درخواست بانیان یک نمایشگاه از مدیران شهری
در این نمایشگاه آثاری از هنرمندانی همچون علیرضا معصومی، محمود محرومی، مینا طلایی، مصطفی اسکندر بیگی، آرش معدنی، الهام سلیمان نژاد، مژگان طیار، آرش اکبری، مهسا ثمری، علیرضا مجیدی، آسیه جوادی، نغمه اصلانی و موژان رضایی در مدیوم‌های مجسمه‌سازی، چیدمان، نقاشی و عکس در معرض تماشا قرار می‌گیرد و بانیان این نمایشگاه پیشنهاد کرده‌اند برای درک و فهم عمیق مخاطرات و کمبود امکانات، کارگزاران مدیریت شهری یک نیم روز امور شخصی خود را با ویلچر، عصا، کالسکه بچه و... انجام دهند. در توضیح این نمایشگاه آمده است: شهر، برج و بارو، بزرگراه و مرکز خرید نیست. شهر حضور مردمانی با خاطراتی از عشق و محبت، بیم و امید و کوشش برای کسب معیشت است. شهر از آن همه شهروندان است. شهروندان مجموعه‌ای از آدمیان کودک و بالغ، توانای حرکتی و کم توان حرکتی، جوان و کهنسال، بینا ونابینایند! هیچ یک از شهروندان بر دیگری به دلیل توان یا ناتوانی فیزیکی بر استفاده از حق شهروندی ارجحیت ندارند.
در کلان شهر تهران، اما این خودرو است که آزادانه هر مسیر و جاده و بزرگراهی برایش ساخته و آماده می‌شود و آن کس که فراموش شده، آدم پیاده است. تا چه رسد به کم‌توانان حرکتی! کدام مسیر خیابانی را در تهران سراغ دارید که یک کودک یا کم توان حرکتی یا کهنسال بتواند بدون مانع و آسوده حرکت کند و به مقصد برسد یا در خیابان گشت و گذار کند؟ این بخش از جامعه چگونه از مترو، اتوبوس، برای آمد و شد و رسیدن به مقصد می توانند استفاده کنند؟ آیا امکان مراجعه به ساختمان‌ها و بناهای اداری برای انجام امور مدنی اجتماعی شان مهیا است؟ آیا می توانند بی‌دغدغه برای تفریحی ساده به گشت و گذار در خیابان بپردازند؟ پاسخ به این پرسش‌ها بیانگر این واقعیت تلخ است که ما شهرمان را متناسب آدمیان نساخته‌ایم. شهرمان را برای خودرو سواران با اندکی اغماض آدمیان بالغ توانمند در میانگین سنی ۴۵-۱۷ سال، ساخته‌ایم! نمایشگاه شهر «کم توانان و حق شهروندی» جمعه ۲۴ خرداد تا ۷تیرماه از ساعت ۱۶ تا ۲۰ در نگارخانه ماه مهر واقع در خیابان آفریقا، کوچه نیلوفر، پلاک ۷ میزبان علاقه‌مندان خواهد بود.
ارسال نظر