاران را تکرار کنند.
مایکل پارک، از استادان مدیریت موسسه وارتون، میگوید: «احساس متصل بودن، اعتماد به نفس داشتن و ارتباط موثر با تیم برقرار کردن، یک چالش شده است و تحقیقات متعدد به ما نشان داده که خلاقیت و نوآوری عمدتا از طریق مشارکت اتفاق میافتد.» پارک سرپرستی یک تحقیق با روش نظرسنجی را بر عهده داشته که از ۹ هزار مدیر و کارمند در شرکتهای بزرگ ۱۵کشور در سراسر اروپا نظرسنجی شده و تقریبا در هر کشور، ۶۰۰ نفر در این نظرسنجی شرکت کردند.
فقط ۱۵ درصد شرکتها در این نظرسنجی، قبل از کرونا سیاستهای کاری منعطف داشتهاند. در تابستان ۲۰۲۰ این رقم به ۷۶درصد افزایش یافت و شرکتها را وادار به بازنگری در مورد روزهای کاری سنتی کرد. و اکثریت پاسخدهندگان- ۸۸درصد- گفتند انتظار دارند به نوعی ترکیب دورکاری و حضور فیزیکی در محیط کار، بعد از کرونا هم ادامه داشته باشد.
پارک میگوید: «با توجه به چنین فضایی، تلاش کردیم برخی مزیتها و چالشها و نحوه سازگارپذیری کارکنان با آن را بررسی کنیم.»
با لباس راحت، در کنار فرزندان
این تحقیق بهطور جدی نشان میدهد ترس از کاهش بهرهوری در طول پاندمی، کاملا بیاساس است. کارکنان بهخاطر اینکه در خانه هستند، از کیفیت کار خود نمیکاهند. در واقع، برخی امکانات راحت در خانه به کارکنان کمک میکند سطح بهرهوری خود را مثل قبل حفظ کنند یا حتی آن را بالا ببرند. لباس راحت، بودن در کنار فرزندان، مراقبت از حیوانات خانگی و کار کردن در فضایی ساکت و بدون سروصداها و مزاحمتهای محیط کار، برای آنها لذتبخش بوده است. پارک میگوید: «کارکنان میتوانند تمرکز داشته باشند و در فضای خودشان احساس راحتی کنند. همچنین زمان آنها کمتر صرف رفت و آمد به محیط کار و لباس پوشیدن و آماده شدن برای سر کار آمدن میشود.»
یک نکته مثبت دیگر در مورد بهرهوری- حداقل برای افرادی که بچه کوچک ندارند- کمتر بودن مزاحمتها و وقفههای کاری است. به گفته پارک، «به همه آن جلسات کاری و زمانهایی که در کارتان اختلال ایجاد میشد فکر کنید که از گذشته، منبع اصلی کاهش بهرهوری کارکنان بوده است. وقتی فقط خودتان در فضای کاری هستید، میتوانید کارتان را به شکل موثرتری ساختاربندی کنید.»
نوآوری مجازی امکانپذیر است
بزرگترین نکته منفی دورکاری، بر اساس این نظرسنجی، کاهش نوآوری بوده است. اما پارک میگوید سه اقدام ساده وجود دارد که مدیران با کمک آنها میتوانند بر این مشکل هم غلبه کنند.
اول اینکه مطمئن شوید کارکنان به همه نوع ابزار ارتباطی دسترسی دارند. آنها را به برنامههای زوم و اسلک یا ایمیل محدود نکنید، بلکه پلتفرمهای مختلفی را در اختیار آنها قرار دهید تا هر فرد بتواند پیدا کند که کار کردن با کدام یک از آنها برایش راحتتر است. پارک میگوید: «منطق این کار این است که وقتی افراد انعطافپذیری و تنوع دارند، میتوانند ابزارهایی را که بهترین کارآیی را برای آنها و شخصیت خودشان و سبک ارتباطیشان دارد، انتخاب کنند.»
دوم، کارکنان را برای روش انجام دورکاری آموزش دهید. این یک مهارت ذاتی نیست، بنابراین کمی آموزش، میتواند تاثیرگذاری زیادی داشته باشد. پارک میگوید این تحقیق نشان داده که آموزش «یک فاکتور بزرگ دیگر است که در اثرگذاری مشارکت کارکنان، توانمندسازی آنها و توانایی آنها برای به اشتراکگذاری اطلاعات در تیم، نقش دارد.»
در نهایت، روشی روتین برای ارتباط برقرار کردن با تیمتان ایجاد کنید و به آن پایبند باشید. این تحقیق نشان داده محیطهای کاری که مدیران آن روتینهای منظمی برای برقراری جلسه داشتند- سالنهای کنفرانس، بازبینیهای تک نفره، جلسات توفان فکری و ...- بهتر توانستهاند به سمت دورکاری تغییر رویه بدهند، چون این روتینهای خود را بهصورت مجازی حفظ کردهاند.
پارک میگوید یکی از بزرگترین درسهای تحقیق آنها «فرصت یادگیری» در دوران پاندمی برای شرکتها بوده است. محققان انتظار داشتند ببینند که بهرهوری بهطور کامل کاهش یافته است. اما در عوض، مشکل دیگری را مشاهده کردند که کاهش نوآوری بود.
به گفته پارک، «این امتحان که به ما تحمیل شد، نشان میدهد کارکنان میتوانند بهرهور باشند و از استقلال کاری خود در این شرایط، واقعا لذت میبرند. بنابراین، سازمانها باید سطح اعتماد را واقعا بالا ببرند. همزمان، آنها باید قابلیتهایی را ایجاد کنند که همکاری خوب در این محیط دورکار حفظ شود، چون انعطافپذیری برای افراد میتواند چالشهایی را هم در همکاری و مشارکت ایجاد کند.»