ثروتمند شدن با توسعه امنیت وب
پرینس ۴۶ ساله، در سال ۲۰۰۹ شرکت کلودفلر را به همراه میشله زاتلین که اکنون مدیر عملیاتی است و ۸/ ۴ درصد سهام شرکت را در اختیار دارد، تاسیس کرد. سهام شرکت در سپتامبر ۲۰۱۹ عرضه عمومی شد و ارزش آن، دو برابر شده است.
کلودفلر یک شرکت زیرساخت وب و امنیت وب‌سایت است که سرویس‌های شبکه انتقال محتوا، امنیت اینترنت و سرویس‌های سرور نام دامنه، ارائه می‌کند. یعنی جایی که داده‌ها از طریق وب‌سایت‌ها، ایمیل، چت، تجارت الکترونیک و دیگر سرویس‌های یک شرکت رد و بدل می‌شوند، رقابت این شرکت شروع می‌شود و سرویس‌های بهینه‌سازی و امنیت را ارائه می‌کند. در واقع، خدمات کلودفلر بین بازدیدکننده سایت و ارائه‌دهنده هاست آن قرار می‌گیرد و به‌عنوان یک پروکسی معکوس برای وب‌سایت‌ها عمل می‌کند. پرینس می‌گوید حالا که نرم‌افزار شرکت‌ها از سرورهای خود آنها به ارائه‌دهنده خدمات ابری مختلف انتقال یافته، آنها برای تامین امنیت خود، به‌جای سخت‌افزار به خدمات ابری نیاز دارند. دفتر مرکزی کلودفلر در سان فرانسیسکو قرار گرفته و شعبی در لیسبون، لندن، سنگاپور، سیدنی، مونیخ و چند شهر دیگر دارد.
برنامه‌نویسی در کودکی
ماتیو پرینس سودای تکنولوژی را خیلی زود در سر داشت. اولین برنامه کامپیوتری را در ۷ سالگی و با یک کامپیوتر اپل ۲ پلاس (Apple II Plus) نوشت. در سال ۱۹۹۲ وارد کالج ترینیتی شد و در آنجا به کار در مجله ترینکول مشغول شد که جزو اولین مجله‌های آنلاین آن زمان بود. او که از دسترسی محدود اینترنتی به این مجله کلافه شده بود، تز کالج خود را با این موضوع نوشت که: «چرا اینترنت یک مد زودگذر است.» او ترینتی را با مهارت‌آموزی در علم کامپیوتر، در سال ۱۹۹۶ ترک کرد و وارد مدرسه حقوق دانشگاه شیکاگو شد تا مسیر شغلی وکالت را دنبال کند. مدتی را به‌عنوان دستیار وکیل کار کرد تا شاید شوق تکنولوژی را از دست بدهد. بعد از گرفتن مدرکش، در شیکاگو ماند تا کار کند.
در سال ۲۰۰۷ زندگی‌اش را وارد مسیر تازه‌ای کرد و وارد مدرسه کسب‌وکار هاروارد شد تا MBA بخواند. در حین تحصیل در هاروارد بود که با میشله زاتلین آشنا شد. این دو کار روی پروژه‌ای را شروع کردند تا ابزار ردیابی تهدیدات اینترنتی را به روشی برای جلوگیری از بروز این تهدیدها تبدیل کنند. آنها با دانستن اینکه فقط ۱۰ هزار وب‌سایت برتر ابزارهایی در اختیار دارند که سایت‌های خود را سریع‌تر و امن‌تر کنند و بقیه سایت‌ها راهکارهای پربازدهی برای این کار ندارند، تصمیم گرفتند چیزی بسازند که اینترنت را هم امن‌تر کند و هم سریع‌تر و در عین حال، مقرون به صرفه و دسترس‌پذیر باقی بماند. آنها ایده خود را به‌عنوان یک پروژه مدرسه کسب‌وکار توسعه دادند و در رقابتی در همین زمینه، در سال ۲۰۰۹ اول شدند.
پرینس و زاتلین بعد از فارغ‌التحصیلی در سال ۲۰۰۹ اولین دور تامین سرمایه را داشتند و شرکت کلودفلر را تاسیس کردند.
در سال ۲۰۱۰ کلودفلر رشدی سریع را تجربه کرد، به‌طوری‌که تعداد کارمندان آن در سال ۲۰۱۱ به ۲۰ نفر رسید و تا پایان سال ۲۰۱۴ آنها ۱۰۰ نیرو داشتند. در سال ۲۰۱۱ حدود ۳۹۰ میلیون نفر ماهانه از وب‌سایت‌های پشتیبانی شده کلودفلر بازدید می‌کردند و این شرکت بیشتر از توییتر، آمازون و ویکی‌پدیا به روی هم، بازدید پیج داشت. درحال‌حاضر تعداد مشتریان کلودفلر به بیش از ۲ میلیون نفر رسیده و بیش از ۵ درصد کل بازدیدهای اینترنتی از طریق شبکه این شرکت صورت می‌گیرد. روزنامه وال‌استریت‌ژورنال در همان سال ۲۰۱۱، آنها را «نوآورترین شرکت تکنولوژی» معرفی کرد و در میان ۲۵ شرکت تکنولوژی پیشتاز سال ۲۰۱۲ در لیست مجمع جهانی اقتصاد قرار گرفتند.
کلودفلر اخیرا اعلام کرده با شرکت‌های اینترنتی چینی جی.دی کلود (JD Cloud) و Al وارد مشارکت خواهد شد تا ۱۵۰ مرکز داده را در کل چین اداره و پشتیبانی کنند. پرینس در مصاحبه با مجله فوربس گفته: «من شرکت‌هایی زیادی را که در این حوزه سرمایه‌گذاری می‌کنند، نمی‌شناسم. اما فکر می‌کنم در طول زمان، افزایش تعداد آنها اجتناب‌ناپذیر است... اگر قرار باشد کمک کنیم اینترنت بهتری بسازیم، اساسا به این معنا است که باید حضور گسترده‌تری در چین داشته باشیم.» او در مصاحبه دیگری اعلام کرده بود که شرکت آمازون می‌خواهد همه لایه‌های خدمات اینترنتی کسب‌وکار را در اختیار بگیرد و قصد دارد از طریق همکاری با شرکت‌های بیدو، گوگل، مایکروسافت و کوالکام، جلوی این موضوع را بگیرد.
پرینس علاوه بر کمک به پیش بردن رشد فوق‌العاده کلودفلر، در مدرسه حقوق جان مارشال، به‌عنوان استادیار «حقوق اینترنت» تدریس می‌کند. او همچنین مدرک آموزش اسکی دارد.
