به گزارش گروه اقتصاد بین‌الملل روزنامه «دنیای‌اقتصاد»، براساس «توافق مشارکت اقتصادی» تعرفه‌های تجاری میان اتحادیه اروپا و ژاپن کاهشی چشمگیر می‌یابد، امری که با ساده‌سازی و تسریع تجارت، حجم تجارت میان دو طرف را به‌طور گسترده افزایش خواهد داد. به عقیده صاحب‌نظران این توافقات در دوران حساسی از تجارت و حکمرانی جهانی به اجرا درآمده است. در «برگزیت»، انگلیس تلاش می‌کند با خروج از اتحادیه اروپا، روابط خود را با این اتحادیه بازتعریف کند و به سیاست‌های تجاری خود با سایر نقاط جهان شکلی جدید دهد. شاید مهم‌تر از این، توافق میان اروپا و ژاپن یک‌ رویارویی تمام‌قد علیه تصمیم ترامپ در معرفی سیاست «ابتدا آمریکا» باشد. از زمان پیروزی انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۱۶، ترامپ تمرکز خود را بر توافقات تجاری معطوف ساخته، موانع تجاری علیه شرکای تجاری کشورش را علم کرده و انتقاداتی شدید علیه نهادهای بین‌المللی مطرح کرده است. البته سیاست‌های ملی‌گرایانه دونالد ترامپ دور از انتظار نبود، به خصوص اینکه خروج او از توافق تجارت آزاد «دوسوی اقیانوس آرام (TPP)» انگیزه‌های اتحادیه اروپا و ژاپن را برای مذاکره و دو توافق مذکور دوچندان کرد. ثمردهی توافقات تجاری بزرگ معمولا زمان‌های طولانی می‌طلبد. اروپا و ژاپن نیز نخستین مذاکرات خود برای دستیابی به این توافقات را از سال ۲۰۱۳ آغاز کرده بودند.  ژاپن و اتحادیه اروپا – به‌خصوص آلمان – اقتصادهایی صادرات‌محور هستند و خود را وقف تجارت آزاد کرده‌اند. مواضع حمایت‌گرایانه دونالد ترامپ، اقتصاد این کشورها را در موضعی خطرناک قرار می‌داد. به همین دلیل، این توافقات اقتصادی جدید به‌مثابه یک نظام تجاری بین‌المللی قانون‌محور به شدت تاییدشده تلقی می‌شوند. امتیازاتی که ژاپن در زمینه محصولات کشاورزی به اتحادیه اروپا اعطا کرده است، ضربه‌ای بر کشاورزان آمریکایی وارد می‌سازد، کشاورزانی که مدت‌های مدید در آرزوی دستیابی به این بازار بکر بودند. توافق تجاری بین اتحادیه اروپا و ژاپن بر تلاش ژاپن در راستای تحقق تجارت آزاد تاکید دارد و نیروی پیشرانه‌ای است برای یک توافق چندجانبه تجاری جدید موسوم به توافق جامع و پیشرو شراکت دو ‌سوی اقیانوس آرام (CPTPP) که پس از خروج آمریکا، از خاکسترهای توافق شراکت دو سوی اقیانوس آرام (TPP) سربرآورده است.  توافق تجاری بین اروپا و ژاپن در نهایت ۹۷ درصد از تعرفه‌هایی را که ژاپن بر کالاهای اروپایی اعمال می‌کند و ۹۹درصد از تعرفه‌هایی که اروپا بر کالاهای ژاپنی اعمال می‌کند را از میان برخواهد داشت. برآوردها نشان می‌دهد شرکت‌های اتحادیه اروپا یک میلیارد یورو در سال از محل عوارض گمرکی که هم‌اکنون برای صادرات به ژاپن پرداخت می‌کنند، صرفه‌جویی خواهند کرد.

تعدادی از موانع قانونی قدیمی همچون موانع صادرات خودرو نیز به‌طور کلی برداشته خواهد شد.

این توافق درهای بازار ۱۲۷ میلیون نفری ژاپن را به روی محصولات کشاورزی کلیدی اتحادیه اروپا خواهد گشود و فرصت‌های صادراتی این اتحادیه را در بسیاری از بخش‌های دیگر همچون خدمات مالی افزایش خواهد داد. همزمان با اینکه ژاپن تعرفه محصولات کشاورزی را کنار می‌گذارد، اروپایی‌ها بیشترین سود را از صادرات اقلام مصرفی همچون پنیر، گوشت خوک و نوشیدنی‌های الکلی خواهند برد. علاقه اصلی ژاپن در توافق با اروپا در این بود که بتواند صادرات خودروی خود را افزایش دهد. درحال‌حاضر، اتحادیه اروپا تعرفه‌ای ۱۰ درصدی را بر خودروهای ژاپنی اعمال می‌کند. بر پایه این توافق اما این میزان طی یک دوره هشت ساله به صفر خواهد رسید. گرچه خودرو و قطعات آن حدود یک‌پنجم از صادرات ژاپن به اروپا را تشکیل می‌دهد، اما سهم خودروسازان ژاپنی از بازار اروپا تنها حدود ۱۰ درصد است؛ بسیار کمتر از سهم آن در آمریکا یا آسیا.

علاوه بر همه این بهبودها، توافق تجاری مذکور موجب تقویت همکاری‌ها بین اروپا و ژاپن در عرصه‌های گوناگون دیگر نیز خواهد شد. این توافق تلاش مشترک آنها در جهت توسعه پایدار را تقویت خواهد کرد و برای نخستین بار موجب پیشبرد مشترک توافق آب و هوایی پاریس می‌شود. شرکت‌های اتحادیه اروپا هم‌اکنون سالانه بیش از ۵۸ میلیارد یورو کالا و ۲۸ میلیارد یورو خدمات به ژاپن صادر می‌کنند. این میزان از این پس افزایش خواهد یافت و این شراکت استراتژیک منجر به تعمیق بیشتر روابط اروپا-ژاپن خواهد شد و حوزه‌هایی همچون حقوق بشر، دموکراسی و حاکمیت قانون را نیز پوشش خواهد داد. اقتصادهای اتحادیه اروپا و ژاپن در مجموع حدود یک‌سوم تولید ناخالص داخلی جهان را به خود اختصاص می‌دهند. به همین دلیل، توافق جدید، می‌تواند موجب شکوفایی اقتصاد جهان شود و چندجانبه‌گرایی قدرتمندی را توسط این دو اقتصاد بزرگ جهان به نمایش بگذارد.