«کار در ابعاد وسیع» به‌طور قابل‌توجهی سرمایه موردنیاز را افزایش می‌دهد؛ که به تبع آن ریسک ورشکستگی بالا رفته و اگر فعالیت اقتصادی موردنظر ضعیف عمل کند، منابع در دسترس برای شروع دوباره کاهش می‌یابد. با مقیاس کوچک‌تر شروع کردن یک مسیر آهسته را پیش پای شما می‌گذارد؛ اما روشی امن‌تر برای ایجاد یک کسب‌و‌کار پایدار و یک حرفه طولانی به‌عنوان یک کارآفرین است.دان لافلین، در سال ۱۹۶۶ در حاشیه رودخانه کلرادو در ایالت نوادا، یک هتل هشت اتاقه قدیمی را به یک امپراتوری بزرگ تبدیل کرد که سالانه میزبان ۵ میلیون نفر است. هتل او، The Riverside Resort، بالای ۱۴۰۰ اتاق به علاوه سالن نمایشگاه، رستوران، کافه و حتی یک مجتمع تئاتر و مرکز بازی بولینگ دارد.

بسیاری از شرکت‌های شناخته شده در اندازه‌های کوچک کارشان را شروع کرده‌اند. فضای داخل اولین فروشگاه کینکو (Kinko) که خدمات چاپ، تکثیر و صحافی ارئه می‌دهد، بسیار تنگ بود، به طوری‌که موسس آن پل اورفلی مجبور بود دستگاه کپی را به بیرون ساختمان ببرد تا فضا برای مشتریان باز شود. اولین فروشگاه فروش آلبوم‌های موسیقی در یک فروشگاه کوچک و قدیمی بالای یک مغازه کفش‌فروشی واقع شده بود. ماتسوشیتا، سازنده برندهای پایونیر و ناسیونال با مبلغی حدود ۱۰۰ دلار در یک آپارتمان دو اتاقه در شرق اوزاکا کارش را شروع کرد. اپل، دل، ای‌بی، گوگل، یاهو، Rohm و سونی، مثال‌های دیگری از شرکت‌های به شدت موفق هستند که در گاراژ، خوابگاه، یا انبارهای متروک اغلب با تنها چند هزار دلار کارشان را شروع کردند.

البته منظور ما از «کوچک» نسبی است. برای توسعه‌دهندگان نرم‌افزار، در مقیاس کوچک شروع کردن می‌تواند شامل یک کامپیوتر در یک اتاق‌خواب شود. از سوی دیگر، بودجه‌ای شامل ۱۰ تا ۲۰ میلیون دلار برای Scaled Composites -شرکت تولیدکننده محصولات صنایع هوافضایی تجاری در آمریکا- به‌شدت کوچک در نظر گرفته می‌شد.

چگونه در مقیاس کوچک شروع کردن می‌تواند به موفقیت شما کمک کند؟

روش‌هایی وجود دارند که در آنها در مقیاس کوچک شروع کردن می‌تواند به موفقیت شما کمک کند. اول اینکه، این کار می‌تواند تعداد اشتباهات شما را محدود کند. این امر میزان منابعی را که برای اقدامات اصلاحی نیاز دارید کاهش می‌دهد و در نتیجه شانس موفقیت فعالیت اقتصادی شما را افزایش خواهد داد. علاوه‌بر این، اگر اشتباه شما مهلک باشد، آنگاه میزان پولی که برای تعطیل کردن کسب‌و‌کارتان مورد نیاز است کاهش یافته و در نتیجه منابع بیشتری برای شروع دوباره ایجاد خواهد شد.

دوم اینکه، در مقیاس کوچک شروع کردن شما را مجبور خواهد کرد «صرفه‌جویی در منابع»، اصطلاح محبوب جفری تامسونز، را بیاموزید. داشتن پول بسیار زیاد می‌تواند امکان ناکارآمدی را  برای ورود به یک فعالیت ‌دهد. همه ما کارآفرینانی را دیده‌ایم که زمانی که پول زیادی دارند، چیزهایی می‌خرند که ضرورتا به آن نیاز ندارند. این مساله منجر به رفتار تاسف‌برانگیز حل مشکلات با پول نقد، به‌جای صرف زمان برای یافتن راه‌حلی می‌شود که مستلزم صرف پول زیاد نباشد. اگر منابع مالی اندک باشند، آنگاه هر تصمیمی که می‌گیرید بحرانی و مهم می‌شود و شما را ناچار به توسعه راهبردهای ارزیابی شدید می‌کند که می‌تواند در سراسر عمر کسب‌و‌کار شما استفاده شود. یکی از قوانین طلایی سام والتون این بود «مخارج خود را بهتر از رقابت‌تان کنترل کنید.» تجربیات سام به او آموخت که اگر یک فعالیت کارآمد و بهره‌ور راه‌اندازی کنید، آنگاه می‌توانید اشتباهات بسیار زیادی مرتکب شوید و هنوز موفق باشید.

Boo.com (فروشنده آنلاین لوازم ورزشی) مثال خوبی در این زمینه است. این شرکت ظرف ۱۸ ماه، ۱۸۵ میلیون دلار خرج کرد. Boo.com همه چیز را در سطح جدیدی شروع کرد. در کنار ایجاد برنامه‌های بسیار جاه‌طلبانه برای وب‌سایتش، برخی از مخارج افراطی او شامل پرداخت روزی ۵ هزار دلار به مشاوران، به علاوه محل سکونت و غذا، برای تکمیل ظاهر فروشنده مجازی سایت می‌شد که Miss Boo نام داشت و در قسمت‌های مختلف سایت نمایش داده می‌شد و به مشتریان در خریدشان کمک می‌کرد. به بسیاری از کارمندان آنها یک گوشی تلفن همراه و یک کارت آمریکن اکسپرس داده شد. همچنین این شرکت تمایل شدیدی به گرفتن میهمانی‌های پرخرج و صورت مخارج نامحدود داشت. این مخارج افراطی منجر به تعطیلی و شکست این کسب و کار شد.

دلیل سوم برای آغاز کسب‌و‌کار در مقیاس کوچک این است که این کار می‌تواند یک مزیت رقابتی به شما بدهد. سام والتون معتقد است که اندازه نسبتا کوچک او در آغاز کار یک نعمت بود. چون او منابع مالی بسیار اندکی داشت، احساس می‌کرد باید کسب‌و‌کارش را در مناطق بیشتر روستایی شروع کرده و رشد دهد. والمارت برای بقیه صنعت، یک فعال کوچک بود که به زحمت مهم تلقی می‌شد؛ اما معلوم شد که کسب‌و‌کارهای بسیار بیشتری در شهرهای کوچک آمریکا وجود داشتند که سام یا هر کس دیگری آنها را می‌شناختند و داشتن انحصار در آن بازار، به والمارت پایگاهی قوی داد که او در رقابت با رقبایش از آنها استفاده کرد.

دلیل چهارم برای شروع در اندازه‌های کوچک این است که فقدان منابع مالی ممکن است شما را وادار کند تا فعالیت اقتصادی خود را در یک جهت مثبت هدایت کنید. بن کوهن و جری گرینفیلد درصدد بودند یک شرکت شیرینی‌پزی افتتاح کنند اما چون تجهیزات مورد نیاز آنها بسیار گران‌قیمت بود، در  نهایت تصمیم گرفتند به‌جای آن روی بستنی تمرکز کنند.دلیل ششم برای شروع کسب‌و‌کار در مقیاس کوچک این است که هزینه‌های تعطیل کردن آن را پایین نگه دارید. اگر ورشکستگی اتفاق بیفتد، هر چه پول کمتری صرف تعطیلی عملیات کنید، احتمال بیشتری وجود دارد که منابع برای شروع دوباره داشته باشید.