پیادهروی محب اهری برای تحمل درد بیماری
این هنرمند در گفتوگو با باشگاه خبرنگاران جوان عنوان کرد: در حقیقت نوع برخورد خیلی موثر است، من همیشه به افرادی که خیلی در خود فرو رفتهاند، میگویم این روحیه چه چیزی را حل میکند؟ باید سعی در برطرف کردن مشکل داشت. به هرحال ما در حال از دست دادن زمان زندگی هستیم؛ پس باید روحیه خود را حفظ کنیم. گمان نکنید این حرفها را از سر شکم سیری میگویم، نه؛ من درد دارم و درد خیلی سخت است.گاهی اوقات ساعتها در خیابان راه میروم تا بتوانم کمی درد را تحمل کنم. از طرفی وضعیت داروییام هم سخت است؛ ولی راز زندگی به داشتههاست. هنوز دستانم کار میکند، چشمانم میبیند و گوشهایم میشنود. اگر همین حالا از من بپرسید منتظر چه چیزی هستی میگویم منتظر گرمای تابستانم و در عین حال از بهار هم استفاده میکنم.
محباهری افزود: مشکل این است که ما به داشته هایمان فکر نمیکنیم، میلیونها چیز داریم که حتی به آنها فکر نمیکنیم. شما ببینید این همه امکانات در کشور است؛ اما عدهای به نبودنها توجه میکنند. انگار باید برایشان فرش قرمز پهن کرد، همه چیز به اندازه کافی هست و در این بین همه چیز به تلاش ما مربوط میشود. ما در خانه نشستهایم و انتظار پیشرفت داریم؛ درحالیکه کار کردن انسان را به نشاط میآورد، ذهن را باز و نگرش را عوض میکند. وقتی تمرکزمان به زندگی، زیبایی و داشتههای آن باشد قطعا پیشرفت حاصل خواهد شد. من بخشی از مشکلات را هم با حضور در فضای کاری میگذرانم، نشاط بچهها در تمرینها مثل یک دوره شیمی درمانی برایم موثر است. لحظاتی از وقتم را هم با گیاهان خانهام میگذرانم و لذت میبرم.
ارسال نظر